Onvoorspelbaar klantgedrag of briljante verkoopacties van de concurrentie. Vervelend, maar te verwachten in een markt waar iedereen gelijksoortige producten aanbiedt en gebruikmaakt van vergelijkbare technologieën. Hierdoor ontbreekt het vaak aan voldoende onderscheidend vermogen. Beter en sneller inzicht kan helpen om eerder beslissingen te nemen en zo de concurrentie voor te blijven. Op een aantal Amerikaans blogs loopt sinds een paar dagen een aardige discussie over hoe het nemen van beslissingen tot stand komt.
CIO Magazine schrijft over een recent onderzoek (http://advice.cio.com/thomas_wailgum/to_hell_with_business_intelligence_40_percent_of_execs_trust_gut) waaruit blijkt dat 40 procent van het management beslissingen neemt op basis van onderbuikgevoel of impliciete kennis. In meer dan de helft van de gevallen moeten de managers wel omdat het hun ontbreekt aan data.
Een ander onderzoek, van de Aberdeen Groep ditmaal, (http://www.aberdeen.com/summary/report/benchmark/5366-RA-retail-business-intelligence.asp) toont aan dat 36 procent van de organisaties wil beslissen op basis van feiten of expliciete kennis. Bijna driekwart geeft aan daarom te willen investeren in analytics en BI.
Uit weer een ander onderzoek (Sinclair & Ashkanasy, 2005) blijkt dat slechts 50 procent van genomen beslissingen op basis van alleen expliciete kennis succesvol is. Deze onderzoekers pleiten dan ook om een combinatie van impliciete en expliciete kennis bij het nemen van beslissingen.
Impliciet of expliciet, wat is nu eigenlijk kennis? Professor Weggeman (2000) geeft een mooie definitie: K=I * (EVA). K is uiteraard Kennis. I = Informatie en in dit geval het expliciete element. EVA zijn de Ervaringen, Vaardigheden en Attitudes of te wel het impliciete element.
Business intelligence (toegepaste expliciete kennis) kan gebruikt worden om met name de I, het expliciete deel, groter te maken. Het kan ook gebruikt worden om complexiteit te verminderen en te speuren naar alternatieven. Het kan het onderbuikgevoel niet vervangen maar wel aanvullen.
Een investering in BI is een investering in betere beslissingen en daarom het geld dubbel en dwars waard.
De meningen verschillen nogal? Eerst een melding van het niet terugverdienen over de rug van een ROI, dan de kop “BI betaalt zich bijna altijd terug”.
Toch wel aardig dat er een professor aangehaald wordt met de door, naar mijn mening althans, iedereen te beredeneren of te bedenken Informatie component als onderdeel van Resultaat.
De eerst veronderstelde directe link naar ROI is wat aan het verwateren lijkt me zo, het doel is bereikt.
Interessant om dan het volgende de stellen :
1. Door de formulering: Er is geen directe verbinding tussen I en R te “berekenen”, als de KIA (of Weggeman’s EVA) niet te kwantificeren (meetbaar) zijn.
2. Anders gezegd: De implementatie van elk Informatie systeem mag niet los gezien worden van de omgeving waarin deze ingevoerd is als het om Resultaat gaat. (Waar kennen we die stelling van?).
Een investering in BI is een eerste investering in de mogelijkheid betere beslissingen te kunnen gaan nemen, die aangevuld moet worden met attentie op KIA (EVA) om volledig te renderen, en daarom zijn beiden het geld dubbel en dwars waard.
Het lijkt mij verstandiger om eerst vast te stellen of er functioneel behoefte is aan (extra) informatie ter ondersteuning van te nemen beslissingen. Als dat helder is dan pas eventueel investeren in BI. Vaak wordt beweert dat in de huidige situatie de informatie ontbreekt, als dat zo is waarom wordt er dan niets aangedaan? Tevens is het zo dat bij een goede inrichting van BI er een heleboel informatie o.a. transparant wordt en daar zit niet iedereen op te wachten.
Ik snap dat er behoefte is om wat tegenwicht te geven aan het voor opschudding zorgende artikel ‘Bi betaalt zich bijna nooit terug’. Ik ben zelf ook een vervent aanhanger van geintegreerde informatievoorziening, maar de waarheid zal wel weer ergens in het midden liggen. Niet gehinderd door onderzoeken of interessante algoritmes denk ik, dat BI vooral waarde kan toevoegen als de volledige waardeketen van de organistie (integraal) wordt bemeten. Uiteraard vanuit een visie op de waarde van informatie als corperate asset voor een organisatie. Mits goed gebruikt en goed georganiseert biedt BI dan de mogelijkheid om beter en sneller te differenti?ren in de markt en/of sneller en beter te reageren op veranderende marktomstandigheden.
‘Bi betaalt zich bijna nooit terug’ slaagde er wat mij betreft niet in de stelling te onderbouwen. Maar ‘BI betaalt zich bijna altijd terug’ doet dat evenmin.
De aangehaalde onderzoeken claimen dat er voordelen zitten aan BI (en dat wisten we), maar of daarmee de investering wordt terugverdiend is daarmee nog niet aangetoond.
Ik sluit me aan bij Frank: wat echt belangrijk is, is dat er vooraf heldere doelen zijn gesteld wat we met BI willen en kunnen bereiken. Deze doelen zullen vaak kwalitatief van aard zijn, met indirecte baten. Daar is NIETS mis mee. Als een bedrijf bereid is te investeren om betere BI te krijgen, dan is dat een prima business case, zonder een gekunsteld ROI. Alleen denken voor je doet.
Eindelijk zie ik een beetje terug van datgeen wat ik graag verkondig. De gebruiker hoort erbij!
Het gaat verder dan de formule van Weggeman alleen, neem de impliciete en expliciete kennis van Nonaka,
en de data/informatie relatie van Davenport. Gooi dat alles in een mixer en je krijgt een model wat het eea verklaard. Ik noem het de “closed loop cycle of information”. Maar dat is ook maar om het beestje een naam te geven. Het helpt mij in iedergeval mijn dingen te doen.
Wil je meer weten, zie: http://www.bifacts.com/mydoc/het_succes_achter_bi.pdf
Ik zie de reacties graag tegemoet. Want ook ik wil graag leren van jullie!
Wat mij betreft doen al die stellingen of BI zich wel of niet terugbetaald er niet zo toe. De een beleeft dit, de andere beleeft weer het tegenovergestelde.
Misschien moeten die mensen die zo hard roepen dat BI zich niet terugbetaald maar eens bij zichzelf te rade gaan waarom dat zo is?
Bij mij en bedrijven als HotItem, Ensior, DIKW en andere kleine partijen met topexperts op het gebied van BI aan boord levert BI altijd geld op anders beginnen zij of ik er niet aan en adviseer ik al helemaal geen anderen om eraan te beginnen.
De stellige kop deed mij denken aan een van de begeleidende artikelen van het ICT Services Guide 2009, ‘ICT-dienstverleners beloven te veel’.
In een prima boek ‘Het slimme onbewuste’ toont Ap Dijsterhuis aan dat het onbewuste een veel grotere rol speelt bij het nemen van de juiste beslissingen. Het bewuste, gevoed door BI, geeft niet de garantie van de juiste beslissingen. Het is een nuttig instrument dat kan helpen. Een nachtje slapen voor dat je verstrekkende beslissingen neemt en luisteren nnar je buikgevoel is effectiever dan alleen varen op BI.