Hoe sluit je scholen op het Afrikaanse platteland aan op internet? Een satellietverbinding is te duur. De stichting Viafrica, detacheerder IT-staffing en ict-vakblad Computable vragen ict'ers ideeën te komen voor betaalbaar internet voor scholen in Tanzania.
Tanzaniaanse leerlingen voldoen niet aan de landelijke opleidingseisen, omdat hun school geen internetverbinding heeft. Het nationaal curriculum zegt dat leerlingen gebruik moeten kunnen maken van e-mail en het web. Maar een internetverbinding kunnen veel scholen in Tanzania niet betalen.
De scholen aangesloten bij het CLASSworks-project van Viafrica liggen op het platteland in Tanzania (Googlemaps-kaart). In deze gebieden is eigenlijk alleen een satellietverbinding mogelijk. Een beetje bandbreedte kost al snel honderden dollars per maand. De aangesloten scholen kunnen deze bedragen niet opbrengen.
Voldoen aan het nationaal curriculum
Viafrica wil dat deze scholen wel gebruik kunnen maken van internet. Docenten zouden via het web samen lesprogramma's kunnen ontwikkelen en informatie delen. Leerlingen kunnen informatie opzoeken op internet en mailen, zoals het nationale lesprogramma voorschrijft. Het beheer van de servers kan op afstand geregeld worden.
Het uitgangspunt van het project CLASSworks is dat scholen zelf de kosten kunnen dragen. Dat betekent dat een oplossing niet duurder mag zijn dan vijftig dollar per maand per school. Er liggen in de regio Kilimanjaro dertig scholen die aangesloten zijn bij CLASSworks. Viafrica verwacht dat dit aantal gemiddeld met vijftien scholen per jaar zal groeien.
Ubuntu en Windows XP
Iedere school heeft de beschikking over twintig werkstations, waarop Ubuntu en Windows XP zijn geïnstalleerd en zijn met elkaar verbonden via een een Linux-server. De meeste van deze scholen zijn niet aangesloten op het telefoonnet en hebben geen zogeheten 'line of sight' ten opzichte van elkaar.
Viafrica schakelt de hulp in van de lezers van Computable en vraagt je te reageren op de vraag:
Op welke manier kunnen deze scholen op het platteland op internet worden aangesloten?
Wij horen graag je ideeën. Plaats deze als reactie onder dit artikel.
Computable zoekt ict’ers voor Afrika
Computable werkt samen met stichting Viafrica en detacheerder IT-Staffing om scholen in Tanzania te ondersteunen bij het gebruik en beheer van ict. Computable wil Viafrica helpen door een aantal lezers naar Afrika te sturen en vanuit Nederland met concrete oplossingen voor ict-problemen te komen. Komend jaar zullen tien ict'ers naar Afrika gezonden worden. Zij verblijven drie weken in Tanzania of Kenya. IT-Staffing verzorgt de selectie van de ict'ers en betaalt de reis- en verblijfkosten.
Interesse? Meld je aan voor het project. Of bekijk eerst meer informatie.
Ik ga er vanuit dat jullie al naar andere initiatieven hebben gekeken, om deze kennis te hergebruiken. Een voorbeeld is: http://comtechreview.org/winter-2004-2005/000283.html
Als het netwerk er ligt kan je ook gebruik maken van peer-to-peer technologie om data over en weer te krijgen. Denk bijvoorbeeld aan MS Groove, zodat documenten e.d. via meerdere bronnen kunnen arriveren wanneer er een verbinding beschikbaar is. (optimaal gebruik van de bandbreedte)
Zo even snel bezien op de kaart liggen alle scholen in een straal van ongeveer 30 km rond de kilimanjaro/Mount Manwezi.
In hoeverre is het een optie om vanaf een bergtop een straalverbinding op te zetten met een grote stad in de buurt om zo aansluiting te kunnen krijgen op een land line?
Nairobi 200 km
Mombasa 300 km (e.v. via Voi wat ong. halverwege ligt)
Tanga 300 km
Vanuit hier zou je dan een WiFi/WiMax (mesh)netwerk op kunnen zetten. Welke je tegen een vergoeding beschikbaar stelt aan meerdere spelers in de omgeving.
Zie de al eerder vermelde verwijzing naar http://en.wikipedia.org/wiki/Long-range_Wi-Fi.
De EsLaRed heeft met WiFi technologie een verbinding van 279 km weten te overbruggen in een soortgelijk project: http://eslared.org.ve/english.htm
Je kunt natuurlijk langlopende (5 ? 10 jaar) sponsorcontracten afsluiten met sponsorlanden (of de EU, VN, etc…) vanuit hun ontwikkelingsbudget en een deel door Tanzania/Kenya laten betalen.
wellicht zijn er ook bedrijven en universiteiten of andere wetenschappelijke instellingen die gebruik willen maken van een internet verbinding in de buurt van de Kilimanjaro… (die gebruiken nu waarschijnlijk ook allemaal een dure satelliet verbinding).
Als je de infrastructuur in een stichting stopt, dan kan je de diensten erover splitsen en verschillende tarieven afspreken voor bijvoorbeeld bedrijven, educatieve doeleinden, hotels en individuen die minuten inkopen voor hun laptop (toeristen).
1 woord: Satelliet. Die hangen vooralsnog ook nog wel is boven Afrika. Hoef je ook geen zendmasten/line of sight oplossingen neer te zetten. Stroom is essentieel.
Inderdaad lijkt mij een satelliet het meest ‘eenvoudige’, overal bereikbaar, centraal beheerd..
