Getronics geeft Limburgse ICT’er carrièrekans

In Limburg liggen de banen voor ict'ers niet voor het oprapen. Dienstverlener Getronics heeft ruim vijfhonderd mensen in dienst in zijn global service center in Limburg. Funs Lodewick solliciteerde in 2005 bij de dienstverlener. Hij was een van de eerste werknemers bij het global service center in Beek.

De lucht is grauw in Maastricht. Bij het station staat Niels ineengedoken om zich te beschermen tegen de kou en de regen te wachten op collega Funs Lodewick. Samen rijden ze naar het kantoor van dienstverlener Getronics in Beek. Onderweg stapt bij een verlaten tankstation ook collega Patrick in. “De bus doet er drie kwartier over”, zegt Lodewick als beide collega’s zijn ingestapt. “Ik ben er met de auto in tien minuten.” De auto wordt om half negen geparkeerd op een parkeerterrein in de buurt.

Als Lodewick met zijn collega’s de oprit van het Getronics-gebouw oploopt, rijdt er een auto langs op zoek naar een plekje bij de voordeur. “Dat kan hij wel proberen”, lacht de teammanager, “maar meestal is er op dit tijdstip geen plaats meer.”

Ochtendritueel

Het is het gebruikelijke ochtendritueel voor Lodewick sinds zijn start in 2005 bij het Global Service Center in Beek. Na zijn studie facilitaire dienstverlening kon hij moeilijk aan de slag in zijn vakgebied. Hij werkte na zijn studietijd in een café. “Voor een starter in het zuiden was het een leuke baan. Ik had veel verantwoordelijkheid en mogelijkheden om me te ontwikkelen. Maar ik kan me voorstellen dat je als starter in de Randstad meteen met een negen-tot-vijf-baan begint, omdat die daar wel zijn.”

Daarna werkte Lodewick negen maanden voor een uitzendbureau. “Daar was ik niet echt gelukkig. Ik had geen invloed op de producten, de mensen, die ik verkocht. Toen ik de vacature bij Getronics zag, dacht ik: dit is mijn kans.” Hij solliciteerde en kreeg de baan. Na een training van zes weken ging hij aan de slag als service center analist. Negen maanden en vijf certificaten later solliciteerde hij op de baan als teamleider. “Ja, dat was wel snel. Ik kreeg ingefluisterd dat ik een kans zou maken. En tijdens mijn sollicitatie had ik aangegeven door te willen groeien.” Inmiddels staat Lodewick alweer een stapje hoger op de ladder en is inmiddels teammanager. Dat betekent dat hij verantwoordelijk is voor vijf teamleiders en twee teams van in totaal tachtig medewerkers.

Televisiescherm

Bij binnenkomst in het gebouw werpt Lodewick een blik op het grote televisiescherm dat aan de muur hangt. Hierop staat hoeveel telefoontjes er zijn aangenomen binnen of buiten de gestelde service level agreements (sla’s) en of de problemen meteen zijn opgelost. De staafdiagrammen van team twaalf, een van de teams van Lodewick, laten wat rode strepen zien.

Nadat hij zijn computer heeft aangesloten, belt de teammanager naar zijn teamleiders op de werkvloer om te vragen wat er aan de hand is. “Er zijn wat zieken”, zegt hij. Na het beantwoorden van de mail en voordat hij een coachingsgesprek start belt hij nog eens. Dan zijn de problemen wat verergerd. “Er is een grote storing. De teamleider heeft een bandje op de lijn gezet dat we er aan werken.” Het is niet de eerste keer dat de dienstverlener last heeft van dit probleem, maar kan er weinig aan doen. “We zijn belast met het aannemen van de telefoontjes, maar het probleem ligt bij een externe partij. We moeten bij de klant aangeven dat zij het moeten oplossen.”

Na het coachingsgesprek met een van de teamleiders, is het tijd voor een vierde kopje koffie. Bij het koffieapparaat wordt niet alleen Limburgs en Nederlands gepraat, er klinkt ook Frans.”Onze Franstalige collega’s helpen ons met een Belgische klant”, legt Lodewick uit. De meertaligheid van de inwoners van Limburgs was een van de redenen voor Getronics om het service center hier te vestigen. Bovendien vindt het bedrijf er makkelijk personeel. Lodewick had voor een leuke baan met carrièremogelijkheden best naar de Randstad willen verhuizen. “Maar het is fijn dat ik nu op redelijke afstand zit van vrienden en familie. Het is lastig om hier een Limburg een baan te vinden waar je in je ambities waar kunt maken.”

Na het kopje koffie loopt Lodewick twee trappen af en stapt het callcenter van team twaalf binnen. Er klinkt geroezemoes en regelmatig gaat er een telefoon. “Goedemorgen Getronics Servicedesk”, zegt een van de medewerkers. Achterin de hoek komen vier mensen samen bij een beeldscherm. “Er wordt vaak overlegd”, zegt de teammanager. Hij vindt dat er binnen het bedrijf een sfeer heerst waarin medewerkers door elkaar gecoacht worden. Hij houdt er zelf ook rekening mee. “Dan plaats ik een technisch persoon naast een communicatief persoon. Zij hebben veel aan elkaar. Je ziet ze samen groeien.”

Vlaai, in acht stukken

Lodewick overlegt met de drie teamleiders en loopt dan weer naar boven. Aangekomen bij zijn kamer staat er vlaai, gesneden in acht stukken, op de vergadertafel. “Dat is niet iedere week, maar wel regelmatig.”

Hij bekijkt nog even zijn e-mail en dan staan de drie teamleiders voor de deur voor een teamleidersoverleg. Al etend wordt er overlegd over de verstoring van vanochtend. Het is niet de eerste keer dat het team ermee te maken krijgt. Lodewick hoopt dat er snel een oplossing komt. Hij stelt veel vragen, waar de teamleiders op antwoorden. Hij hoopt zo een goed beeld te krijgen wat er op de werkvloer speelt.

Als de teamleiders zijn vertrokken, geeft hij zijn bevindingen telefonisch door aan de service delivery manager, die contact houdt met de klant. Lodewick is bang dat de storing ervoor zorgt dat veel problemen niet kunnen worden opgelost aan de telefoon. “Dat zorgt voor een daling van het aantal telefoontjes waarin we meteen een oplossing kunnen aandragen”, zegt hij. Het is een van de criteria die de basis vorm van de sla. “Ik spreek je volgende week weer”, zegt hij als hij de telefoon neerlegt.

Thuis

Lodewick voelt zich thuis bij de dienstverlener en heeft voorlopig geen reden om op zoek te gaan naar een nieuwe baan. Hij start in april met het Young Professional Traject waarmee hij wordt klaargestoomd voor een lijnmanagementfunctie op een hoger niveau, bijvoorbeeld directielid. “Ik ben zeker ambitieus. Over tien tot vijftien jaar wil ik leiding geven aan een business unit. Ik weet dat er grenzen zijn aan mijn mogelijkheden. Ik hoef ook niet meteen directeur te worden bij Getronics.”