Dat het proces Portfolio Management een essentieel onderdeel is van sourcingsdeals is een gegeven. Het dient immers bekend te zijn welke diensten je aan de business levert en wie de gemaakte afspraken in de service level aggreements (sla's) dient uit te voeren. Dit lijkt niet zo moeilijk, maar in de praktijk blijkt echter anders.
Bij de inrichting van het proces dienen in fase 1 twee zaken gerealiseerd te worden:
- Het opstellen van de producten en diensten catalogus (pdc) voor eindgebruikers;
- Doorvertaling van de pdc-diensten naar operationele eenheden die de afspraken moeten realiseren.
Ik constateer dat punt 1 bij veel bedrijven niet tot veel problemen leidt, maar punt 2 levert veel discussie op. Zeker op moment dat er meerdere in- en externe vendors zijn die de afspraken moeten waarmaken.
Bovenstaande zal ik toelichten aan de hand van een voorbeeld:
Een applicatie (bv SAP) bestaat uit werkplek-, server- en database componenten. Het bedrijf heeft gekozen voor meerdere partijen voor outsourcing, die bij verschillende vendors zijn belegd. Werkplekken ligt bij partij A en Hosting van applicaties ligt bij partij B.
In de pdc is opgenomen dat toegang en gebruik voor de applicatie per user € x per jaar kost en dat oplossen van verstoringen x uur bedraagt.
Waarschijnlijk herkennen jullie adhv bovenstaande direct de problematiek van het doorvertalen, waar ik aan refereer bij punt 2. Een voorbeeld daarvan is dat de eindgebruiker een verstoring meldt bij de servicedesk, deze dispatch de zaak richting de partij die het werkplekbeheer doet en deze dispatch deze call weer naar de partij die hosting van applicaties verzorgt, met als gevolg dat de verstoring niet binnen afgesproken tijd opgelost wordt.
Betreffende is natuurlijk niet hetgeen waarop je zit te wachten als je gaat uitbesteden. Het mag ook duidelijk zijn dat de Demand Organisatie verantwoordelijk is voor de keten aan activiteiten en de Supply verantwoordelijk is voor dat onderdeel wat gecontracteerd is, maar dat ook deze bewust is van het gezamenlijk belang wat er is in de keten. Maar daarmee is het probleem niet opgelost.
Ikzelf ben dan ook van mening dat je alles kunt uitbesteden behalve Portfolio Management. Demand blijft altijd verantwoordelijk voor het realiseren van klantwensen (en dus ook voor tevreden klanten) en Suppliers voor gedeelten daarvan.
Ik ben nieuwsgiering naar jullie mening, of demand of supply verantwoordelijk is voor de interfaces tussen de verschillende kavels in de keten en hoe je deze in de contracting, due dilligence of transitie fase reeds kunt beleggen en dus voorkomen dat bovengenoemde problemen optreden.
Het lijkt me mede afhankelijk van de betreffende activiteit of je supply sourced. Het realiseren van de doorlooptijd die je noemt lijkt me onderdeel van je SLA en relatiemanagement. Die doorlooptijd moet je af kunnen leiden uit je architectuur (als het goed is). Belangrijke vraag is dan of je je architectuur betrekt in je afspraken en je de leverancier deelgenoot maakt van je processen. Als dat het geval is lijkt mij dat ook je supply te sourcen valt.