Olivetti bestaat deze maand honderd jaar. ‘Olivetti had gered kunnen worden’, luidt de slogan van een bijeenkomst die de vakbond vanwege het eeuwfeest hield. Het is de vraag. Er werken nog zo’n 1200 werknemers bij deze ooit zo gerenommeerde Italiaanse automatiseerder. Voor hun toekomst wordt gevreesd.
Bruno Lamborghini stelt zich voor als vice-president van Olivetti. Maar hij bekent dat de mensen in Ivrea, de thuishaven van Olivetti, hem vaak niet geloven. ,,Werk jij nog bij Olivetti? Ik dacht dat het niet meer bestond?”, is een van de meest gestelde vragen aan hem.
Hij zag vele managers vertrekken, maar bleef zelf altijd zitten. Het grootste deel van zijn tijd besteedt hij nu aan het historische archief Olivetti alsook aan de voorbereiding van het eeuwfeest deze maand.
Vanuit het voormalige hoofdkantoor dat nu archief is, kijkt hij uit op de fabrieksgebouwen en woonwijken waar ooit 20.000 mensen woonden en werkten voor de typemachinefabrikant die in potentie had kunnen uitgroeien tot een Apple of IBM. Een bedrijf dat de grote marktleider IBM tussen de jaren vijftig en tachtig met regelmaat te slim af was, maar dat in de omschakeling van mechanica naar elektronica, informatica en telecommunicatie uiteindelijk het onderspit dolf.