Recessie. Kredietcrisis. Sla de kranten maar open en je ontkomt er niet aan. Jarenlang hebben ze in de VS op (te) grote voet geleefd en in de afgelopen maanden is de crisis ook hier beland. Aan Obama nu de taak om de rotzooi in de VS op te ruimen. En terwijl hij dáár met de economische bezem Wallstreet aanveegt, kan ook ons kabinet hier in Nederland aan de slag. Maar is de staat de enige verantwoordelijke of zijn wij mede verantwoordelijk?
Mijn inziens zijn wij ook verantwoordelijk, maar helaas zien veel bedrijven hun kans schoon om de recessie in hun eigen belang te misbruiken. En daarmee helpen ze de wederopbouw van onze economie nu niet bepaald. Natuurlijk kijk je als bedrijf hoe je in zware tijden lucht kunt creëren. Je schrapt een paar duizend externe banen, brengt tarieven van freelancers omlaag en vervangt hier en daar wat medewerkers die bij nader inzien vervangbaar blijken.
Maar waar trek je de grens? Een aantal bedrijven dwingt de tarieven van externen met 15 tot 40 procent omlaag. Ook detacheerders zien nu hun kans schoon om onder het mom van de recessie de tarieven van ingehuurde freelancers omlaag te brengen. Freelancers die ze in eerste instantie moesten inhuren omdat ze de vraag van hun klanten niet konden bedienen.
Ik zet ernstige vraagtekens bij sommige voorgestelde tariefreducties van eindklanten en detacheerbedrijven. Ten eerste, waarop zijn die percentages gebaseerd en ten tweede, is het wel nodig? Iedereen weet toch: hoe minder wij met zijn allen kunnen besteden, hoe slechter het gaat met onze economie.
Ironisch genoeg zal het boemerangeffect ook de eindklanten treffen. Neem als voorbeeld de telecombranche. Waar de consument zich eerst nog bepaalde luxe kon permitteren, zal deze ook nu bezuinigen waar die kan bezuinigen. Dan maar geen nieuwe IiPod-phone met sms-bundel. Dan maar twintig tv-kanalen in plaats van 105. Kortom: bezuinig waar je moet bezuinigen, maar compenseer je verlies niet door anderen te benadelen. Het effect voel je namelijk uiteindelijk toch weer in je eigen portemonnee.
Ik merk weinig van die kredietcrisis, om eerlijk te zijn valt het overall wel mee. Wij hebben nu vooral profijt van onze verticale markten. Uiteraard loopt de omzet wat terug aan de ict-kant, maar daar tegenover staat een positieve ontwikkeling op de afdeling Risk. Zo zie je maar: ieder nadeel heeft dus ook een voordeel. We zien die verschuiving ook duidelijk terug op de kandidatenmarkt. Veel freelancers zoeken hun heil nu in een vast dienstverband. Liefst natuurlijk zo dicht mogelijk bij huis. Want ook dat scheelt uiteindelijk weer in de knip.
En wat ziet de gemiddelde manager of HR-afdeling van die verschuiving? Een overschot aan kandidaten op de markt. Echter: hoeveel van deze kandidaten zijn nu écht geschikt voor een bepaalde rol of opdracht? Ongeveer 80 procent van de CV's die binnenkomen op een bepaalde vacature kunnen regelrecht de kliko in. Want hoe zit dat eigenlijk met de ware intentie van de kandidaat?
Is hij op zoek omdat hij écht zonder werk zit of is het CV afkomstig van een kandidaat die zich in zijn huidige positie benauwd voelt? Op dit punt komt ons specialisme naar voren. De markt wordt ineens overspoeld met kandidaten en wij helpen onze klanten met het pikken van de krenten uit de pap. Immers: een andere manier van kijken kan misschien heel verhelderend zijn voor onze clientèle.
Juist nu is het handig om met kandidaten te spreken die je normaal niet op de markt tegenkomt. Hiermee versterk je je natuurlijk voor de toekomst. Veel bedrijven hebben dit in het verleden al gedaan en maken nu van de mogelijkheid gebruik om dit weer te doen. Zij zullen dus ook deze recessie overleven.
De recessie ben jij dat? Misschien wel, maar misschien ook niet. Je hebt het zelf voor een groot deel in de hand.
