De internationale certificaten van de British Computer Society of de Computer Society van de Amerikaanse IEEE worden nauwelijks uitgedeeld aan Nederlandse ict'ers. Zij hechten geen waarde aan een internationale titel.
Nederlandse ict'ers hechten weinig waarde aan internationale certificaten. Zij kunnen een internationaal certificaat halen bij de British Computer Society (BCS) en de Computer Society binnen de Amerikaanse IEEE. Maar volgens Wim van Etten, vice-voorzitter van de Benelux-divisie van de IEEE is daar weinig animo voor. "In de Benelux wordt er nauwelijks iets gedaan aan certificering." Ict'ers die zich aansluiten bij de de Computer Society van de IEEE krijgen echter wel een kwalificatie, die aangeeft over welke capaciteiten hij beschikt. "Maar Nederlanders hebben veel minder met dit soort titels dan Amerikanen. Als je in Amerika ‘fellow member' bent, zegt dat echt iets. Hier niet." Van Etten vindt het daarom ook vooral belangrijk dat Nederlandse ict'ers zich meer gaan interesseren voor de ontwikkelingen in het vak.
Ook in de certificaat van de BCS zijn Nederlanders niet geïnteresseerd. Michiel van der Voort, internationaal directeur van de BCS: "Het behalen van een BCS-certificaat laat zien dat je als ict'er bepaalde methodes beheerst en over bepaalde vaardigheden beschikt." Dit certificaat is volgens Van der Voort echter niet te vergelijken met de titel register informaticus die de Vereniging van Register Informatici (VRI) en het NGI, platform voor ict-professionals, afgeven. De certificering van de BCS gaat veel verder. "In Engeland kun je via de BCS de status van Chartered IT Professional krijgen. De BCS is door de Britse regering gerechtigd deze titel uit te reiken. Daarmee ben je als ict'er ook gebonden aan een gedragscode. In Engeland zijn beroepen sowieso veel meer geregeld met een gedragscode en een toezichthouder."
Vooral academici
"De IEEE trekt in de Benelux voornamelijk voor academici. Ik merk vaak dat mensen uit het bedrijfsleven direct vragen wat hun bedrijf eraan heeft als zij lid worden. Het bedrijfsleven ziet hier minder snel in dat een lidmaatschap ook goed is voor de persoonlijke ontwikkeling van medewerkers", zegt Van Etten. Dat terwijl die persoonlijke ontwikkeling weer ten goede komt aan het bedrijf waar de ict'er werkt.
Ook Van der Voort vindt dat Nederlandse ict'ers af en toe best wat actiever kunnen zijn in het vakgebied. "Als je een vak hebt, moet je ook bijdragen aan de ontwikkeling ervan." Lokale beroepsverenigingen zoals de NGI en VRI zijn volgens hem nog steeds van belang. "Natuurlijk moeten lokale beroepsverenigingen geen dubbel werk doen en dezelfde zaken oppakken als de meer internationaal gerichte verenigingen. Maar ook van lokale initiatieven gaat kracht uit. Rond 2000 was het imago van de ict bedroevend. Het wordt steeds beter, maar om het echt naar een hoger niveau te tillen moeten er nog wel wat stapjes gezet worden."
Professionaliseren
Het doel van zowel internationale als nationale beroepsverenigingen is het professionaliseren van de ict-sector. Dit doen zij door het organiseren van congressen en seminars, het uitbrengen van vakpublicaties, maar ook door het certificeren van ict'ers. Van der Voort, internationaal directeur bij de BCS, ziet veel overeenkomsten tussen de BCS en IEEE. "De IEEE is een belangrijke partner van ons. Bovendien spelen ook zij een belangrijke rol in het bevorderen van standaardisatie." De organisaties zijn zusterorganisaties van de Nederlandse Vereniging van Register Informatici (VRI) en het NGI, platform voor ict-professionals. Waar de VRI en NGI zich voornamelijk landelijk profileren en door hun geringe omvang Europees en internationaal nauwelijks een vuist kunnen maken, zijn de Britse en Amerikaanse verenigingen zeer internationaal georiënteerd en vertegenwoordigd.
Van Etten ziet het nastreven van standaarden als belangrijkste rol van de IEEE. "De normen van de IEEE staan bijvoorbeeld aan de basis voor de WLAN-standaard", zegt hij. Deze focus op standaardisering is het grote verschil tussen de Nederlandse beroepsverenigingen enerzijds en de Amerikaanse en Britse beroepsverenigingen anderzijds.
