Na de enorme hype rond Second Life zijn steeds meer deskundigen sceptisch over de toegevoegde waarde ervan voor het bedrijfsleven. De online bezoekers blijken geen grote shoppers te zijn, maar voornamelijk op zoek naar vertier.
In de virtuele wereld van Second Life succesvol je bedrijf of product promoten blijkt toch moeilijker dan verwacht. Steeds meer marketingafdelingen komen tot de slotsom dat gebruikers van Second Life weinig zin hebben om hun online winkels te bezoeken. "Er is eigenlijk geen overtuigende reden om in Second Life aanwezig te blijven", vertelt topman Brian McGuinness van een grote Amerikaanse hotelketen aan de LA Times. Daarom besloot zijn bedrijf kortgeleden de virtuele vestiging te sluiten.
Een steekproef van de LA Times bracht aan het licht dat op veel bedrijfslocaties in de virtuele wereld geen enkele bezoeker aanwezig was. Ook bleken er vaak geen virtuele medewerkers rond te lopen om eventuele bezoekers te helpen. De onlinekalender van Sun Microsystems was maagdelijk wit en het groene landschap van Dell Island lag er verlaten bij.
Linden Lab, het bedrijf achter Second Life, verkoopt virtuele stukjes land aan particulieren en bedrijven. De plekken die het meest worden bezocht, zijn ontwikkeld door particulieren en niet zo zeer door het bedrijfsleven. Volgens de LA Times is Second Life voornamelijk een fantasiewereld met spelende fantasiemensen die geen menselijke behoeften hebben. Ze hoeven niet te eten en te drinken en zelfs je aankleden is optioneel. De meeste gebruikers bezoeken in Second Life spannende of pikante gelegenheden als casino's, stripclubs en bordelen. Die plekken zitten bomvol. Maar serieuze bedrijfslocaties blijven dus leeg.
Ook het aantal actieve bezoekers stelt veel bedrijven teleur. Linden Lab beweert dat het er zo'n acht miljoen zijn, maar het leeuwendeel daarvan hebben zich eenmaal aangemeld en komen vervolgens vrijwel nooit terug. Ook hebben veel bezoekers meerdere personages. Een analist van onderzoeksbureau Forrester berekende dat op piekuren slechts dertig- tot veertigduizend bezoekers online zijn. "Dat is een veel kleiner publiek dan adverteerders gewoonlijk bereiken", aldus de analist.
“De meeste gebruikers bezoeken in Second Life spannende of pikante gelegenheden als casino’s, stripclubs en bordelen. Maar serieuze bedrijfslocaties blijven dus leeg.”
Hoezo zijn genoemde bedrijven niet serieus? Ooit in Las Vegas geweest?
Ik moet me inhouden om het “I told you so” niet te gebruiken maar 5 minuten binnen deze virtuele wereld was al voldoende om het als niet relevant te bestempelen. Traag, saai, weinig interactief en simpel waren de kwalificaties die in mij opborrelden. Wat ik wel zie is dat dit de opmaat is naar een (andere) uiteindelijke virtuele wereld is waar we allemaal op zitten te wachten.
‘Een analist van onderzoeksbureau Forrester berekende dat op piekuren slechts dertig- tot veertigduizend bezoekers online zijn. “Dat is een veel kleiner publiek dan adverteerders gewoonlijk bereiken”, aldus de analist.’ Grappig dat je daar nu weer een analist voor nodig hebt terwijl die cijfers gewoon op de homepage van secondlife.com staan.
Tja, dat zou allemaal goed kunnen. De deskundigen zullen het weten.
Maar in welk opzicht deskundig? Ik als fervent Sl-er ben dat ook. Dus als zodanig kan ik er ook wat van zeggen.
Helemaal waar dat er grote stukken land en enorme panden leeg staan. Natuurlijk trek je daar als deskundige de conclusie uit dat Second Life niets kan toevoegen, anders waren de mensen er wel.
Maar ja, misschien zijn die mensen er wel niet juist omdat het van die immense panden zijn. Grote bedrijven moeten zich misschien juist klein profileren, met een infostandje desnoods, of een klein pand die geriefelijk is ingericht.
Aan de andere kant, misschien moeten grote bedrijven er helemaal niet willen zijn. De naam hebben ze al, de omzet ook, dus is het de vraag of daar nog wat aan toe te voegen valt.
Second Life biedt nog steeds vele mogelijkheden, dat is mijn overtuiging als deskundige.
Laten we beginnen met het denken te veranderen.
Grof geld verdienen? Dat wordt al gauw een desillusie. Dat is, net als in het echte leven, weggelegd voor een enkeling.
Dus wanner je met die insteek je bedrijf wil opstarten in SL dan kom je gauw bedrogen uit. En ja met een ‘negatieve’ ervaring komen ook de negatieve berichten.
En dan, hoe virtueel ook, hoe je ook uit de band kan springen, hoe anders je ook denkt te kunnen doen in Second Life, je blijft een RL persoon met RL hersenen en RL patronen. Je gedrag kan anders zijn, je bezigheden, maar niet je manier van denken, de automatische reacties op situaties.
Zeer veel mensen spreken in een vreemde taal wat nog al eens voor verwarring kan zorgen. Tel daar bij op dat communicatie in SL een belangrijk aspect mist, de visuele kant. Er is geen mimiek, en er zijn er maar weinigen die intonatie bemerken in een chat. Kortom:
Misschien moet het hele promotiedenken wel op de kop als je het hebt over Second Life. Juist die aspecten die ik hier benoem dragen er misschien toe bij dat de huidige strategieen niet werken, dat mensen dus op een andere manier aangsproken moeten worden.
