Wanneer is het tijd om van baan te wisselen en wanneer kun je beter blijven zitten? Volgens de deskundigen is het gezond om van baan te wisselen, maar moet je het niet te vaak doen.
Loopbaanadviseur Anita Kuiken van Kuiken Career Coaching vergelijkt een dienstverband met een liefdesrelatie: "In het begin ben je nog weg van de nieuwe baan, vind je alles leuk en ben je enthousiast over het werk en je collega's, maar na een tijdje zet de sleur in. Dan is het beter om weg te gaan en je dienstverband te beëindigen."
Volgens Van Kuiken willen niet alle werknemers even vaak van baan wisselen. Volgens de loopbaanadviseur zijn er mensen die angstig zijn om over te stappen en daarom te lang op dezelfde plek blijven. Aan de andere kant heb je de avontuurlijke types, zij willen vaak weer te snel iets nieuws. "Loyaliteit wordt door werkgevers ook op prijs gesteld", zegt Kuiken.
Volgens haar kun je als werknemer het best vier tot vijf jaar bij dezelfde werkgever te blijven. "In de eerste twee jaar leer je de organisatie en het vak dat je beoefent goed kennen. Daarna kun je jezelf een aantal jaar nuttig maken voor de organisatie, maar dan is het echt tijd om een nieuwe uitdaging te zoeken. Bij kleine bedrijven zul je echt weg moeten gaan en iets buiten de organisatie zoeken. Maar bij grotere organisaties kun je ook intern een nieuwe functie zoeken. Als je al na één of twee jaar weggaat, heeft een organisatie niet zo veel aan je. Je bent dan nog aan het leren. Als je wat langer bezig bent, beheers je het vak goed en krijg je meer zelfvertrouwen in wat je doet."
Verbinding
Ook Wilbert Janissen, HR-manager bij softwareontwikkelaar e-office vindt te snel van baan wisselen geen goed teken. "Ik krijg wel eens sollicitanten die tien verschillende banen op hun CV hebben staan. Dan gaat er wel een belletje rinkelen. Jobhoppers kunnen vaak geen verbinding leggen met de drijfveren en passies achter een bedrijf. Vaak zijn deze medewerkers snel weg. Zij denken vooral aan zichzelf."
Voor starters maakt Janissen wel een voorbehoud. Starters mogen wat vaker wisselen, vindt hij, omdat zij hun horizon nog moeten verbreden. "Starters zijn vaak binnen twee jaar weg, omdat ze nog niet weten wat ze leuk vinden", aldus de HR-manager, die het belangrijk vindt dat starters uitzoeken wat ze willen. "Het gaat erom dat je doet wat je leuk vindt en passie hebt voor wat je doet."
Door te jobhoppen kun je dus uitvinden waar je passie ligt. Maar er zijn meer voordelen. Janissen: "Door te wisselen doe je kennis op en leer je verschillende omgevingen kennen. Deze ervaringen neem je mee naar een nieuwe werkgever. Zeker wanneer mensen uit een hele andere branche komen, biedt dit voordelen. Ik ben niet altijd op zoek naar mensen die het geijkte pad hebben afgelegd, maar juist naar denkers die frisse ideeën hebben. Die brengen je bedrijf verder."
Weerbaarder
Ook Kuiken ziet voordelen. Nieuwe werknemers krijgen te maken met andere werkwijzen en het leren kennen van de nieuwe functie. Het belangrijkste zou echter zijn dat elke organisatie een andere cultuur heeft. "Door te veranderen van baan, leer je om je aan te passen aan nieuwe omgevingen. Daar wordt je weerbaarder door. En je leert natuurlijk nieuwe dingen bij", zegt Kuiken. "Of er ook nadelen zijn? Ik kan niet veel nadelen bedenken, behalve dan dat je opgebouwde rechten opgeeft."
Naast het opgeven van het pensioen dat je hebt opgebouwd, ziet Janissen vooral een extra nadeel voor werkgevers. "Veel mensen wisselen van baan om snel hun salaris te verhogen. Dat zijn geen kandidaten waar je op wilt bouwen, voor een werkgever is dat een nadeel."
Jobhoppen wordt nu echter wel minder, signaleert Kuiken. "In tijden van recessie komt de afhankelijkheid weer naar boven. Iedereen houdt de adem in. Waneer zet de recessie in en hoe erg wordt het? Ik merk bij kandidaten die ik begeleid, dat organisaties voorzichtiger zijn in het aannemen van nieuw personeel. De sollicitatietrajecten duren langer."
Kuiken vindt het vooral erg belangrijk dat je in je carrière het heft in eigen hand houdt. "Het centrale thema in je loopbaan is je zelfsturend vermogen. Het niet afhankelijk zijn van je werkgever en je eigen carrière uitstippelen."