Dat terwijl juist deze standaardisatie volgens Van der Voort en Van Etten de volwassenheid van het ict-vak bevordert. "Standaarden zijn goed voor het vak", zegt Van der Voort. "Het wordt duidelijker wat ict eigenlijk inhoudt en daarmee ook aantrekkelijker voor studenten om een vak te kiezen in de ict en een gerelateerde studie te gaan doen." Als meer jongeren kiezen voor een ict-studie, bevordert dit de kwaliteit van het ict-bedrijfsleven, ook in Nederland.
Wat een lang stuk reclame (wij van WC-eend adviseren WC-eend)
Ik ken IEEE toen ik nog aan de TU studeerde. Ik wist niet eens dat ze certificering hebben. In Benelux richten we ons op Prince2, ITIl, TMAP, DSDM, RUP en TOGAF.
IEEE, NGI en VRI moeten meer marketing maken voor waar ze voor staan.
Een artikel hierover in Computable is een goed begin…..
Ook Van der Voort vindt dat Nederlandse ict’ers af en toe best wat actiever kunnen zijn in het vakgebied. “Als je een vak hebt, moet je ook bijdragen aan de ontwikkeling ervan.”
De ict-ers op de werkvloer, de mensen die het echte werk daadwerkelijk uitvoeren hebben het volgens mij als druk zat? Is het de bedoeling dat ze zich ook nog een moeten bekommeren om het landschap om hen heen?? Dit komt net neer op het beleid van het kabinet wat strak bij wet nog gaat bepalen hoe we eten, drinken, denken, slapen, werken, sterven..
Slaan we hier met zijn allen niet een beetje te ver door in verstikkende (certificaten) bemoeizucht? Zijn we alleen maar verblind door de mega sommen met geld die uit een gecertificeerde ict-er geperst kunnen worden?
Laten we eens een keer blij dat er nog mensen willen werken in deze sector, accepteer eens “al wat er is”.
Erg leuk voor je ego, status, imago hoor…
Dat behalen van certificaten (voor de goedkeuring van een ander). Mag ik – als ict-er
– vragen wie dat gaat betalen?,
– wie hier echt beter van word,
– wie er weer zijn tijd in mag steken
om EEN ANDER tevreden te stellen met de volgende sticker op zijn hoofd?
Het is net of gewoon normaal menselijk VERTROUWEN steeds verder wegvloeit tussen de naden van de serverruimte vloer heen.
[“In certificates we trust, all other cash”]
Certifcaten zijn heel leuk en functioneel voor een SSH – of een HTTPS verbinding tussen een internet browser en een webserver. Maar DURF eens op je GEVOEL af als je de volgende keer onderhandeld met iemand van vlees en bloed.
[Tipje voor IEEE (en andere certificatie guru’s)]
1. Ga eens met zijn alle om de tafel zitten en stel standaarden op hoe – voor iedere ict-er – OPGEDANE WERKERVARING objectief en neutraal vastgelegd kan worden in een soort van UNIVERSEEL_META_XML_CV model. Een ervaringsopslag structuur (bijv op XML basis) waardoor
– objectief
– universeel,
– globaal,
– automatisch
– BETER vraag en aanbod gematched kan worden tussen leverancier (tussenhandel, bodyshops) en aanbieder.
2. Denk een model uit waarbij de REEDS OPGEDANE ERVARING en UITGEVOERDE PROJECTEN neutraal! gewogen kan worden.
3. Begin eens een model te ontwikkelen waarbij ACCEPTATIE VAN HET REEDS AANWEZIGE centraal staat. Je kunt mensen niet uit blijven persen door ze op te jagen in deze certificatie rat-race, ten zij je de mensen beschouwd als wegwerp lucifers die je kunt (zich) opbranden voor jouw corporatie business goals??
Op dit papieren – egostrelende – certificatencircus zit toch niemand meer te wachten? Daar word alleen maar grof geld verdiend aan het aanpassen, bijschaven van mensen, het verkopen van stickers en kwaliteitsnormpjes en waarden.
Ga weer voelen met je hart, “accepteer al wat reeds is”
i.p.v. (be/ver)oordelen met je ego en certificaten.
Dat scheelt tijd, energie, en je leert vertrouwen en je ontmoet de mens (weer) in de ict-er.