Oude Computables komen bij ons altijd op de bodem van de kattenbak terecht. Toen ik van de week onze kattenbak verschoonde, viel mijn oog op het artikel: Klant is zwakste schakel in ict-projecten. “Interessant”, dacht ik, “en wat jammer dat het blad onder de kattenstront zit”. Maar mijn nieuwsgierigheid won het van mijn reukorgaan. Met dichtgeknepen neus heb ik het artikel gelezen.
Belgische onderzoekers hebben vastgesteld dat de klant de belangrijkste rol speelt bij het falen van een ict-project. Hoe ze dat hebben vastgesteld? De onderzoekers deden een bronnenstudie en voerden gesprekken met projectmanagers. De zwakste schakel zelf werd niet ondervraagd. Het is altijd wel makkelijk om te wijzen naar de klant. De klant weet niet wat hij wil, de klant heeft geen kennis van ict, de klant verandert zijn eisen constant.
Als je de klant zo lastig vindt, dan begin je toch een bedrijf zonder klanten. Gewoon lekker projecten doen waar niemand iets aan heeft, heerlijk uit de planning lopen en vooral veel uren schrijven. Een soort Betuwelijn, maar dan met ict.
Klant is sterkste schakel
Ik vraag me ook af of die projectmanagers hun klanten ook eerlijk informeren gedurende het project. "Lieve klant, u bent de zwakste schakel. U kunt naar huis. Wij maken het wel af." Ooit eens.
Ik durf gerust de bewering andersom te stellen: de klant is de sterkste schakel. De klant heeft de portemonnee in handen. En wie betaalt, die bepaalt. Overigens werkt dit niet als ik met mijn vrouw aan het winkelen ben.
Terwijl ik de Computable weggooi en weer normaal kan ademen, denk ik: "Ik had dit artikel natuurlijk ook gewoon even op internet kunnen opzoeken."
In het artikel “DE ZWAKSTE SCHAKEL” komt Jacob tot de conclusie dat het opslaan van Telecomgegevens en Internetverkeer een afweging is tussen privacy en veiligheid. Er zit echter een tegenstrijdigheid in het artikel namelijk als voorbeeld geeft hij dat er een e-mail onderschept wordt van een terrorist terwijl hij net van te voren aangeeft dat terroristen juist niet met moderne middelen communiceren vanwege traceerbaarheid.
Hiermee geeft Jacob precies aan dat het bewaren van telecomgegevens en Internetverkeer onnodig is. Want het is ook gebleken dat vaak de terroristen al bekend zijn bij justitie, wettelijk is er terecht al geregeld dat verdachte misdadigers en terroristen afgeluisterd mogen worden en dat communicatieverkeer van de personen in welke vorm dan ook afgeluisterd mag worden.
Het bewaren van al deze gegevens is dus onzin en kost de ISPs veel geld, XS4ALL heeft destijds ook een open brief met goede argumenten gestuurd naar de Tweede Kamer maar zonder resultaat. Of de politieke partijen die blind voor deze wet stemde zelf ICT’ers heeft geraadpleegd betwijfel ik, want dan was wel duidelijk geworden dat de opgeslagen data onbetrouwbaar is en was dit voorstel nooit aangenomen. Want door de onbetrouwbare data is elke burger nu een verdachte geworden.
ONBETROUWBARE DATA
Verkeer van mobiel wordt opgeslagen, er zijn zoveel mobieltjes doorverkocht, gestolen en verloren. Het mobieltje staat vaak nog wel op naam van de eerste eigenaar en er kan dus misbruik van gemaakt worden.
Hoeveel wifi-routers zijn onbeveiligd of slecht beveiligd en zo is misbruik van een dergelijke aansluiting eenvoudig.
PC’s, een geliefd doelwit om misbruik van te maken. En ook al heb je de beveiliging goed geregeld kom je toch vaak ongewild op webpagina’s waar je niet om gevraagd hebt.
Mail ontvang ik regelmatig van personen die ik niet ken, de spamfilter filtert de meeste ongewenste berichten maar er komen toch regelmatig ongewenste berichten door. Al dit verkeer ook de spamberichten worden bewaard.
En onze premier vertel met een stellig gezicht, als je niets te verbergen hebt hoef je niet bezorgd te zijn. Hij zwijgt over het feit dat door de onbetrouwbare opgeslagen data burgers in een keer een potentiele verdachte zijn door analyse van onbetrouwbare data.
En de burger zal zijn onschuld niet kunnen bewijzen, zeker niet als het over maanden geleden gaat. Het is te hopen dat er veel Peter R de Vriesjes komen want de kans dat onschuldige burgers verdacht worden is nu een stuk groter geworden.
WIE BETAALT DIT?
De ISP’ers en Telecombedrijven en die berekenen dit natuurlijk door aan de klanten. Kortom de burgers gaan dit betalen maar daarnaast ook de kosten voor onderzoek van de opgeslagen data (personeel, systemen, software).
Voor de strijd tegen terrorisme zal de gigantische hoeveelheid data weinig opleveren, gericht onderzoek (met medewerking van Telco en ISP) bij verdachte personen zal efficienter zijn en kost minder.
GEBRUIK VAN DE OPGESLAGEN DATA
Het gevaar is natuurlijk zeer groot dat de opgeslagen data voor andere doeleinden gebruikt gaan worden. Bijvoorbeeld er zijn ontwikkelingen om downloaden van bijvoorbeeld muziek strafbaar te maken. Wat nu als de muziekindustrie de druk opbouwt om deze gegevens ook te mogen gebruiken. En onze premier zal wederom met een stellig gezicht vertellen , als je niets te verbergen hebt hoef je niet bezorgd te zijn. Hij zal zwijgen waarvoor de commerciele bedrijven de data gaan gebruiken.
WAT KUN JE DOEN
Wil je iemand een persoonlijk bericht sturen, doe het niet via email. Gewoon een handgeschreven brief is best geinig en op de enveloppe zet je geen afzender en je stopt de bief in de brievenbus enkele kilometers van je huis.
Voor de downloaders krijgen de softwareontwikkelaars een nieuwe uitdaging, het downloaden via zoveel sites en protocollen te laten verlopen dat de data niet meer te analyseren is. Dan krijgen we een nieuwe WWW namelijk een Werkelijk Warrig Web!
Nieuw mobieltje gewisseld? Laat registeren dat je je oude mobiel niet meer hebt, geldt ook voor de SIM-kaart. Waar registeren, stuur maar een mailtje naar de tweede kamer, voordeel is nu wel dat de mail extra bewaard wordt
Vermoeden dat je router of PC misbruikt is, stuur ook hiervan een mailtje.
Dat de strijd tegen terrorisme soms een stukje privacy kost is niet erg, maar ik mis hier een gedegen onderbouwde afweging waarbij effectiviteit van dataopslag onderzocht is en ook de gevolgen voor de burger.