Digitaal factureren komt bij de overheid nog nauwelijks voor. Slechts 0,3 procent van de facturen wordt digitaal verwerkt. In 2010 moet dat aandeel zijn gestegen tot tien procent. Die doelstelling lijkt onhaalbaar.
Hoewel ruim de helft van de overheidsinstanties (54 procent) plannen heeft voor het ontvangen en verwerken van digitale facturen, schort het aan de uitvoer. Dat blijkt uit onderzoek van het bureau EIM in opdracht van het ministerie van Economische Zaken. De zogenaamde nulmeting van het onderzoek Elektronisch Factureren Business to Government werd kortgeleden afgerond.
Slechts 0,3 procent van het totaal aantal facturen wordt volgens de onderzoekers digitaal verwerkt. Daarmee lijkt het actieplan van staatssecretaris Heemskerk (Economische Zaken) om voor 2010 tien procent van de facturen bij de overheid digitaal te verwerken, een onhaalbare doelstelling. Zeker omdat het merendeel van overheidsorganisaties aangeeft pas over twee jaar te starten met digitaal factureren. Grote gemeenten nemen zelfs een nog sterkere afwachtende houding aan. Zij zeggen pas over vier jaar te starten met de digitale verwerking van facturen.
Elektronisch
In totaal worden jaarlijks bijna 10,5 miljoen facturen aan de overheid verstuurd. Gemiddeld ontvangen overheidsorganisaties 12.600 facturen per jaar. Van de 10,5 miljoen facturen aan de overheid komt slechts 3,7 procent elektronisch binnen. Het gaat om ongeveer 385.000 facturen.
Slechts negen procent van de overheidsorganisaties die elektronische facturen ontvangt, verwerkt deze ook geheel geautomatiseerd. In totaal wordt 0,3 procent van het totaal aantal ontvangen facturen volledig automatisch verwerkt.
Elektronisch facturen is inderdaad een omvangrijke ingreep. Toch is de negatieve ondertoon van de auteur misschien niet helemaal op zijn plek.
In het onderzoek dat staatsecretaris Heemskerk heeft laten uitvoeren “e-Factureren en standaarden voor e-invoicing in Nederland” valt veel te lezen over de verschillende standaarden die mogelijkheden bieden tot e-facturatie. Juist deze standaarden zijn recent ontwikkeld, het is dan ook niet gek dat ‘slechts 0,3 procent’ digitaal wordt verwerkt. We staan aan de wieg.
Met de komst van bijvoorbeeld UBL 2.0 zijn er heldere mogelijkheden en kansen die we met z’n allen moeten benutten. Zo is zijn er ook geluiden dat wetgevingen aangepast gaan worden om zodoende elektronische facturatie internationaal te vereenvoudigen. Elektronisch factureren kan voor enorme kosten besparingen zorgen en positieve effecten hebben op het milieu.
Denemarken heeft bewezen dat een land succesvol kan zijn met een standaard als UBL, al is de aanpak daar wel erg rigoreus geweest. Desondanks rest mij maar een ding te zeggen: “Aan het werk, de schouders eronder!”
Nederland zou een voorbeeld moeten nemen aan Zweden. Daar heeft de regering digitale factureren bij alle overheidsinstellingen verplicht gesteld en heeft hiervoor de strakke deadline van juli 2008 gehanteerd. Itella, een internationaal logistiek bedrijf, en Agresso Zweden kregen de opdracht om de Zweedse regering van de softwareoplossing te voorzien die het proces van elektronisch factureren ondersteunt. De deadline is door deze partijen gehaald en sinds juli worden ALLE inkomende en uitgaande facturen electronisch afgehandeld. Aangezien Zweedse overheidsinstellingen in elk jaar 12 miljoen nota?s ontvangen en er zelf 4 miljoen versturen, zal de energiebesparing als gevolg van elektronisch factureren enorm zijn. Ik zie niet in waarom dat in Nederland niet ook mogelijk is.