Met alle discusie over de bescherming van privacy dringt zich toch vaak deze gedachte op. Mijn persoonlijke kijk op de vrijheid en privacy op het internet.
Het internet is een wereld met ultieme vrijheid, geen regels, iedereen mag alles roepen en alles doen. Iedereen anoniem. Er is niemand die de lakens uitdeelt.
Dit klinkt voor sommigen als de ideale wereld. Dat was ooit min of meer zo. En wat dat betreft is de korte geschiedenis van het internet een prachtige leerschool. Ben je voorstander van een wereld zonder regels, dan heb je op het Internet ervaringen kunnen opdoen. Ben je tegen enige vorm van macht, dan heeft het Internet je nieuwe inzichten geboden. Het internet is eigenlijk een beetje de geschiedenis in een notendop.
Het lijkt namelijk alsof de virtuele maatschappij niet zonder regels en machthebbers kan. Natuurlijk zal het weer de 80/20 regel zijn als we het hebben over wie het verpest, maar dat neemt de noodzaak van regels en macht niet weg. Daarnaast kun je je afvragen of, in lijn met het laatste rijtuig van de trein, het elimineren van de laatste 20% niet een nieuwe 20% zal opwekken. Grappig is ook dat voor het uitsluiten van de 20% een sluitend identiteitssysteem moet bestaan, hetgeen weer in tegenspraak is met de vrijheidsgedachte.
Met rasse schreden verdwijnt de vrijheid op het internet. Niet alleen door overheden die door wetten en regelgeving de gedragingen van een ieder jarenlang zal kunnen nagaan, maar ook commerciële bedrijven en andere organisaties bedreigen de vrije wereld. Door nieuwe, aantrekkelijke functionaliteiten aan te bieden tegen het prijsgeven van een stukje privacy. Met het accepteren van die nieuwigheden geef je niet alleen vaak een stukje privacy weg, maar ook een stukje macht. Jouw internetwereld wordt tenslotte verrijkt met een deel waar een ander macht over heeft. Daarmee wordt de 100% vrijheid een stukje minder, minder en minder.
De aantrekkingskracht van het Internet lijkt er echter niet onder te lijden. Een kleine groep zal zich proberen te ontrekken van alles wat de vrijheid bedreigt, maar dat is een kleine groep die roept tegen de doven. Sterker nog, de vraag is of deze mensen de vrijheid en volkomen privacy überhaupt nog kunt vinden. Ik heb het in ieder geval opgegeven, leer er maar mee te leven: volkomen vrijheid en privacy bestaan niet en daar zorgt de grote meerderheid samen voor.
Ik denk dat we maar weer wat nieuws moeten bedenken waar we weer even kunnen genieten van de vrijheid, zonder commercie, zonder overheid, zonder die ander die het verpest. Vooral dat laatste zal moeilijk zijn denk ik.
De begrippen veiligheid en privacy worden in dit artikel door elkaar gebruikt zonder dat ze goed gedefinieerd worden. Op zich heeft mijns inziens ICT-veiligheid weinig met ICT-privacy te maken. Veiligheid is mijns inziens gedefinieerd als de mate van onzekerheid van een onbevoegde persoon omtrent de bron informatie gegeven de beveiligde informatie. Privacy is mijns inziens de mate van onzekerheid (bij een onbevoegde persoon) omtent de identiteit van een persoon. Mijns inziens zijn dit losstaande begrippen. Alleen de mate van onzekerheid is gegeven de definitie een gemeenschapplijke factor.