Grappig dat e-office is gevraagd om een reactie. Wat ook een reden kan zijn om te vertrekken is een behoorlijke wijziging in de organisatie (wat bij e-office het geval is). Zij zag haar verloop toenemen door een verhuizing gepaard met een cultuur & organisatie wijziging. Een korte carriere bij een bedrijf valt op deze manier goed uit te leggen. Denk dat dit algemeen geldt, heb je een goede reden dan valt ook een kort verblijf bij een bedrijf te verklaren.
Ik wil niet vervelend doen, maar ik vind de relatie met mijn werk en mijn baas nogal wat ontzettend en ongelooflijk veel en totaal onbelanrijker dan de relatie tot mijn gezin en familie. Het zal de bedoeling niet zijn van de vergelijking, dat gaat meer om de houdbaarheid of zo dan, maar kom op zeg, ‘dienstverband is als een liefdesrelatie’, dat is toch een rare uitspraak. Zo belangrijk is mijn werk niet voor me hoor. Ja voor me baas wel, maar die kan op het dak gaan zitten. 🙂
Wat een bullshit. In hoeverre conflicteren deze uitspraken:
Jobhoppers kunnen vaak geen verbinding leggen met de drijfveren en passies achter een bedrijf. Vaak zijn deze medewerkers snel weg. Zij denken vooral aan zichzelf.” en
“Het centrale thema in je loopbaan is je zelfsturend vermogen. Het niet afhankelijk zijn van je werkgever en je eigen carri?re uitstippelen.”
Het ene moment mage je niet aan jezelf denken, het volgende moment moet je vooral zelfsturend zijn en vooral niet afhankelijk van je werkgever.
Duuuuuuuuuh…………..
“Als je al na een of twee jaar weggaat, heeft een organisatie niet zo veel aan je.”
Mooi!! Ik zou na een jaar weg te zijn gegaan bij die etter van een vorige baas van me, hem nog wat hebben laten verdienen aan me ook zeg! Dat ie maar lekker verlies moge hebben geleden. Ik ben niet weggegaan omdat ik hem zo aardig vond namelijk hoor.
Loyaliteit wordt door werkgevers ook op prijs gesteld
Kolder; zodra de kwartaalcijfers 1% lager uitvallen volgen er reorganisaties en massaontslagen. Bedrijven zoeken allerlei manieren om werkzaamheden te outsourcen, en de meeste bedrijven bieden alleen een opeenvolging van jaarcontracten in het begin van een dienstverband. Met zulke omstandigheden kunnen alleen erg na?eve mensen loyaal zijn. Liever zelfstandig blijven; houd je vrijheid en werk op uurtje factuurtje basis. Als je van mij loyaliteit wil, toon je dan ook loyaal aan mij.
In iedere relatie komt na verloop van tijd min of meer een sleur. Om dan direct bij je partner weg te gaan is wat kort door de bocht. Misschien spreekt Anita Kuiken wel uit prive ervaring wat dit betreft. Zal ik haar Sjonnie nooit worden in ieder geval…
En wat kortzichtig van die Wilbert door iemand met 10 banen op een CV op voorhand al te veroordelen. Voor de gein een keer solliciteren daar als Achmed, 28 jarige vrouw, getrouwd en (nog) zonder kinderen voor een fulltime job en zeg, als 55 plusser.
Een betere manier om een dienstverband te vergelijken met een relatie gaat voor mij over verwachtingen, onderling respect en afspraken kunnen maken en nakomen (betrouwbaarheid). Helaas gaat het daar vaak mis met je dienstverband of relatie. Gelukkig kun je binnen 1 dienstverband nog eens wat anders gaan proberen zonder al teveel risico. Als je binnen je relatie eens een poging met een ander waagt dan is dat wel anders…
“In het begin ben je nog weg van de nieuwe baan, vind je alles leuk en ben je enthousiast over het werk en je collega’s, maar na een tijdje zet de sleur in. Dan is het beter om weg te gaan en je dienstverband te be?indigen.”
“Vreemde vergelijking baan liefdesrelatie”.
Als je er op een hele abstracte manier naar kijkt ben ik het met je eens. er is sprake van 2 personen die een voor een bepaalde tijd een verbintenis aangaan. Echter een liefdesrelatie gaat – in mijn ogen – op basis van wederzijds respect. In dat opzicht kan de “werkgever – werknemer in gezagsdragende arbeidsverhouding” nog wel een upgrade gebruiken als ik de reacties hier zo lees. Ik zou willen dat mijn baas zo gek was op me als mijn maatje in het dagelijkse leven 🙂
Aan de andere kant beetje vreemde vergelijking en conclusie Anita.
