Performance komt van Venus en Management van Mars

Wat zijn termen waar we aan denken bij het woord ‘performance’ of ‘prestatie’? Bij mij zijn dat kreten als ‘passie’, of ‘voldoening’, of ‘inzet’, misschien wel ‘kunde’, ‘ervaring’. En waar denken we aan bij het woord ‘management’? Eigenlijk aan heel andere dingen, zoals ‘procedures’, ‘regels’, ‘processen’, ‘controle’, ‘straf en beloning’. Waar het woord prestatie doet denken aan zaken die het hart en de emotie aangaan, is management vooral verbonden aan zaken van het hoofd en de ratio.

anJe zou kunnen zeggen dat ‘prestatiemanagement' (en ik gebruik dit maar even als synoniem voor business intelligence – neeeeee laten we geen debat beginnen over de verschillen en overeenkomsten -), dus een contradictio in terminis.

Degenen die mijn blogjes en andere schrijfsels kennen, weten dat de gedragskant van managementinformatie mijn belangstelling heeft, en iedereen kent eigenlijk wel de praktijkvoorbeelden. Mensen vertonen allerlei rare gedragingen als ze geconfronteerd worden met kengetallen, rapporten en doelstellingen. We gaan ons, als we ons target hebben gehaald, vooral niet teveel meer inspannen aan het eind van het jaar, of juist het budget dat we over hebben als een gek spenderen. We zijn vooral bezig uit te leggen waarom bepaalde getallen niet kloppen, in plaats van te kijken hoe we meer kunnen verkopen. En ondanks draconische controlemaatregelen blijken er steeds creatieve manieren om de getallen er goed uit te laten zien, door te spelen met definities en meettechnieken. In mijn vorige blog schreef ik er al over dat we allemaal goed zijn in verantwoording afleggen, maar dat het gevoel van verantwoordelijkheid vaak een beetje verloren gaat.

Dit geldt voor personen en hun gedrag ten opzichte van hun collega's, maar ook voor bedrijven (dat zijn immers ook levende organismen) ten opzichte van hun omgeving, de stakeholders.

Laten we eens kijken wat er gebeurt als we lessen op het gebied van persoonlijke ontwikkelingen loslaten op ons vakgebied. Stephen Covey (van de 7 Habits of Highly Effective People) leert ons dat mensen zich – in ideale gevallen – ontwikkelen in vier dimensies. De fysieke dimensie is belangrijk om gezond te blijven, en energie te hebben voor de overige dimensies. De mentale dimensie helpt ons te komen waar we willen: waar zijn we nu, waar willen we naartoe, hoe komen we daar? De sociale en emotionele dimensie helpt ons te ontwikkelen tot evenwichtige personen die op een juiste manier in de samenleving staan. De spirituele dimensie, tot slot, helpt ons na te denken waar we om herkend willen worden, waar we voor staan, en wat we toe te voegen hebben aan de wereld.

Hoe zit dat met het managen van de bedrijfsontwikkeling? De fysieke dimensie komt overeen met het managen van de dagelijkse operatie. Die moet vloeiend verlopen, zodat we managementenergie in vernieuwing en innovatie kunnen steken. De mentale dimensie komt overeen met de analytische processen die we hebben, die zich niet toevallig richt op exact dezelfde
vragen: waar zijn we, waar moeten we naar toe, hoe komen we daar? Maar daar stopt het met prestatiemanagement wel een beetje mee, meer vragen we ons niet af. Daarmee laten we – als we in de parallel met Covey geloven – de helft liggen.

Hoe managen we de sociale kant van het bedrijf? Hoe zorgen we ervoor dat we de waarde die we creeren niet ten koste laten gaan van anderen? Zijn we werkelijk transparant in onze bedrijfsvoering? In eerste instantie lijkt de spirituele dimensie vergezocht, maar dat is het niet. Iedere organisatie heeft kernwaarden, die herkend worden en die bepaalde mensen aantrekt, en anderen niet. Deze waarden beschrijven waar het bedrijf voor staat en zijn enorm belangrijk voor het succes onder aan de streep.

Fokke Wijnstra, een Nederlandse auteur en managementcoach, deed een fantastische uitspraak. Hij zei "We moeten eens ophouden met de zachte kant van het managen, met cijfertjes in spreadsheets, die losstaan van de werkelijkheid. We moeten ons richten op de harde kant: het gedragen van mensen en organisaties, die heel concreet iets doen of iets niet doen".

Wat dit concreeet betekent voor business intelligence? Dat staat beschreven in mijn boek, "Performance Leadership" dat deze week wereldwijd uitkomt. Ik hoop dat ik voor deze kleine reclame niet al te zeer ‘geflamed' wordt, maar ik zou je willen uitnodigen te kijken op www.performance-leadership-book.com, en het natuurlijk gelijk te bestellen.