Intel laat nog niets los over kloksnelheden en het aantal kernen waarmee de multicore grafische processor Larrabee in eerste instantie leverbaar zal zijn. De chipfabrikant bevestigt wel dat de kernen van Larrabee gebaseerd zijn op de Pentium 1-architectuur. Larrabee moet eind 2009 of begin 2010 op de markt komen.
Intel bevestigt dat de kernen van de multicore grafische processor Larrabee, die het eind 2009 op de markt wil brengen, gebaseerd zijn op de oude P54C-architectuur. Die architectuur vormde ook de basis voor de vroege Pentiumprocessoren. De kernen waaruit Larrabee-processoren worden opgebouwd lijken dus op deze relatief simpele processoren, maar ze zijn wel geoptimaliseerd voor grafische toepassingen.
Zo zijn ze voorzien van een vector processing unit (VPU), L2 cache, kunnen ze vier threads tegelijk afhandelen en zitten er mechanismen ingebakken voor het vergemakkelijken van multicoreberekeningen door bijvoorbeeld ‘prefetching'. Daarnaast zijn de huidige kernen kleiner en sneller dan de oude Pentiumprocessoren. Larrabee wordt gemaakt met een 45 nanometerproductieproces.
‘Aantal cores onbegrensd’
Intel gaf in een conference call voor journalisten geen details vrij over de kloksnelheden of het aantal cores waarmee Larrabee in eerste instantie leverbaar zal zijn. Senior principal engineer Larry Seiler: "Er is geen specifieke grens aan het aantal mogelijke cores. Dat aantal hangt af van hoeveel cores je kwijt kunt op een single die." Intel-verantwoordelijken spraken eerder van ‘dozijnen' kernen. Seiler toonde een grafiek met benchmarkresultaten voor Larrabee-ontwerpen van acht tot achtenveertig kernen.
Programmeren voor multicores
In de grafiek is te zien dat de prestatiewinst per kern vrijwel lineair is. Dat is opmerkelijk, gezien de communicatie-overhead die ontstaat binnen multicoresystemen.
Volgens Seiler komt Larrabee tegemoet aan de behoeften van softwareontwikkelaars, omdat deze processor de programmeerbaarheid van moderne grafische processoren (graphical processing units, gpu's) verenigt met de multicore- en multithreading-eigenschappen van de huidige central processing units (cpu's): "We hebben een architectuur nodig die beide combineert. Die archictectuur is Larrabee."
Seiler onderstreept dat Larrabee een "brede variëteit aan parallelle verwerkingsalgoritmen" ondersteunt. Ontwikkelaars kunnen "met bestaande pc-ontwikkeltools" grafische API's en algoritmes programmeren voor Larrabee.
Daarnaast is de werkbelasting van de Larrabee-processor relatief flexibel in te regelen, doordat software de taken verdeelt over de verschillende cores van de processor. Dat geeft meer flexibiliteit dan wanneer deze taakverdeling zou zijn ingebakken in de logische functies van de chip. Seiler: "Er bestaat niet zoiets als een typische werklast."
AMD/ATI eerder
Larrabee is een nieuwe multiprocessor-architectuur die niet alleen algemene processoren omvat maar ook gespecialiseerde kernen voor bijvoorbeeld grafische toepassingen of encryptie.
Ook AMD/ATI combineert algemene en grafische functies in een multicore-processor binnen het Fusion-project. Naar verwachting zal AMD/ATI Intel te snel af zijn: de eerste Fusion-processor van AMD/ATI wordt eind dit jaar of begin 2009 verwacht. Larrabee volgt eind 2009 of begin 2010.
Met de Larrabee komen de Processor en GPU samen in 1 multicore-oplossing. Dat is zeker veelbelovend. Het grote probleem bij dit soort sprongen in technologie is vaak dat het lang duurt voordat het goed wordt ondersteund door software-makers.
Het is overigens wel een goede stap in de richting van goedkope/complete PC’s in de toekomst zal een dergelijke processorcombo de (peperdure) videokaarten kunnen vervangen.
Uiteindelijk toch nog gelukt. Doet me denken aan de Transputer processor van Inmos uit 1985. Waarschijnlijk hebben ze de blauwdruk nog eens bestudeert.