Amper een maand nadat leverancier Citrix aankondigde virtualisatiesoftware direct op processoren van Intel te zetten, maakt concurrent VMware hetzelfde bekend. De zogenoemde bare-metal client hypervisor omzeilt het lokale besturingssysteem van een pc. Dat verbetert de systeemprestaties en vermindert de beheerkosten.
Chipfabrikant Intel gaat virtualisatiesoftware van VMware op zijn processoren zetten. Dat maakten de bedrijven bekend op de jaarlijkse gebruikersconferentie VMworld in Cannes.
Met het Client Virtualization Platform (CVP) volgt VMware het voorbeeld van zijn concurrent Citrix, die eerder dit jaar eenzelfde product in samenwerking met Intel aankondigde. De software betreft een bare-metal client hypervisor, een toepassing die direct op lokale hardware wordt geïnstalleerd om te gebruiken bij het opzetten en aansturen van virtuele sessies.
De client hypervisor wordt over nog onbekende tijd meegeleverd in desktops en notebooks die zijn voorzien van Intel Core2- en Centrino2-processoren met vPro-technologie. Met de nieuwe oplossing wordt het lokale besturingssysteem omzeild, iets wat de systeemprestaties verbetert en de beheerkosten vermindert.
Scheelt beheer
"Je bent het besturingssysteem er onder kwijt en dat scheelt beheer", vertelde virtualisatie-expert Bert Bouwhuis van dienstverlener Triple P al eerder aan Computable. Op die manier kunnen bedrijven hun werknemers hun eigen apparatuur laten kiezen in plaats van ze een bedrijfs-notebook op te dringen. Ongeacht welke computer de medewerker meebrengt, kan hij altijd een virtuele sessie opzetten naar de werkomgeving van zijn bedrijf.
Ander voordeel van een bare-metal client hypervisor is dat de virtuele applicaties ook offline kunnen worden gebruikt. Bouwhuis: "Samen met een goede geïntegreerde beheeromgeving, waarmee je onder andere de virtuele machine kunt synchroniseren, kun je zo de voordelen van lokaal werken combineren met de voordelen van centraal beheer."
Niet direct op hardware
Hypervisors worden normaal gesproken geïnstalleerd op een centrale server of soms lokaal, maar dan vrijwel altijd bovenop het besturingssysteem en niet direct op de hardware. Dat vertraagt de virtuele sessies, die lang niet altijd juist werken op de apparatuur van de eindgebruiker. Bovendien verhoog je zo de beheerlasten op het lokale systeem, vertelt Bouwhuis. "Je moet naast de virtuele omgeving ook nog het onderliggende besturingssysteem beheren."
VMware maakte op de gebruikersconferentie in Cannes ook bekend bezig te zijn met een bare-metal hypervisor waarmee virtuele sessies op smartphones kunnen worden opgezet.
Type 1 of 2
Een hypervisor is een softwaretoepassing waarmee virtuele sessies kunnen worden opgestart en aangestuurd. Er bestaan twee type hypervisors: een die op het besturingssysteem wordt geïnstalleerd (type 2) en een die direct op de hardware wordt geïnstalleerd (type 1).
De meest gebruikelijke hypervisors worden geïnstalleerd op een centrale server (server-based hypervisor), die vanaf een computer kan worden aangeroepen. Voorbeelden hiervan zijn Citrix XenServer, VMware ESX Server en Microsoft Hyper-V.
Client-based hypervisors bestaan ook al langer. Daarbij wordt de virtuele sessie opgezet vanaf het lokale apparaat. Voorbeelden: Microsoft Virtual PC, VMware Workstation of Sun VirtualBox. Zowel bij server-based als client-based hypervisors draait de beheerconsole op het besturingssysteem van de server of het lokale apparaat. Dit soort hypervisor heet Type 2.
Hypervisors die rechtstreeks op de lokale hardware wordt geïnstalleerd, heten Bare-metal client hypervisors, of Type 1. Daarbij wordt het besturingssysteem omzeild, iets wat de systeemprestaties verbetert en de beheerkosten vermindert. Voorbeelden hiervan zijn: Virtual Computer NxTop, Neocleus Trusted Edge, Citrix Project Independence en VMware Client Virtualization Platform. Tot op heden is geen enkele Type 1-oplossing commercieel in de markt verschenen.
“Tot op heden is geen enkele Type 1-oplossing commercieel in de markt verschenen.”
PR/SM op IBM’s System z is toch al een tijdje op de markt:
http://tinyurl.com/bpjn95 Modern hoor, zo’n legacy mainframe 🙂
Xen doet dit al jaren… Maar is inderdaad niet commercieel.
Zo is het – in mijn ogen – ook, is het de meest efficiente weg voor de toekomst van de virtualisatie technology
JOUW EIGEN Hypervisor oplossing boven op de hardware.
– Minder overhead, dus meer snelheid en rekenkracht voor je applicaties
– 2 betrokken partijen (jij en de hardware bouwer)
– Dus ook 2 kostenposten die (glas)helder (kunnen) zijn
– Betere samenwerking mogelijk tussen hardware en “Hypervisor” leverancier
– Verregaande optimalisatie mogelijk
Alle andere onduidelijke en mogelijk instabiele andere software / operating system lagen EN Kosten worden er op deze wijze gewoon tussenuit geperst.