Om zo’n ding in de ruimte te hangen zal er toch iets van een vergunning nodig zijn. Neem dan in de voorwaarden op dat een deel van de bandbreedte voor een langere periode (bv 10 jaar) gratis voor scholen beschikbaar moet zijn en de overige bandbreedte kan de exploiterende organisatie commercieel verhandelen.
In Tanzania is het netwerk voor mobiele telefoons zeer goed ontwikkeld. Hou het simpel en sluit enkele stand alone werkplekken aan op een mobiel. Nog een voordeel: geen risico op virussen in je netwerk.
Het lijkt mij zinnig om in dat land niet zozeer te focussen op het gebruik van internet via computers, maar ook te kijken naar andere digitale middelen. En vooral om te kijken hoe de Afrikanen er zelf over denken. Zouden ze behalve naar de techniek ook naar de andere elementen van Vier in balans kijken?
In de reacties valt te lezen dat sponsoring niet echt gewild is bij dit initiatief omdat scholen dan afhankelijk worden van de ‘grillen’ van een bedrijf. Maar in Nederland is het niet anders. Veel basisscholen maken gebruik van gratis internet via het aanbod van KPN.
Ben deze zomer twee weken in Burkina Faso geweest. Dorpje bezocht op platteland, agrarische gemeenschap, daar een aantal dagen verbleven onder begeleiding van zoon van dorpshoofd die in Wageningen gestudeerd heeft.
Geen elektriciteit, TV, auto, asfalt weg, wegwijzer, supermarkt te bekennen.
Technische voorzieningen: handbediende waterpomp, graanmolen op diesel, mobieltjes, fietsen, brommers.
Mobieltjes worden opgeladen door met brommer vijf kilometer naar stad te rijden en daar te laten opladen.
Er is een lagere school (gesticht door Unicef). We hebben goede contacten met onderwijzers. Hebben project gedaan om schooltuin te stichten en beroepsonderwijs (agrarisch) te faciliteren.
Deze gemeenschap zou gebaat kunnen zijn bij introductie van computers, inclusief Internet verbinding, mits goed begeleid. Dit is meer dan een technisch vraagstuk (ben het eens met reactie rboers). De enige die dit introductieprogramma redelijkerwijs zouden kunnen doen zijn de locale onderwijzers. Het zou helpen deze mensen te faciliteren.
Volgens mij is technisch gezien het volgende nodig: (1) klein netwerkje met enkele computers op school, (2) elektriciteitsvoorziening hiervoor op basis van zonne-energie, (3) een GPRS verbinding met Internet via bestaande GSM infrastructuur, (4) slimme replicatie-oplossing om content lokaal te cachen.
Ik heb een dag in de week beschikbaar om hier vanuit Nederland aan te werken.
Verder wil ik groot deel van vakantietijd en -geld besteden om ter plekke te gaan kijken en helpen.
Zou graag dit als een pilotproject aanmelden om te kijken hoe je met beperkte middelen een Internet verbinding kunt realiseren en effectief benutten om deze gemeenschap te helpen hun eigen toekomst vorm te geven.
Met vriendelijke groet,
Frans Maas
Problemen in Afrika schreeuwen altijd om een MacGyver-oplossing. Met andere woorden: werk met wat er al is.
Als ik het goed heb zijn de meeste (ook de gedoneerde) pc’s tegenwoordig standaard voorzien van een telefoonmodem (56k6). Die kunnen goed omgaan met een analoge verbinding dus kan je daarnaar gaan zoeken.
Het vinden van LF-radioapparatuur zal ook niet zo’n enorm probleem zijn. Dus zou je ervoor kunnen kiezen met 2 half-duplex verbindingen (1 zenden, 1 ontvangen) een netwerk aan te leggen.
Het bereik van LF is voldoende groot om te voorkomen dat je ergens onbeheerde (dus diefstalgevoelige) hardware moet plaatsen. En de kosten zijn binnen de perken te houden.
Of weet er iemand een reden te verzinnen waarom dit niet zou werken?
Ik ben bezig met het opzetten van een ecolodge in de Usambara mountains. De lodge moet voor een ontwikkeling van de omgeving zorgen. (zie voor details http://www.MamboViewPoint.nl)
Het krijgen van een internetverbinding is zelfs in onze rurale regio geen probleem. Via een GSM/EDGE (CELTEL of VODACOM) of via een straalverbinding naar een landline van de TTCL (de plaatselijke KPN).
Er zijn echter 2 problemen:
De doorvoersnelheid is abominabel slecht. Edge beloofd 300kb/s maar in de praktijk komt het vaak niet hoger dan 9kb/s. Ook bij de landlines en satelietverbindingen zijn dergelijke effekten met name door een forse overboekingsfactor. Bovendien zijn de verbindingen verschikkelijk duur (1 tot 2 dollar per MB)
Op deze manier kan ik als ondernemer dus niet nog eens bv een school op mijn verbinding aansluiten omdat dat mijn eigen verbinding nog meer vertraagd en bovendien te duur is. Verder blijkt de verbinding van Tanzania naar de buitenwereld bar slecht (probeer maar eens een .co.tz domein op een server in Tanzania)Onze homepagina is dan ook gehost in europa. Aldus hebben eigen straalverbindingen geen zin, daar wordt het niet sneller van. Mijn Edge modem werkt in de bush vaak sneller dan in Dar es Salaam.
Het wachten is op goede breedbandige verbindingen tegen een betaalbare prijs. Waarom kan dat overal behalve in Afrika vraag ik mij af. Naar verluid zou er in 2010 een glasvezelverbinding voor Tanzania ter beschikking komen die samen met een WiMax netwerk voor een goede verbinding moet zorgen, tegen (hopenlijk) een betaalbare prijs. Ik kan niet wachten…