Toen ik oudejaarsdag met mijn net geslepen noren over de Oostvaardersplassen schaatste dacht ik: Kredietcrisis, mijn reet. De klimaatcrisis, dat is de echte crisis.
Waarom kunnen we tegenwoordig zo weinig schaatsen? Waar zijn die ouderwetse winters met lange tochten en koek en zopie? Het kost niks alleen een paar schaatsen en twee kwartjes voor de zopie en daarvoor hoef je niet naar de DSB Bank.
Het jaar is weer begonnen. We moeten weer aan de bak. En ik heb dus geen idee wat ik dit jaar allemaal ga opschrijven. Het schaatsen heeft mijn interne harde schijf gewist, de prullenbak geleegd, het geheugengebruik staat op dit moment op 0 net als mijn CPU. Als ik de berichten lees op de Computable-site dan heeft het schaatsen meer interne harde schijven gewist.
Het eerste bericht wat me opviel was dat de ict-markt dit jaar toch nog groeit ondanks de krimpende economie. Als ICT~Office en Heliview gelijk krijgen, dan groeit de ict-branche meer dan de economie als geheel, die in 2009 volgens het Centraal Plan Bureau terugloopt met 0,75 procent. Dat betekent dat er ergens anders nog hardere klappen vallen.
Reden waarom mensen nog steeds veel investeren in ict is dat men dankzij ict hoopt te besparen en efficiënter te werken. Ik denk dat er meer mensen hebben geschaatst op oudejaarsdag. Maar misschien maken we dit jaar als branche onze belofte wel waar. Het moet toch een keer.
En mocht het niet lukken dan kun je afvragen waarom moet alles en iedereen ook altijd maar groeien? Als het ijs maar groeit.
Zeg Jacob, ben je ook te volgen op twitter? Kan je er niet vinden, maar mogelijk ligt dat aan mij….