Op de vraag ‘beschrijf je organisatie eens?', blijkt dat het klassieke harkjesmodel (structuurbeschrijving) en de latere procesmodellen (waardeketen) niet afdoende zijn. Organisaties kennen een diversiteit van relaties, intern en extern. Dus wil je vandaag-de-dag een organisatie beschrijven, dan ontkom je niet meer aan een netwerkdiagram.
Door de verdere integratie van het internet in de maatschappij, overheidsorganisaties en bedrijfsleven en door sociaal-maatschappelijke trends als individualisering, ontstaan allerhande nieuwe samenlevings- en samenwerkingsverbanden als communities, webgenootschappen en dergelijke die onder de noemer ‘netwerkverbanden' geschakeerd kunnen worden. Deze veelal tijdelijke samenwerkingsverbanden zijn dynamisch, flexibel, snel georganiseerd en kennen een duidelijk belang of doel. Dit zijn maatschappelijke en organisatorische netwerken.
Daarnaast heb je technische en fysieke communicatienetwerken van telefonie, data en video. Hierin hebben de afgelopen jaren vele ontwikkeling plaatsgevonden, zoals integratie van de diverse vormen richting converged netwerken, groei in breedbandnetwerken, opkomst digitale televisie, groei draadloze netwerken, etc. Al deze netwerken worden in een rap tempo geïntegreerd en/of gekoppeld via allerhande gateways. Het internet en het daarop gebruikte ip-protocol zijn hiervoor de grootste enablers.
Het lijkt vaak dat twee werelden achter deze twee vormen van netwerken volledig onafhankelijk en losstaand van elkaar opereren en zich ontwikkelen. Voor een deel is dit ook zo, maar met de opkomst van soa komen deze werelden snel bij elkaar. Dit moet ook om het maximale rendement van soa te kunnen behalen.
Op soa-gebaseerde applicaties en content services zijn dé enabler voor de nieuwe manier van samenleven en samenwerken binnen en tussen organisaties, oftewel organisatorische netwerken. Met behulp van deze services kunnen bedrijfsprocessen en diensten relatief eenvoudig, snel en flexibel gekoppeld of geïntegreerd worden met elkaar. Collaborative working, unified messaging, on demand, communicatieportals, zijn de buzzwords hierbij. Echter dan moeten onderliggende communicatie-infrastructuren er wel zijn en dan het liefst nog voldoende veilig, een hoge performance, maximaal beschikbaar en flexibel aan te passen c.q. uit te breiden. Met inzet van slimme internettechnologie kan dit vandaag-de-dag gerealiseerd worden, echter vanwege onbekendheid hiermee laten organisaties mooie kansen liggen. Soa zou de enabler moeten zijn om bestaande netwerken te laten evolueren tot service oriented infrastructures en daarmee de verbindende schakel kunnen of moeten zijn tussen (organisatorische) netwerken en (fysieke communicatie-)netwerken. Tijd voor een nieuwe architectuuraanpak, namelijk de network oriented architecture?