De veranderende rol van ict in de organisatie heeft grote invloed gehad op de softwarepakketten voor beheer. Om aan de vragen van de business te kunnen voldoen, hebben de leveranciers de afgelopen jaren veel functionaliteit moeten bijbouwen en inkopen.
Beheersoftware heeft de afgelopen jaren een enorme ontwikkeling doorgemaakt. De drie traditionele pakketten (CA Unicenter, HP OpenView en IBM Tivoli) waren vooral goed in netwerk- en systeembeheer. Alles draaide om servers, netwerkverbindingen en -componenten. Het meeste werk zat dan ook in het asset management. Waren alle systemen, switches en verbindingen eenmaal ingevoerd, dan was de rest simpel. Een operationeel beheerder hoefde alleen in de gaten te houden of alle iconen in zijn grafische interface nog groen waren.
In eerste instantie groeiden deze beheersuites vooral in de breedte. Naast de server- en netwerk-hardware werden bijvoorbeeld ook de desktops, softwaretoepassingen, patch management, beveiliging en mobiele apparaten onder de hoede genomen.
Deze ict-georiënteerde aanpak voldeed echter niet meer in het tijdperk van it business alignment, in een wereld waarin de autonome rol van de ict-afdeling steeds verder werd teruggedrongen. Waar automatiseerders voorheen een sterk onafhankelijke positie hadden, werd de ict-club nu een service unit die zijn diensten tegen marktconforme tarieven moest aanbieden.
Of een systeem nog in de lucht was, werd daarbij steeds minder belangrijk. Een business owner is niet geïnteresseerd in servers en netwerkverbindingen. Hij wil weten of zijn diensten nog beschikbaar zijn, of de afgesproken service levels worden gehaald, en wat de kosten en risico’s van eventuele ict-problemen zijn.
Jargon
Het gat tussen ict en de business was (is) enorm groot. Automatiseerders moesten zich een nieuw jargon eigen maken om überhaupt met de business te kunnen communiceren. Het in de lucht houden van servers, netwerken en applicaties was niet langer de belangrijkste taak van de ict-afdeling. Het draaide nu om zaken als business continuity, risicobeheer, governance en compliance.
Voor de drie leveranciers van management suites betekende dit dat zij hun pakketten in de afgelopen jaren in sneltreinvaart naar boven toe hebben moeten uitbreiden. Aan hun was de taak om het gat tussen ict en business op tool-niveau te slechten. Dat betekent dat deze leveranciers de afgelopen jaren alle drie enorm druk waren met bouwen en acquireren.
De meest in het oog springende overname op dit vlak was natuurlijk de acquisitie van Mercury door HP. “Mercury had zich destijds ontwikkeld van load testing voor websites naar end-to-end monitoring voor grote applicaties”, vertelt Boudewijn Aelbers, afkomstig van Mercury en nu manager Presales bij HP Software. “Mercury was toen net zo groot als HP OpenView.”
Het nieuwe HP Software bestaat uit een tiental Centers, georganiseerd in drie kolommen. De oude OpenView-onderdelen vallen nu voornamelijk onder Operations. Daarin treffen we bijvoorbeeld ook identiteitsbeheer, service management en change management. Het oude Mercury-portfolio beslaat het grootste gedeelte van de andere twee delen: Strategy en Applications. “Wij beperkten ons met OpenView tot het operationeel beheer”, zegt Willem Heijma, presales consultant ITSM binnen het team van Aelbers en afkomstig van de oude OpenView-groep. “Nu bieden we ook hulpmiddelen voor portfolio management.”
Automatiseren vam ict
De verbindende factor over deze drie functionele kolommen heen en omhoog naar de bovenliggende zakelijke diensten zijn wat HP de strategische it-initiatieven noemt. Daaronder vallen bijvoorbeeld alignment, compliance en consolidatie. “De ict heeft altijd alles geautomatiseerd,” zegt Remco van Dijk, marketing manager HP Software Benelux, “maar ze zijn hun eigen organisatie vergeten. Daar zijn we nu mee bezig.” Hoewel HP door zijn klanten wel eens op de vingers is getikt omdat ze zich te veel met hun bedrijfsvoering bemoeiden, geeft Van Dijk aan dat zij niet over de business van hun klanten gaan. “We vertellen onze klanten niet welke projecten ze wel of niet moeten doen, hoe ze hun geld, resources en mensen inzetten. Zij bepalen zelf hun prioriteiten. Wij leveren alleen de tools.”
Hoewel de interfaces van die gereedschappen nu de vorm van een dashboard hebben en ze complete bedrijfsprocessen in de gaten houden, is er op conceptueel niveau niet veel veranderd. Nog steeds worden er groene lampjes in de gaten gehouden. Nu symboliseren ze echter processen en kan men via een drill-down afdalen naar services, applicatie en ict-componenten.
Service management
De ontwikkeling van IBM’s Tivoli-portfolio kenmerkt zich niet door één hele grote, maar door een hele serie overnames. “De producten en technologie die we met MRO hebben binnengehaald, bevinden zich in het hart van onze strategie”, aldus Vincent Fickweiler, bij IBM Benelux verantwoordelijk voor Tivoli. “Ook wij zijn bezig onze suite richting de business te sturen.”
