Bedrijven gebruiken steeds vaker cliëntvirtualisatie, maar zetten het niet op de goede manier in. Een eigen laptop waar gevirtualiseerd de werkomgeving op draait is namelijk niet goedkoper dan een goedbeheerde laptop van de organisatie. Clientvirtualisatie inzetten om kosten te besparen is daarom geen goede reden, zegt onderzoeksbureau Gartner.
Bedrijven zetten clientvirtualisatie in voor de verkeerde redenen. Onderzoeksbureau Gartner merkt dat steeds meer organisatie werknemers toegang geven tot de werkomgeving op hun eigen laptop. Deze werkomgeving wordt dan virtueel op de laptop aangeboden. Veel bedrijven kiezen voor deze oplossing omdat de kosten lager zouden zijn. De total cost of ownership (tco) zijn echter hetzelfde voor een goed beheerde laptop die beschikbaar wordt gesteld door de organisatie en een eigen laptop, stelt Gartner.
Volgens het onderzoeksbureau laten organisaties sinds 2006 steeds vaker werknemers gebruik maken van hun eigen laptop. Het gaat wel altijd om een klein aantal werknemers binnen het bedrijf. "Goede programma's voor het gebruik van eigen laptops kunnen de productiviteit van de gebruiker verhogen, zorgen voor een duidelijke grens tussen de ict-verantwoordelijkheden en zorgen ervoor dat de gebruiker betaalt voor sommige kosten", zegt Gartner-analist Brian Gammage. Maar programma's die niet goed doordacht zijn of niet goed worden uitgevoerd hebben het tegenovergestelde effect.
Gartner vergeleek in een onderzoek twee gebruikersprofielen. Eén gebruiker die een laptop heeft van de zaak en deze maar één of twee keer per week naar huis neemt en een andere gebruiker die tachtig procent van de werktijd buiten het bedrijfsnetwerk werkt.
Laten we nu even stil staan bij de marktvraag (die er niet is), men wil graag horen dat virtualizatie goedkoper is. We kunnen dat natuurlijk binnen 10 minuten uitrekenen, dat onderzoek is wat te vaag.
Natuurlijk is goedkoper niet juist, maar beheer is mogelijk wat beter en minder. Een laptop is vaak veel van hetzelfde, Windows Xp, office 2003 of 2007 en wat andere onzinnige software als Sap clients, printertjes etc. Allemaal prima in 1 SOE )standard operating system’ vast te nagelen en virtualizatie is niet nodig.
Virtualizatie op servers is net zo onzinnig, je kunt lekker schuiven tussen machines, maar die machines kosten een godsvermogen. Leuk is SAN en jawel IO?s hebben we eigenlijk geen kaas van gegeten. Alles is zo traag als bagger, kost enorm veel meer per gebruker muisklik. Exchange server mag er niet op draaien, mag duidelijk zijn waarom niet. dus …. We vragen ons af waarom in godsnaam. Zelfs Disaster recovery is niet beter geregeld.
Waarom een desktop virtualiseren over TCP/IP als er zo iets is als Terminal Server en Citrix Desktops?
Terminal Server en Citrix zijn daarentegen veel goedkoper op middel tot groot productie schaal. Bij Enterprise weet ik het nog zo net niet…
“Een eigen laptop waar gevirtualiseerd de werkomgeving op draait is namelijk niet goedkoper dan een goedbeheerde laptop van de organisatie.”
Als je die werkomgeving goed dichttimmert en de gebruiker daarvoor geen admin-rechten geeft is dat gevirtualiseerde deel in ieder geval wel onder controle (en dus goedkoop in beheer). Als de werknemer het niet-gevirtualiseerde deel van de laptop in eigen tijd beheert ben je overall wel goedkoper uit lijkt me. Als echter de werkgever ook voor dat fysieke beheer opdraait schiet je inderdaad weinig op.
Het artikel slaat de plank behoorlijk mis door te stellen dat een werkomgeving virtueel wordt aangeboden. Niet een werkomgeving wordt virtueel aangeboden, maar een besturingssysteem en applicaties. Een werkomgeving omvat namelijk veel meer dan alleen toegang tot applicaties. Een werkomgeving omvat ook persoonlijke instellingen, beveiligingsinstellingen (wie mag wat starten, wanneer en waar) en instellingen voor een goede stabiliteit. Hoewel dit onontbeerlijk is voor een eindgebruiker, wordt dit helaas niet gevirtualiseerd aangeboden. Tenminste, niet als het doel kostenbesparing is waar grote groepen gebruikers een en dezelfde virtuele omgeving aangeboden krijgen waarin ze geen persoonlijke aanpassingen kunnen maken. Als iedere eindgebruiker naast de applicaties en het operating system ook nog zijn persoonlijke werkomgeving moet ontvangen, dan moet de centrale IT-afdeling voor iedere gebruiker centraal een unieke virtuele desktop creeren en aanbieden. De besparingen zijn dan inderdaad te verwaarlozen. Alleen in situaties waar grotere groepen een standaard virtuele desktop aangeboden krijgen, leidt een lagere TCO tot kostenbesparing.
Wat er nodig is, is een ontkoppeling tussen de persoonlijke, beveiligde werkomgeving en de onderliggende virtuele desktop. Indien bijvoorbeeld de persoonlijke instellingen (de daadwerkelijke werkomgeving zoals de eindgebruiker die ziet) ontkoppeld worden van de virtuele desktop, en centraal beheerd kunnen worden, dan kan men pas echt kosten besparen met desktopvirtualisatie. De eindgebruiker krijgt een standaard virtuele desktop, en vervolgens zijn persoonlijke en beveiligde werkomgeving. Nu kan men echt gaan praten over het reduceren van de TCO. Immers, een aantal centraal opgeslagen virtuele desktops kunnen naar duizenden laptops gedistribueerd worden. De persoonlijke werkomgeving wordt vervolgens toegevoegd. Op deze manier kunnen bedrijven hun medewerkers overal een gepersonaliseerde werkomgeving aanbieden, die centraal beheerd kan worden en veilig is omdat deze ontkoppeld is van de onderliggende desktop.