Leidinggevenden zouden zich meer moeten bezighouden met omgangsvormen. Dat vindt auteur Roel Wolbrink. Van alle nationaliteiten is er niemand die het slechter doet dan de hoogopgeleide Nederlander.
Hoogopgeleide Nederlanders zijn onzeker over hun omgangsvormen. Als ze zichzelf een plek moeten geven op een ranglijst, zou het de één na laatste plek zijn, net boven de Russen. Dat schrijven onze collega's van Intermediair.
Een onderzoek onder zeshonderd managers en directeuren wijst uit dat bijna alle nationaliteiten beter weten hoe het moet. Roel Wolbrink schreef het boek Business Etiquette, dat donderdag verscheen. "We eten rustig een broodje kaas terwijl we tegenover een moslim zitten die ramadan houdt, wij kleden ons slecht en gedragen ons onverschillig tegenover gasten", aldus de auteur.
Het wegwuiven van complimenten, onverzorgde kleding dragen, half luisteren en een betoog te snel interpreteren, staan volgens Wolbrink in de topvijf van grootste blunders. Net als namen vergeten en geen besef hebben van de rol van gast of gastheer. "Als iemand ons complimenteert met onze mooie schoenen, dan zijn wij geneigd te zeggen: 'Ach, die heb ik al een tijdje', terwijl je ook kunt zeggen; 'Dankjewel. Wat leuk dat je dat zegt.' "
Nederlanders worden over het algemeen nogal als ‘lomp’ ervaren in het buitenlandse zakenleven. Hetgeen hier boven inderdaad goed (voor de lengte van het artikel dan) uit de wol gedaan wordt. Het past ook bij de Nederlandse mentaliteit om zich nonchalant te presenteren…. helaas heeft dat meestal een averechts effect.
Managers moeten leren dat leidinggevende geen ‘meesters’ zijn en hun werkers hun ‘slaven’. Werkers zijn de ’tools’ van de manager die zijn resources zo goed mogelijk moet kunnen gebruiken.
Behandel mensen met respect en motiveer ze (en dan heb ik het niet over de totaal misplaatste motivatie posters) maar over werkplezier en belonging (in de vorm van een bonus/uistapje voor de afdeling etc. etc.)
Ik heb voor mijn afstudeerscriptie een onderzoek gedaan naar risicomanagement in het MKB en het blijkt dat het management een van de grootste risico’s is.
Managers kunnen inderdaad lomp zijn, maar de directeur-eigenaar is vaak de overtreffende trap. Die voelt zich echt een koning in zijn eigen landje en zo iemand kan heel raar gaan doen als zijn personeel niet naar hem luistert!
Het probleem is dat het ‘oude’ MT zich niet bewust is van de wereld om zich heen, en nog te vaak lekker op een camping staat om zich daar voor te bereiden.
Ik heb 3 jaar internationaal gewerkt en heb gezien dat een geslaagde baas alleen kan slagen als hij weet wat voor culturen er leven in de wereld, dan leert hij hier ook gelijk mee om te gaan.