Mijn dochter van vier gaat binnenkort naar school. Ter voorbereiding werden we uitgenodigd op haar nieuwe school. Het is een tijd geleden dat ik op de basisschool ben geweest en er is veel veranderd.
Leek mijn klaslokaal vroeger nog veel op de schoolklas uit ‘het kleine huis op Prairie', het klaslokaal van nu ziet er uit als het kantoor van mijn vorige werkgever. Allemaal vergeelde 486'ers. Toen de juf mij vertwijfeld zag kijken zei ze: die kleuters moeten tegenwoordig ook achter de computer en ze leren het sneller dan u en ik. Toen dacht ik, vorig jaar is er nog een onderzoek geweest dat schoolmeesters en juffen zelf amper de Cito-toets halen dus in hoeverre klopt die stelling.
Ik wil niet afgeven op juffen en meesters. Ze hebben het niet gemakkelijk. In die schoolklassen van tegenwoordig zitten soms dertig kinderen. Ik heb er thuis twee en daar heb ik mijn handen al vol aan. Dus als juf hoop je toch dat er een paar autisten tussen zitten die de hele dag achter de computer zitten zodat je daar geen last van hebt.
Ik kan er wel op tegen zijn, maar zelf doe ik ook bijna niets meer zonder computer. Hoofdrekenen lukt nog amper en ik betrap mezelf er vaak op dat zodra ik iets moet opschrijven zonder dat ik de spellingcheck kan gebruiken ik ineens niet meer weet hoe ik het woord ‘intelligent' moet schrijven.
En u ziet het hier goed staan omdat er ook nog eens een vriendelijke mevrouw van Computable is die al mijn spelfouten uit dit stukje haalt.
En dan kan ik wel opnieuw een cursus spelling gaan doen maar die wordt tegenwoordig ook alleen maar digitaal gegeven.
Maar wat is je punt? Bij mijn zoontje en dochtertje op school heet dat ding trouwens ‘comploeter’. Nu is elke extra aandacht voor leerlingen en vooral leerlingen die wat moeilijker leeren welkom. Dus ook computer les en dan vooral voor leerlingen die moeilijker leeren en ja dat ontlast de juf of mees ook.