Een alternatieve adviesraad, bestaande uit achttien jongeren, heeft een mening gegeven over het Nieuwe Werken van Microsoft. Niet alle facetten van het nieuwe werken beoordeelden zij even positief.
De Raad van Anders, een adviesraad die door Microsoft in het leven is geroepen om mee te denken over thema's rond het Nieuwe werken, is tot twaalf inzichten gekomen. Na drie maanden meekijken gaven achttien jongeren tussen de zestien en twintig jaar Microsoft hun mening over verschillende thema's die te maken hebben met flexibel, plaats- en tijdsongebonden werken zoals Microsoft voorstaat.
De jongeren beoordeelden het Nieuwe Werken niet op alle fronten positief. In de ogen van de Raad van Anders moet een baas een duidelijke leider zijn, die zegt wat er moet gebeuren. Als een baas geen apart kantoor heeft, zoals managers bij Microsoft, lijkt hij gelijk te staan aan andere werknemers. Dat kan volgens de Raad niet de bedoeling zijn.
Vrijheid
Ook twijfelen de jongeren eraan of iedereen de vrijheid en verantwoordelijkheid van het Nieuwe Werken aankan. ‘Als je niet náár je werk, maar áán het werk gaat, wanneer ben je dan nog precies aan het werk?', vragen zij zich af. In het verlengde daarvan zorgt ook de scheiding tussen werk en privé voor vragen. In de inzichten van de Raad valt te lezen: ‘Bij een fysieke werkplek ben je op je werk. Als je deze verlaat, ben je niet meer op je werk. Als dat niet meer zo is, zoals in Het Nieuwe Werken, heb je dan niet altijd het gevoel aan het werk te (moeten) zijn?'
Of ze zelf klaar zijn voor het Nieuwe Werken is nog maar de vraag. Volgens de Raad van Anders is er een groot gat tussen het onderwijs en het bedrijfsleven. Hoewel de jongeren al jaren bezig zijn met het Nieuwe Leren, wisten zij voor hun toetreding tot de Raad van Anders niets over het bestaan van het Nieuwe Werken.
Microsoft stelde de Raad van Anders aan om uit te vinden hoe jongeren tegen de nieuwe manier van werken bij het bedrijf aankijken. Om manieren van werken te kunnen vergelijken met de manier bij Microsoft brachten de jongeren ook bezoeken aan Rabobank, Rijkswaterstaat, Gsus en vakbond De Unie.
Wat een kul: “als een baas geen apart kantoortje heeft is het geen baas” (vrij naar de Raad)… Een goede baas kenmerkt zich niet door in een hok te zitten; een goede baas kenmerkt zich door leiderschap, visie en benaderbaarheid. Je hebt er als werknemer niets aan als er af en toe uit een hok een “boer” wordt gelaten waar je je maar naar hebt te voegen. Juist door zich af te sluiten van de werkvloer verliest de leidinggevende het contact en daarmee met de werkelijkheid waar hij/zij mee te maken heeft. De beroerdste beslissingen worden genomen vanaf het penthouse van het hoofdkantoor (de gouden kooi in de ivoren toren zeg maar)
Verder doet het me deugd dat de jongeren precies de redenatie van de raad doorprikken op de crux: als je thuis werkt vervaagt het onderscheid tussen werk en priv? en wordt je al te snel in een situatie getrokken waar je opeens alleen maar met je werk bezig bent (en sommigen alleen met priv? en niet met werk).
Hoewel de jeugd vaak als voorbeeld wordt genomen voor de groep die HNW voorstaat en dat dit een generatie (“Y”) is waar we rekening mee moeten houden (zoals aantrekkelijk blijven als werkgever door nieuwe manieren van communiceren en samenwerken in te voeren), zijn er uit dit “onderzoek” wel wat kanttekeningen naar voren gekomen. Ook wel begrijpelijk, het is een generatie die nog niet/nauwelijks “normaal” gewerkt heeft, met daardoor weinig referentiekader. Ook verwachten ze misschien eerst nog de nodige structuur en leiding aan het begin van hun loopbaan, voordat ze met meer eigen verantwoordelijkheid en vrijheden aan de slag gaan. De evolutie naar HNW heeft tijd nodig om in te dalen en ook het onderwijs kan hierop inspelen.