“Ik zie de markt en de management suites zich langs twee assen bewegen. Enerzijds is dat van een taakgerichte automatisering naar automatisering gericht op het bedrijf. Daarnaast zie ik een verschuiving waarin die suites in het algemeen zijn uitgelijnd met de business. Dat vertaalt zich uiteindelijk naar een kreet die ik ook bij andere leveranciers wel hoor en dat is service management.”
Ook de acquisitie van Consul is volgens Fickweiler typerend voor de richting waarin de beheersoftware zich beweegt. “Het Consul-portfolio bestaat globaal uit twee stukken. Het ene deel is gericht op de mainframes, het andere meer op gedistribueerde platforms. Het eerste bestaat uit een schil om de RACF beveiligingsgereedschappen. Kennis van dat soort producten wordt natuurlijk schaarser. Door er een Windows-achtige interface omheen te bouwen, wordt het regelen van de beveiliging op het Z-platform veel gemakkelijker.”
“Maar belangrijker aan dit verhaal is het product Consul InSight”, vervolgt Fickweiler. “Daar draait alles om ‘meten is weten’: wie doet wat op welk systeem? Op die manier bewijs je dat je security-infrastructuur op orde is. Zo kun je je compliance – SOX en Basel 2 – regelen.”
“Dat is bijvoorbeeld belangrijk voor verzekeringsmaatschappijen. Sommige daarvan hebben hun infrastructuur geheel of gedeeltelijk uitbesteed. Dienstenaanbieders kunnen deze tools gebruiken om te bewijzen dat ze de beveiliging goed hebben geregeld. Hun klanten hoeven daardoor niet bang te zijn dat hun gegevens bij een andere verzekeraar terecht kunnen komen. De verzekeraar kan op zijn beurt aan zijn klanten laten zien dat hij zijn zaakjes op orde heeft.”
“Dit is een product dat wij nog niet hadden in ons security-portfolio,” zegt Fickweiler, “waarmee we nu los komen uit de infrastructurele discussie en met onze klanten kunnen gaan praten over de business.”
Hoger plan
Net als HP en IBM heeft ook CA een strategie richting bedrijfsprocessen ingezet. Met het aantreden van Bill Swanson als chief executive officer werd Enterprise IT Management (EITM) gekozen als de gemeenschappelijke noemer waaronder al die afzonderlijke pakketten bij elkaar moesten worden gebracht en naar een hoger plan worden getild. “Vroeger draaide alles om netwerk- en asset management, en helpdeskfuncties”, vertelt Gregor Petri, director Product Marketing EMEA. “Nu gaat het om planning, portfolio management en service quality management.”
Petri neemt de overname van Wily als voorbeeld. Dat lijkt erg op het oude Mercury voordat dat zijn producten omhoog trok richting bedrijfsprocessen. “Zij hielden zich bezig met het performance management van Java- en .NET-applicaties.”
“Het primaire proces van een bank of telecom operator wordt steeds meer een softwareproces. Bovendien hangen klanten nu direct aan die backofficeprocessen. Als er iets uitvalt, hangen ze direct aan de telefoon. De kwaliteit van de services is daarom veel belangrijker geworden. Vroeger keken we naar de prestaties op de server zelf. Nu meten we de responsetijden voor de gebruiker met de Customer Experience Manager van Wily.”
Compliance en governance
Het huidige managementportfolio van CA bestaat uit drie gedeelten. Aan de bovenkant bevindt zich de governance-tak. “Er gaat enorm veel geld om in compliance en governance”, aldus Petri. Hier treffen we zaken als projectplanning en management, informatiebeheer en financieel beheer. Vooral dat laatste is CA op het lijf geschreven. “We waren vroeger op het mainframe heel goed in het doorbelasten van kosten. Als gevolg van de trend naar outsourcing komt dat nu weer terug. Terwijl dat toen op basis van een vaste verdeelsleutel gebeurde, is dat in de moderne heterogene omgeving veel variabeler.”
In de tweede tak treffen we het oude Unicenter-portfolio. Belangrijke onderdelen zijn service management op basis van ITIL en het traditionele beheer van systemen, netwerken en software. Net als bij HP en IBM speelt de Configuration Management Database (CMDB) hier een belangrijke rol. Deze bevat alle asset informatie en fungeert als centrale repository/hub voor alle bovenliggende managementsoftware. “Die functionaliteit van data naar repository naar representatie is nu heel mooi gedefinieerd in ITIL versie 3.”
Waar IBM aangeeft voorlopig wel klaar te zijn met de uitbouw van het Tivoli-portfolio, is dat voor HP’s OpenView nog geenszins het geval, zoals ook blijkt uit de zojuist aangekondigde overname van Opsware. Sterker nog, HP is op dit moment een compleet nieuwe, derde business unit aan het optuigen. Het onderdeel Business Information Optimization komt naast Business Technology Optimization en OpenCall (communicatie, media en entertainment) te staan.
In die nieuwe business unit zullen business intelligence (bi) en information lifecycle management (ilm) ondergebracht worden. De basis onder dit alles vormt het Neoview datawarehouse. Met de acquisitie van Knightsbridge is de eerste aankoop voor dit nieuwe onderdeel ook al gedaan. Ongetwijfeld volgen er meer.
