De democratisering in de ict, waarbij velen hun zegje mogen doen, staat strategie en innovatie behoorlijk in de weg. Het middenkader, externe consultants en andere stakeholders maken andere keuzes en frustreren zo het beleid van de cio.
Een chief information officer (cio) is al lang niet meer de enige in de onderneming die beslist over het ict-beleid. Naast hem, en de financieel directeur die vaak overal bij betrokken wil zijn, hebben tegenwoordig vaak ook het middenkader en externe consultants een vinger in de pap.
Uit recent onderzoek blijkt echter dat al die belanghebbenden het beslissingsproces behoorlijk kunnen verlammen. Ze vertroebelen de strategische visie en remmen de innovatie binnen de ict. Bovendien resulteert de ‘ict-democratie’ vaak in extra kosten en onnodig complexe oplossingen. Het onderzoek, in opdracht van ict-bedrijf HP uitgevoerd door het Amerikaanse bureau Penn, Schoen & Berland Associates, werd opgehangen aan het applicatiebeleid in ondernemingen. Er werden directieleden van 234 grote Europese ondernemingen ondervraagd.
Macht
Maar liefst 82 procent van de respondenten vindt dat te veel stakeholders en beïnvloeders meebeslissen, waardoor bijvoorbeeld geen coherent applicatiebeleid tot stand kan komen. Ze hebben het dan over het middelmanagement en externe consultants, die door hun inspraak de macht van de chief information officer beperken. Hun doelen zijn vaak gericht op hun eigen afdeling of project, terwijl de cio zijn afwegingen juist maakt op bedrijfsniveau.
Meer dan driekwart van de ondervraagden geeft toe dat hun onderneming geen effectieve applicatiestrategie heeft, terwijl vrijwel allen zeggen dat coherent beleid noodzakelijk is om veranderingen beheerst door te voeren en de uiteindelijke doelen helder voor ogen te houden.
Niet volwassen
Marc Schuuring, senior executive IT Strategie en Transformatie bij adviesbureau Accenture, herkent de bevindingen in grote lijnen, al ziet hij niet direct dat dit het werk van de cio’s zou belemmeren. "Het besluitvormingsproces in bedrijven is inderdaad vaak nog niet volwassen. Het is in principe wel goed dat veel partijen inspraak hebben, maar vaak ontbreekt de regie. Dan is het niet helder hoe de besluitvoorbereiding en de besluitneming verlopen."
Een bijkomend probleem is volgens Schuuring dat vaak te veel zaken tegelijkertijd moet gebeuren. Hij adviseert dan ook de besluitvorming duidelijk te reguleren en het proceseigenaarschap vast te leggen. Een taak die kan zijn weggelegd voor de cio.
Geldt dit niet voor alle afdelingsoverschreidende strategien? Waarom zou het dan voor ICT anders zijn? Ook de cio zal zich, zoals de andere oficers in grote bedrijven, een plaatsje moeten veroveren bij de beslissers en beinvloeders van die beslissers. Politiek, vriendendiensten en de juiste mensen kennen weegt (helaas?) heel zwaar mee bij het geaccepteerd krijgen van je plannen.
Duidelijk herkenbaar verhaal. Ik denk dat de resterende 18% een duidelijk visie op ICT heeft en dit ook bij de rest van het management duidelijk heeft weten te maken. De CIO ontlast dan de business bij over ICT generieke zaken in plaats van ze te belasten met besluitvorming daarover. De CIO moet bij zichzelf te rade gaan waar hij/zij wel verantwoordelijk voor is en waarvoor niet!
Goede zaak! Vraagsturing op het terrein van de informatievoorziening betekent dat meerdere afdelingen en divisies hun wensen, sturing en invulling hebben. Misschien zou een CIO niet een eigen (technologisch) gedreven beleid moeten hebben, maar eens kijken of hij de verschillende behoeften nog een beetje in lijn gebracht kunnen worden. De business werkt nu eenmaal altijd suboptimaal, die hebben ook andere dingen aan hun hoofd. Het wordt tijd de CIO’s hun drang naar een perfecte wereld eens inperken.
Suboptimalisatie is een bekend fenomeen; samengevat vanuit ook andere reacties hierop: volgens mij is CIO minstens 80% van tijd bezig met efficiency (kostenbesparende) operaties en dat is natuurlijk ook belangrijk. Echter, omzet-verhogende (ICT)activiteiten en IT innovatie “langs de business as” lijken mij minstens zo belangrijke topics om als onderneming je te onderscheiden van andere…en die mis ik vaak. Trouwens naast ook nog eens oog voor het MIS, of BI ofwel optimalisatie van kwaliteit van besluitvorming.. Ik denk dat met name het grensoverschrijdende DE nieuwe dimensie gaat zijn waarbij “die andere” effectieve zaken steeds belangrijker gaan worden.