Volgens mij is het nieuwe werken geen verplichting om thuis te werken of de grens tussen werk en prive te laten vervagen. Het geeft je echter wel de mogelijkheid… Als je liever 5 dagen 8 uur naar kantoor gaat om daar te werken: prima. Komt het je beter uit om of heb je een andere voorkeur: ook prima.
ik zie in alle voorgaande reacties een kern van waarheid.
daarnaast:
JA! het geeft je de vrijheid om te werken zoelas je wilt, wanneer je wilt en waar je wilt. maaaaaarrrr: wel als je met elkaar afgesproken hebt hoe je omgaat met deze vrijheid. de meeste managers / bazen zijn zulke controlfreaks dat ze constant willen controleren of je nog wel productief bent 😉
met lotsov * doen we ons best om ook de principes van HNW toe te passen. en dat gaat steeds beter. maar kost wel veel tijd als kleine organisatie om dat allemaal uit te zoeken, te testen en naar behoefte(n) te teaken.
in de praktijk blijkt het implementeren van zoiets vaak op de beschikbare tools te stranden (zo wij zelf ervare hebben en horen van collega-ondernemers). bijvoorbeeld door het gebrek aan kennis van beschikbare tools, gebrek aan geld voor het kopen van een volledige office suite, gebrek aan ter zake kundige adviseurs, etc.
een HNW academy waar je met je organisatie (en je adviseurs) getraind kan worden en zo samen in het geheel evolueert tot een HNW proof bedrijf / organisatie zou hier denk ik zeker bij kunnen helpen dit sneller geaccepteerd en geimplementeerd te krijgen.
want de files en de treinvertragingen ben ik inmiddels wel een beetje beu (en mijn collega’s, partner en opdrachtgevers ook 😉 )
Ik wil voor mijn afstudeerscriptie (richting personeel en arbeid) het nieuwe werken gaan gebruiken onderzoeksonderwerp.
Ik ben erg beniewd naar ervaringen van kleine (en grote) organisaties waar HNW reeds is ingevoerd. Uiteraard ook benieuwd naar bedrijven waar het juist niet is gelukt!
Ik werk zelf als personeelsconsulent bij een kleine technische onderneming met ca. 50 personeelsleden.
Ik bedank u nu alvast voor uw medewerking!
Een stukje geschiedenis dat misschien helpt om dit in perspectief te plaatsen.
In 1999 werd op veel scholen het studiehuis ingevoerd. Dit was het echte ‘nieuwe leren’. De eisen aan leerlingen veranderden en je was voortaan tot op zekere hoogte zelf verantwoordelijk voor het plannen van je eigen werk. Je kon zelf afspreken om samen te werken en er waren minder uren waarbij de leraar voor de klas alleen maar een verhaal stond te vertellen en vervolgens wat huiswerk opgaf.
Ik vond het fantastisch, bij enkelen, waaronder ikzelf, gingen de cijfers van zesjes naar tienen. Ook op het sociale vlak had ik de tijd van mijn leven.(want ik hield veel meer tijd over!)
Echter, dat waren dus enkelingen. De rest van mijn eigen schoolklas bleek mordicus tegen deze veranderingen. Zij WILDEN geen verantwoordelijkheid. (laat ik het ook eens met hoofdletters benadrukken). Zij geloofden in traditionele structuren zoals ze die in de jaren daarvoor hadden aangeleerd en vonden het moeilijk om zich aan te passen aan de gewonnen vrijheid. En wat moeilijk is, dat willen veel mensen niet. Ook al biedt het voordelen zoals meer vrije tijd en betere resultaten.
Want met vrijheid kwam verantwoordelijkheid. De toetsen bleven even moeilijk en bij mensen waar die sterke sturing nodig hadden gingen de cijfers juist omlaag.
Er kwamen demonstraties van leerlingen. De regels werden strenger (verplichte huiswerkuren bijvoorbeeld) de toetsen werden makkelijker en op aanwezigheid werd strenger toegezien.
Moraal van dit verhaal:
Het nieuwe werken werkt, zolang je ervoor open staat. 90% van de intelligente kinderen staat er nog niet voor open, zij hebben de ontwikkeling naar zelfstandigheid en vooruit denken nog niet doorgemaakt. Sommigen maken die ontwikkeling nooit door en zullen ook als volwassene niet geloven in het nieuwe werken.
Maar net die mensen wil je wel hebben. Structuur is voor hen geen vereiste, zij passen zich snel aan, zijn zeer resultaatgericht en behalen juist op hoog niveau dan ook goede resultaten. Zij zijn Von Moltkes topofficieren. Om hen te krijgen en/of te behouden zal je het nieuwe werken dus wel moeten integreren in je bedrijfsvoering.