Dankzij grote technologische, maar met name proces- en organisatie-inspanningen zijn de ingrediëntkosten van ict eindelijk variabel geworden. Kochten we vroeger als ict-afdeling iedere drie jaar een mainframe, nu betalen we alleen maandelijks voor de cpu's of blades die we daadwerkelijk bijschakelen. Hadden we vroeger ons eigen wide area netwerk tussen de kantoren, nu kopen we bandbreedte on demand. En als we willen, betalen we support per (opgeloste) issue en rekenen we software maandelijks af per daadwerkelijke gebruiker. De ict-afdeling kan dus veel flexibeler sourcen dan in het verleden. Mede onder invloed van SaaS wordt 2009 het jaar dat de gebruikersorganisatie ook op deze variabele manier diensten wil gaan afnemen.
Hiermee maakt ict de definitieve omslag van infrastructuur- en applicatiebeheerder naar dienstverlener. Net zoals in de industrie de productieafdeling veranderde van een aanbodorganisatie (we maken duizend zwarte T-fords per maand, zie maar hoe je ze verkoopt) naar een vraag gestuurde businesspartner, zal ict ook deze omslag moeten maken. 'Selling Services by the Pound' betekent allereerst dat je moet weten wat zo'n pound service dan kost. En dat je ieder jaar moet zorgen dat die pound service weer iets goedkoper is als afgelopen jaar (en Moore's Law is daarvoor niet meer genoeg, want veel van die servicekosten zijn niet hardwaregerelateerd).
Wordt ict daarmee een soort 'blue collar factory worker' of zelfs een assemblagerobot? Tot op zeker hoogte wel , ict is geen black magic meer, ict'ers zijn geen artiest maar 'craftsman'. Smart sourcing, continue nadenken over wat doen we zelf en wat kopen we in, wordt een (of zelfs de) core competentie. En inkopen wordt daarbij steeds meer de norm. Maar wel granulair inkopen, zodat we zelf de orchestratie houden. Als iedere afdeling met zijn eigen budget op een Febo-achtige wijze willekeurig ict-diensten uit de muur gaat trekken, wordt het een zooitje (met overgewicht en hartklachten als gevolg). Aan ict de schone taak om als een soort dieetconsulente dit in goede banen te leiden. Deze orchestratie van de consumptie mag soms best prescriptive zijn (zo prescriptive als de boeken van Sonja Bakker) en soms zal ict mede vanuit architectuuroogpunt ook moeten vragen "mag het vandaag een onsje meer zijn", maar in essentie wordt de klant eindelijk koning.
Ps. Eigenlijk gaan SaaS en cloud computing eindelijk realiseren wat utility computing ons vier jaar geleden al beloofde. Oude wijn in nieuwe zakken dus, maar gelukkig wordt echt goede wijn beter naarmate hij langer bewaard wordt.
Gregor Petri
Hmmm,
Als de business nu ook maar langzaam ervan doordrongen raakt dat de tarifering die voor ICT-services gehanteerd wordt niet alleen als 100% kosten, maar ook als investering gezien moet worden (en dat die tarieven wel eens hoger kunnen uitvallen dan ze op basis van de historie leken, omdat ICT toen vaak als commodity-service werd gezien.