Bij slechts een op de vijf fusies en bedrijfsovernames is voldoende aandacht voor integratie van de ict-infrastructuur. Vaak lukt het daarom niet om binnen de verplichte drie maanden een geconsolideerde financiële rapportage aan te leveren.
Het integreren van ict-systemen is vaak het ondergeschoven kindje bij bedrijfsovernames en fusies, blijkt uit onderzoek van het Britse Bloor Research. Slechts 21 procent van de ondervraagde ict-managers en cio’s meent dat hun bedrijf in zulke gevallen voldoende belang hecht aan automatiseringskwesties.
Bij meer dan de helft van de ondernemingen lukte het mede daarom niet om de belangrijkste systemen binnen drie maanden te integreren. "Zolang je bij een overname of fusie de infrastructuur niet integreert, behaal je niet de voordelen die dat zou kunnen opleveren", vertelt Erik ten Bruggencate van Informatica. Zijn bedrijf biedt oplossingen voor data-integratie.
Zorgwekkend
De country manager Benelux wijst er bovendien op dat internationale wetgeving samengevoegde bedrijven vaak verplicht om binnen drie maanden met geconsolideerde financiële cijfers te komen. Dat veel organisaties deze rapportages uitbrengen zonder tenminste de financiële systemen te integreren, is volgens hem ‘op zijn minst zorgwekkend’.
Om te voldoen aan de vereisten voor geconsolideerde rapportages, kiezen bedrijven vaak tijdelijke oplossingen. Als noodoplossingen zijn die vaak kostbaar. Zo ontsluiten ze hun financiële systemen en voegen de gegevens tijdelijk samen in een datawarehouse waaruit ze rapporteren. "Het is een tussenoplossing. Pas na de ict-integratie kunnen ze uit een eigen systeem rapporteren."
ICT-landschap
Volgens Ten Bruggencate zijn er vier belangrijke oorzaken waardoor de ict-integratie een zorgenkind is bij overnames. Zo zou er altijd enorme tijdsdruk zijn en veel te weinig mensen beschikbaar. Bovendien ziet hij dat veel ondernemingen te weinig kennis hebben van hun eigen ict-landschap, mede doordat op de ict-afdeling banen sneuvelen tijdens een samenvoeging en veel zaken slecht zijn gedocumenteerd.
Ten Bruggencate adviseert ondernemingen om vóór het besluit tot overname of fusie de ict-infrastructuur diepgaander te analyseren. "Op die manier haal je de onwetendheid weg en verloopt de integratie sneller. De aandeelhouders zijn sneller tevreden en je voldoet sneller aan de compliancerichtlijnen." Hij raadt aan om een system integrator vroegtijdig bij het integratieproces te betrekken. Die heeft volgens hem meer mensen beschikbaar die snel inzetbaar zijn en dus veel sneller resultaat kunnen opleveren.
Er was ooit eens die man die onder het licht van een lantaarnpaal vruchteloos op zoek was naar de sleutels van zijn auto. Op de vraag van een voorbijganger waar hij de sleutels precies verloren had, zei hij: ?Een meter of 15 verderop, maar daar is het te donker om iets te zien?.
Dat is het gevoel dat mij bekruipt als ik dit artikel lees. Want, gelooft u nu werkelijk dat ict het zorgenkind bij een overname kan zijn? Ict is gewoon een hulpmiddel zoals pennen, potloden, telefoons, bureaus etc. dat zijn. En daar hoor ik nooit iets over bij overnames.
Nee, er is iets anders aan de hand, iets dat zich buiten de lichtkring bevindt. We kunnen elkaar van alles wijsmaken over datawarehouses, ict-integratie, ict-landschappen en weet ik veel wat voor ict dit-en-dat, maar dan blijft het modderen onder de lantaarnpaal.
Wie echter de moed heeft iets als een zaklantaarn te grijpen om ermee in het donker te gaan zoeken, die vindt iets nieuws. Die vindt een heel andere reden achter de problematiek rondom bijvoorbeeld geconsolideerde financiele cijfers.
Het probleem zit hem niet zozeer in ict, maar veel meer in de ordening van betekenis. Verreweg de meeste ict-systemen werken met een betekenisordening die eigen is aan elk afzonderlijk systeem en ook goed werkt binnen datzelfde systeem.
Dat levert binnen elk bedrijf – dus nog los van overnames – al veel reden tot zorg omdat al die systemen inmiddels via ict-integraties aan elkaar zijn geknoopt waardoor ze onderling sterk en stijf afhankelijk geworden zijn – zonder dat verdere ontwikkeling van die systemen daar afdoende rekening mee houdt. De speelruimte voor nieuwe ict-integraties neemt af; het aan de praat houden van bestaande ict-integraties wordt steeds problematischer; de verstijving van het geheel neemt toe. En dat baart – inderdaad – binnen die ene organisatie al grote zorgen.
En dan komt er een overname. Twee organisaties die een min of meer vergelijkbare ict-integratieve ontwikkeling hebben doorgemaakt, gaan fuseren. De problematiek, de zorgelijke toestand, die al binnen elke afzonderlijke organisatie bestond, wordt een stap verder opgeschaald. Van afzonderlijke systemen schaalt men op naar geintegreerde en stijve conglomeraten van systemen. En van daaruit schaalt men op naar integratie van stijve conglomeraten. Dat baart – zeg maar even – zorgen in het kwadraat!
En deze problematiek heeft alles te maken met betekenisordening. Ict-integraties zoals we die kennen, houden niet of nauwelijks rekening met de oorspronkelijke en afzonderlijke betekenisordening per systeem, waardoor betekenissen ? al binnen de enkele organisatie ? door elkaar gaan lopen. Het stijve conglomeraat dat door al die ict-integraties uiteindelijk ontstaat, is een aan elkaar gepolderd betekenissysteem dat niet in staat is om grote schokken op te vangen. En dat aan elkaar gepolderde betekenissysteem van de over te nemen organisatie vormt wat dat betreft niets minder dan een enorm grote schok.
Betekenisordening is daarmee het echte zorgenkind, niet ict. Gaat u maar eens kijken op de plaats waar u uw sleutels verloor. Dan ziet u het wel.