Gewoon met zijn allen Back To the Bare Meal basics, en met verstand van hardware en software lekker aan de gang, het maximaal haalbare uit je hardware en development team.
Leuke stickeridee voor op de kast
[No more Windows Inside, Just Bare Metal]
Volgens mij opnieuw slechts een tussenoplossing, dit keer van VMware. Ik wil nog wel een stapje verder gaan. Waarom zou je dit willen als je, zoals ik eerder aangaf (reactie op artikel bare metal hypervisor), eenvoudig een beeldscherm met connector op je (thuis)werkplek kunt zetten waarmee je je virtuele sessies draait? Wat je er als PC onder zet moet je verder zelf weten, maar is voor negen van de tien thuisgebruikers niet eens meer nodig! De volgende stap is simpelweg dat je helemaal geen PC meer in huis hebt maar al je applicaties virtueel draait via je provider of andere aanbieder, waarbij je gebruik maakt van je eigen externe schijfruimte zoals je dat misschien nu al doet bij je werkgever. En ook nog volkomen veilig. Kan gewoon verrekend worden via je internetabonnement, waarin standaard of maatwerk gebruikerspakketten kunnen worden opgenomen. Wil jij thuis applicatie X, Y of Z, of een grafisch programma, een game of film huren of wat dan ook: je geeft het door en je krijgt de (al dan niet tijdelijke) rechten om hier (virtueel) gebruik van te maken. Jongens dit wordt leuk: nooit meer storingen, onbeperkte toegang tot alles wat je maar zou willen draaien, gebruiken, spelen etc. En alles voor een habbekrats, want omdat iedereen nu echt betaalt voor wat hij gebruikt kan dit veel en veel goedkoper. De fanaat die toch zelf wil blijven branden en kopi?ren is uiteindelijk duurder uit. Voor SBC omgevingen geldt min of meer hetzelfde. Werkgevers hoeven op de standaard werkplek geen PC meer neer te zetten, behalve bij professionals als ontwerpers en programmeurs, maar zelfs die zouden op termijn in een aparte omgeving virtueel moeten kunnen werken. Beheer wordt zo tot een minimum beperkt, terwijl energiekosten omlaag suizen. Als straks vanaf elke willekeurige locatie online werken mogelijk is, hebben zelfs laptoppers geen OS of software meer nodig. Dan loop je rond met een platte accu (waarmee je de hele dag zonder een stopcontact kunt), met daarop een toetsenbord en een beeldscherm. Virtualisatie is echt de toekomst ? met een volledig virtuele PC.
volgens is er niet zoveel meerwaarde tenzij je blind bent voor marketingkreten.
Uiteindelijk draait het om de kracht van de processor en vooral disksnelheden en veel geheugen. Echter grote toename in processorsnelheden gebeurt de laatste tijd niet meer, de multicores komen dual quad etc.
Maar basicly moet er een beter design gaan komen, van moederborden, een GPU kan tegenwoordig al C++ aan.
Dus de busstructuur moet herdacht worden, en parallelisatie. Een GPU kan bv 64 lichtere cores hebben. Samenwerkend geeft dat een kracht die groter kan zijn dan intel.
Geen wonder dus dat nu ook een grote strijd gaande is tussen nvidea en intel. En ook geen wonder dat Microsoft bezig is met een nieuwe programeer taal
F# sharp. Op korte termijn fietst intel even met VMWare mee, op iets langre termijn zullen we zien dat er een verschuiving gaat plaats vinden GPU’s die taken overnemen van CPU’s zoals in DirectX11 (windows7) zullen uiteindelijk lijden tot een nieuwe design. En dat zal echt niet zo heel lang meer duren.
Dit is zowel een stuiptrekking van intel als van Vmware in een laatse poging hun nog wat markt te winnen, en dan zullen de arena prijs moeten geven, want qua ontwikkeling lopen ze al een tijdje achter de feiten aan..
Een nieuwe hype is in opkomst Bare_metal hypervisors. Alsof het nieuw is. Niets is minder waar! Virtualisatie van besturingssystemen, ook wel hypervisors genaamd, wordt inderdaad in twee types gedaan. Je kunt het verschil tussen type 1 en 2 beter onderscheiden door te stellen, dat een type 1 hypervisor geen en type 2 wel vooraf een OS installatie nodig heeft. Dat maakt het direct begrijpelijker. Type1 hypervisors bestaan inderdaad al jaren. In het midden van de zestiger jaren ontstond de moeder der hypervisors VM/370, voorafgegaan door CP-67. Beide uit de IBM labs. Dit waren beide type 1 hypervisors. Dus zo lang bestaan ze al! Genoemde PR/Sm valt als derivaat van VM/370 daar ook onder, zij het dat dit als microcode wordt geimplementeerd, niet dus door de gebruiker! De moderne hypervisors als Xen VMware ESX (niet workstation of Server) zijn ook Type 1. Het nieuwste initiatief van Citrix en VMware (maar Sun ook en anderen zullen volgen), de bestaande toepassingen naar de desktop te verschuiven, geeft aan dat de server gebaseerde oplossingene nu ook rijp zijn voor productionele omgevingen.