Ondanks de kredietcrises is de nogal prijzige Nintendo Wii een van de favoriete cadeaus deze decembermaand. Wereldwijd zijn er inmiddels al meer dan 34 miljoen van verkocht. Games worden steeds populairder en al helemaal als je ze kunt vervangen door gewoon te sporten.
Mijn favoriete sport op de Nintendo Wii is Nordic Walking. Ik heb ook al tegen mijn vrouw gezegd dat ik wil verhuizen omdat onze woonkamer te klein is.
Ik heb vaak de indruk (maar ik kan het mis hebben) dat programmeurs van games veel zorgvuldiger te werk gaan dan programmeurs in het bedrijfsleven. Spellen worden met minder bugs en beter beveiligd de markt op gebracht. Natuurlijk zijn alle spellen binnen no time gekraakt. Maar ik heb bijvoorbeeld met mijn FIFA2008 nog nooit een buitenspeldoelpunt gemaakt. Of ik kwam in de finale niet de Prins of Persia tegen die de keeper neersabelde, waarbij mijn harde schijf ineens naar een ander planeet verdween.
X-Box
Oké, nog vers in mijn geheugen staat mijn eerste X-box die al mijn spellen met krassen vernachelde. Maar ja, dat was ook Microsoft. En dat is wederom een hele flauwe grap, maar als je hem kunt maken moet je hem maken ook.
Hoe kan het dat automatiseerders van spelletjes veel secuurder met hun producten omgaan? Misschien moeten ict'ers automatisering ook gaan zien als eens spelletje. Wie het dichtst bij de deadline en de gevraagde functionaliteit zonder bugs zit heeft gewonnen. Vijandige aanvallen op de beveiliging van het systeem worden hardhandig afgeslagen.
Mocht alles alsnog mis gaan dan zeg je gewoon: Ach, het was maar een spelletje.
Games worden “bottom up” gemaakt door creatieven. Bedrijfssoftware wordt “top down” gemaakt in een bevelsstructuur. Behalve Open Source. Vandaar de kwaliteit van Open Source… En van games.