Peter van den Dungen
“De recessie” is – evenmin als “de economie” – geen persoon, ofschoon de titel van dit artikel het wel suggereert 🙂
“De recessie”.. is maar een begrip, een sticker die je geest kan plakken op een aantal “economische verschijnselen”. De recessie is volgens mij gewoon een “soort van financieel terrorisme” waarmee een overheid of financiele instelling haar onderdanen,klanten kan dwingen om allerhande rare geldsprongen te laten maken, verder te onderdrukken, wetsvoorstellen erdoor te drukken, ten baten van zichzelf en ten laste van de hardwerkende bevolking.
“De overheid” (een instantie van mensen en dus geen dood ding) is er al eeuwen bij gebaat geweest dat hun onderdanen hun eigen verantwoordelijkheid uit handen hebben gegeven aan diezelfde overheid. Dat mensen als domme, makke schapen de koers aflopen die de verzorgingsstaat voor hen heeft uitgestippeld, zodat mensen zelf niet meer (hoeven) na(te)denken.
“hoe minder wij met zijn allen kunnen besteden, hoe slechter het gaat met onze economie.”
Is dat echt zo?
Wat is nu precies “de economie”??? Voor mij persoonlijk een vaag begrip wat te pas en te onpas gebruikt word ter massa – manipulatie van een werkend bevolkingsgroep. Vertel me eens:.
– Wie definieert “de economie” eigenlijk?
– Wie bepaald er hoe gezond “de economie is”?
– Wie word er beter van deze “economische manipulatie” van de werkend medemens?
– ..
*De overheid in Den Haag?… die baat hebben bij werkende, produktieve hollanders om belasting van te kunnen heffen voor financiering van eigen belangen?
*De top financiele instellingen (IMF, FED, ECB, DNB)? die baat hebben bij zoveel mogelijk “geldconsumptie” van hun klanten om er zelf weer rijker van te worden?.
*mogenlijkheid drie?
Volgens mij beginnen de hardwerkende burgers zich in een rap tempo bewust te worden van hun eigen (consumptive) macht en geld. Wakkergeschud door allerhande “financiele terroristische berichtgeving” over hun zgn. zekerheden. – Het groeiende overheids begrotingstekort.
– Minister Bos die moeiteloos overheidsgeld blijft uitdelen??,
– Pensioenfondsen die blunderen, waardoor mensen gedwongen worden (bij wet) om nog langer moeten werken!. – Banken die eens zo zeker leken en nu moeten aankloppen voor staat-steun??
“Kredietcrisis en verschuivingen:”
Ik kan me dan voorstellen dat je vanzelf gaat “consu – minderen” omdat je heel zuinig gaan worden op het geld wat je nu nog hebt als hardwerkende burger. “Luxe” zal vanzelf steeds minder belangrijk gaan worden, als je “financiele” bestaansbasis word aangetast.
Ik denk persoonlijk dat het einde van de (blinde) consumptie maatschappij snel in zicht zal komen. Ik vermoed dat de koop_macht van de consumenten in de toekomst bepalender gaat worden dan het produktenaanbod van de leveranciers. En dat zal nog een aardige verschuivng gaan geven in leveranciers en overheids land!
Wat de ict markt betreft…
komt het evenwicht meer te leggen bij de aanbieders van diensten en kennis. De mensen die de noodzakelijke (specialistische) kennis in bezit hebben. Wat intentie betreft zullen de afnemers van die diensten meer met de billen bloot moeten..
– Waarom huur je iemand in, om zijn kennis of om zijn persoonlijkheid
– Wil de afnemer van een dienst een lange, duurzame relatie met de leverancier of is hij,zij slechts geintereseerd “in een kortstondige hit and run” tegen het laagste mogelijke tarrief.
Werk??..
zal er altijd blijven. Dat schijnt de basis te moeten zijn om dat vage begrip genaamd “Economie” in leven te houden. Alleen de aard, vorm van het werk en de manier en intentie van de relatie waarin er (samen)gewerkt gaat worden zal rap verschuiven.
Recessie? Economische hoax of niet?
We hebben elkaar allemaal nodig en de wederzijdse intentie hoe je met elkaar omgaat bepaalt het wederzijds succes.
“We are all one and connected with eachother via the open source” 😉