Iedere (vorm) van een relatie vereist – in mijn ogen – dagelijkse onderhoud, goede communicatie en de bereidheid van beide partijen dat ze eraan blijven werken om hun (arbeids)relatie in stant te houden. Dat er volgens jou “de sleur in optreed” ligt dus aan beide partijen, die het niet uitdagend en spannend genoeg voor elkaar maken en houden. Je bent er zelf ook bij als werk-nemer, om voor jezelf op te komen op je huidige werkplek en ervoor te zorgen dat je het wel naar je zin krijgt. Pas als je het geprobeerd het en je werk-gever wil er niet aan meewerken… tjas.. dan kun je maar beter kijken of het ergens anders wel leuk is.
“Te angstig om over te stappen:”
Blijven werken in angst en ellende is vaak een grotere motivatie dan jezelf openstellen voor iets nieuws. Dit geld niet alleen een arbeids maar ook in andere relaties.
“Loyaliteit word op prijs gesteld”
Tja dat groeit vanzelf, als beide partijen er energie insteken om hun relatie fris en levendig te houden. Dit is niet iets wat je af kunt dwingen via een contract of een bonus. Hoe lang iemand bij een werkgever wil werken, kan ie het beste zelf VOELEN. Als je met tegenzin naar je werk gaat.. denk dan eens na over je motivatie waarom je het nog doet op de werkplek.
Een uitdaging is zo’n veel gebruikte modekreet in advertenties… uitdaging dit, carriere dat.. bla bla bla… Er zijn genoeg mensen die gelukkig zijn met gewoon lekker dag in dag uit hetzelfde werk. Die vinden geen uitdaging op de werkvloer maar een uitdaging in hun priveleven.
Verbinding:
“Te snel van baan wisselen geen goed teken”
“Waarom niet.. in een beetje baan zit je 40 uur bij elkaar onder een dak, Das over het algemeen meer dan je met je partner doorbrengt. In mijn ogen kan dat maar beter een fijne plek zijn. Waarom zou je het je zelf niet gunnen dat je op weg geaat naar een fijne, betere werkplek, als het je ergens niet bevalt? Anders vreet het in op je gezondheid.
[Jobhoppers] is weer zon negatieve HRM term.
Ze worden ook vaak gezien als bedreiging, omdat ze zoveel en zo breed georienteerd zijn en dus een bedreiging kunnen vormen voor de huidige cultuur binnen een bedrijf.
“Vaak zijn deze medewerkers snel weg. Ze denken alleen aan zichzelf”
Zo langzamerhand word het gehele werkklimaat in Nederland een “Hire-Fire” scenario, geschoen op USA model. Koop mensen in die je nodig hebt, en ze weer bij het oud vuil als je ermee klaar bent. Hoe ze zich daarna redden is niet jouw probleem als werkgever.
Zie de huidige trends in arbeidsmarkt waaronder:
– versoepeling van het ontslagrecht,
– toename flexwerkers,
– eindige UWV periode (brug van werk naar werk)
– verlaagde UWV uitkeringshoogte.
De overheid en je werkgever doet het niet (meer) voor je toch? Is het dan gek dat mensen meer aan zichzelf gaan denken dan aan een werkgever? Ik vind van niet.
Waarom zouden starters wel mogen wisselen en ervaren krachten niet. Das in mijn ogen pure leeftijdsdiscriminatie! En als je een echte passie hebt, hoef je niet te jobhoppen, want dan weet! je al wat je worden wilt en daar zoek je een bedrijf bij (of gaat voor jezelf werken).
Weerbaarder:
Door te veranderen van baan kun je ook je horizon verbreden, je kennis vergroten, andere bedrijfsculteren proeven, voelen wel bedrijf het beste bij jou past.
en.. pensioen opgeven… naahh beetje jobhopper bouwt zijn eigen pensioen op toch? Daargaat het in de toekomst toch naar toe, minder afhanklijker van een werkgever en meer zelfstandigheid op de arbeidsmarkt. Zeker als je ziet hoe de huidige pensioenfondsen aan het **** met jouw zuurverdiende premie.
Welke recessie? Volgens mij is dit een een mooi staaltje financiele ansgtzaaierij.. (net als de terrorisme dreiging) Kom op nou.. Werk is en zal er altijd blijven in vle soorten en maten. Das de basis toch van s’ neerlands economie. “Het gewone volk van werk voorzien in gezagsdragende arbeids verhouding”. Om er vervolgens weerk belasting van te kunnen heffen om de staat te financieren. The circle of life van een werk-nemer totdat ie met pensioen mag gaan (als er dan nog wat van over is).
Het word hoog tijd voor een ander samenlevings model. Met minder overheidsbemoeiens, wetten en regeltjes.
Waarin het verschil werk-gever en werk-nemer eindelijk overbrugd word. Waarin we allemaal – side by side – samen werken om de uitdagingen te overwinnen. Waarin stimulatie voor persoonlijke groei en ontwikkeling op de eerste plaats kom te staan. Daar heeft iedereen baat bij…