De kranten staan de laatste tijd weer bol van de verhalen over mislukte ict-projecten bij de Nederlandse overheid. Systemen als P-Direkt, Belastingdienst en SPEER zullen velen bekend in de oren klinken. In juni sneuvelde de bouw van het Wia-systeem, dat de opvolger van de WAO in goede banen zou moeten leiden. Oorzaak: te veel ambitie en te weinig concrete specificaties.
Ook de onderlinge communicatie liet te wensen over, vertelde een bron dichtbij het Wia-project. Op de werkvloer zouden voldoende signalen te horen zijn geweest die wezen op grote problemen. Zij werden echter zo gefilterd dat het bestuur geen idee had wat er aan de hand was. Uiteindelijk werd een systeem opgeleverd dat weliswaar aan de specificaties voldeed, maar niet werkend was. Had iedereen maar beter moeten luisteren.
Communicatie is een vak apart. Het is o zo belangrijk in het dagelijkse leven en misschien nog wel meer bij zakelijke projecten. Je moet luisteren naar de wens van de klant en hem daar desnoods voor aan de hand nemen. Wat wil hij en wat kun jij als dienstverlener? Maar ook de onderlinge communicatie is essentieel. Op de werkvloer gevoelens uitspreken en er voor zorgen dat de juiste mensen tijdig worden geïnformeerd. Zodat later niemand kan zeggen dat hij er niets van wist.
Radiostilte
Voor het Wia-project kwam deze tip schijnbaar te laat. Pas nadat het systeem niet-werkend werd opgeleverd, gingen de alarmbellen rinkelen bij het management. Daar werd tot externe audits besloten en de rest is geschiedenis. Het project werd geschrapt en de verwijten vlogen over en weer. Nederland is weer een gefaald overheidsproject rijker. Bij de automatiseerder zelf is inmiddels radiostilte afgekondigd. Als iedereen maar lang genoeg zijn mond houdt, waait de storm vanzelf over. En voor wie toch praat, zwaait er wat.
Mondje dicht dan maar. Over communicatie gesproken.