En zo gek is dat niet. Als het RL zakenleven een nieuwe markt aanboort in een land waar men nooit geweest is wordt dat ook gedaan. Hoe leeft men hier, wat zijn de gebruiken, hoe communiceert men etc. etc. Pas wanneer je precies weet hoe dat in elkaar steekt ben je inst aat goed zaken te doen. Waarom zou dat in SL anders zijn? Het is een vreemd land met een geheel eigen cultuur waar als zodanig weer geen uniformiteit in zit als je verschillende bevolkingsgroepen vergelijkt.
Conclusie: Juist door het gebrek aan non-verbale communicatie in Second Life is er een slag mensen nodig die juist dat stuk tot in de vingers beheersen. Die ondanks de beperkingen van de communicatie alles op tafel weten te krijgen. Spreek de mensen aan in hun eigen taal en ze begrijpen je, zo simpel is het. En ik geloof dus dat dat doorgevoerd kan worden tot in het promoten van je produkt dienst of anderzijds.
Wat ik dan als mogelijkheden zie? Startende ondernemers daar zie ik meer een markt in. En niet eens in het opzetten van een SL bedrijf. Maar in het uitvogelen van wat je wil, hoe je dat wilt en wat er voor nodig is.
Hoeveel mensen zijn er wel niet die graag iets willen beginnen, maar het lef niet hebben, om allerlei legitieme redenen? In Second Life heeft men de kans om dat eens spelenderwijs uit te vogelen zonder risico’s
En nee, dat is geen geintje. Waarom niet? Ook al is het virtueel, het is een gemeenschap van mensen met al hun eigenaardigheden en overeenkomsten net als RL. Er is een economie (jaja op een bepaalde manier)en je moet er iets voor over hebben om iets te bereiken. Wat dat dan ook is. Je kan als starter dus tegen de zelfde obstakels aanlopen als in RL. Ok, geen KvK. Maar wel die mensen weer. Geen ervaring in zakelijk onderhandelen? O er niet eens bij stil gestaan. Nou ga der maar aan dan. SL is dan een ideale manier om te oefenen. Als je in SL in de communicatie de ‘baas’ weet te blijven, dan moet het gek lopen dat het RL niet lukt.
Nu ja, dit is slechts een voorbeeld.
Dan zullen er altijd voor- en tegenstanders zijn met allemaal de eigen visie. Welles – nietes schiet ook niet op dus ja, ook dit is alleen maar mijn mening.
Sl heeft mijn leven verrijkt, persoonlijk en zakelijk. De ervaringen die ik daar op doe, gaan mee naar het echte leven. Dat lijkt mij meerwaarde.
En, ik heb er een berg vertier!
Wat een totaal onzin artikel. Dit slaat echt nergens op.
“Online bezoekers zijn geen shoppers” en “marketing afdelingen komen tot de ontdekking dat men hun producten niet wil kopen”
Van de ca. 100 grote Real Life bedrijven in Second Life zijn er zo ongeveer 2 (Adidas en Reebok) die daadwerkelijk producten te koop aanbieden. De overige bedrijven hebben geen producten in de aanbieding. Logisch dat ze niets verkopen. Logisch dat zo’n 30.000 mensen per dag daadwerkelijk hun virtuele geld uitgeven bij gespecialiseerde bedrijven en winkels die wel wat in de schappen hebben liggen.
Geweldig nieuws van Forrester, “Een analist van Forrester BEREKENDE dat op piekuren slechts zo’n 40.000 bezoekers actief zijn” En daar betaal je dan 1000 euro voor zo’n onderzoekspaper. Die statistieken liggen op willekeurige websites voor het oprapen.
Al die bedrijven die het nu schouderophalend de rug toe keren, zullen over een paar jaar voor tonnen (wederom) hun domeinnaam moeten kopen in het 3D internet… Ik denk dat je als bedrijf in die wereld moet experimenteren, niet om commerciele redenen, maar om te weten ‘what it takes’ om een succesvolle site in deze wereld op te zetten. Je hebt dan een voorsprong als 3D internet echt doorbreekt. Bedenk eens wat er mogelijk is als je de bezoekers van je site ziet, en ook kan aanspreken…..
Jj, hoe kun je het platform als weinig interactief bestempelen wanneer aan ieder object een script te hangen is? Traagheid; het lijkt soms wel een stap terug inderdaad, maar dat is toch niet vreemd wanneer je beseft dat alle data niet lokaal staat?
Uiteraard zullen een hoop mensen nu hun gelijk op eisen die mogelijk altijd al sceptisch waren. Ik ben echter er van overtuigd dat Second life een eerste versie was of is van een 3D platform dat in de toekomst nog veel belangrijker gaat worden.
Betreft het gegoochel met cijfers, om gek van te worden. Het enige dat ik daar op kan zeggen, uit eigen ervaring, rond maart waren er overdag continue 20K mensen online, nu staat de teller op 30K.
Het zou wel aardig zijn om ook eens iets over Second Life te lezen, dat een andere vorm heeft dan de klaagzang die ik over het algemeen tegenkom. Wat meer diepgang lijkt me daarbij niet overbodig.
Binnen Second Life vindt meer plaats dan, over het algemeen, in de pers verschijnt. Een enorme diversiteit aan initiatieven, die niet aan bod komen door de ondiepe focus op randverschijnselen. Mocht u interesse hebben om uw beeld bij te slijpen, dan verneem ik dat graag.