Veel ervaren ict’ers overwegen uit de sector te stappen en voor een ’tweede carrière’ te kiezen. Werkgevers beseffen vaak niet dat ouder personeel zich op een andere manier wil binden en ontwikkelen.
Stel, je werkt al vijftien jaar naar volle tevredenheid in de ict. Net als bij vele andere veertigers komt er een moment waarop je jezelf afvraagt hoe het nu verder moet. Blijf je werken in de informatietechnologie of kies je voor een tweede carrière? "Mensen op de helft van hun carrière zitten vaak met zingevingvraagstukken. Ze zijn op zoek naar een nieuwe balans tussen werk en privé. Wat vinden ze nu echt leuk en belangrijk en welk werk past het beste bij hun krachten en drijfveren?", legt Heleen Hamann van HR-bureau GITP uit. Deze trend ziet ze niet alleen in de ict-sector.
Wat in de ict volgens Hamann meer speelt dan elders, is dat veel professionals tien tot vijftien jaar geleden aan de slag gingen zonder een echte ict-opleiding gevolgd te hebben. "Ze zijn in de hype gestapt van snelle jongens, dikke auto's en het grote geld." Veel van hen zitten, net als andere veertigers, nu op een kruispunt in hun leven: switchen of blijven? Die keuze wordt mede bepaald door de huidige krapte op de Nederlandse arbeidsmarkt. "Door de krapte is er een bepaalde zekerheid van een baan. Hierdoor zullen ook veertigers de komende jaren steeds makkelijker durven switchen. Het is dus belangrijk ook deze groep te binden aan de organisatie."
In de ogen van Hamann beseffen werkgevers vaak niet dat ict'ers in een andere levensfase zich ook op een andere manier willen binden aan werk. Veel bedrijven maken daardoor in het binden van medewerkers te weinig onderscheid tussen medewerkers van twintig jaar en die van veertig. Organisaties zouden meer tijd moeten investeren om te achterhalen wat er bij oudere ict'ers leeft. "Het denkproces vindt vaak thuis plaats, op de bank. Door te praten met je werknemers of tijdens werktijd een coach beschikbaar te stellen, kun je hen faciliteren in de oriëntatie op hun tweede loopbaanhelft. Zo voorkom je dat je voor een voldongen feit komt te staan als mensen weggaan of zich ziek melden."
Hallo,
Ik ben een ict’er van 54 jaar, sinds begin jaren 80 bij het ministerie van defensie “er in gerold” en na intensieve (avond) studie van 7 jaar overgestapt naar de particuliere ict-sector. Ben gespecialiseerd in Service Management, zowel processen als Tooling en heb hier tot op heden geen spijt van. Eerst bij een detacheerder en nu als freelancer. Ik ben van mening dat leeftijd geen rol speelt in welke branch dan ook, als je maar plezier en uitdagend werk kunt doen. De meningen van eerdere reacties zijn duidelijk verdeeld en ik vindt het jammer dat vooral de mensen van 40-50 die zonder werk zitten, dit voornamelijk aan zichzelf te danken hebben. Wees positief in hetgeen je wilt doen en maak er het beste van.
Ik ben nu bijna 55 en zal over 2 jaar op straat staan vanwege een fusie met een andere instelling in de gehandicapten zorg. Ben Z verpleegkundige, praktijkbegeleider, mag lessen Wiskunde geven en heb 20 jaar ervaring als hoofd automatisering. Ben daardoor natuurlijk niet de goedkoopste werkkracht en heb dan ook weinig verwachting van de toekomst. Mijn grootste probleem is: ik wil niet meer in de file gaan staan, terwijl ik van mening ben dat ik nog veel te bieden heb. Ik heb met name veel ervaring met rapportage/BI tools. Zit nu met het dilema: gewoon maar stoppen als ik als bijna 57 jarige op straat sta (met gelukkig een goede wachtgeldregeling) of toch iets leuk gaan doen met BI of andere ict-werkzaamheden. Ik merk wel dat ik geen wizzkid meer ben op het gebied van Windows, gadgets etc. Ik herken mezelf ook in de uitgebreide tekst van Ed Stevenhagen. Mijn nieuwe instelling wil op ict-gebied alles tegelijk en niets wordt fatsoenlijk afgemaakt. De puinhopen stapelen zich op en als ik probeer een wijze opmerking te maken (goed bedoeld omdat ik hart heb voor mijn werk) rennen ze gewoon door alsof ze alleen maar willen scoren. Ik ben al wel benaderd maar dat was meer als ict-verkoper en dat is juist wat ik niet wil. Dan zou ik vroeger wel vertegenwoordiger zijn geworden. Gelukkig heb ik goed gespaard voor mijn oude dag, dus is met 57 jaar op straat komen staan nog niet eens zo slecht voor mezelf.
Ik ben een oudere jongere, 31 jaar, werkzaam als applicatiebeheerder en pas omgeschoold tot (bijna) MCSA… inmiddels meerdere sollicitaties achter de rug, maar in de meeste gevallen afgewezen als een onervaren kracht. Wat ik hier veelal lees klopt volgens mij dus niet helemaal,..tenzij ook ik met 31 al te oud ben om te mogen instromen. Ik ben nu al teleurgesteld. Ik had na een jaar hard leren verwacht wat gemakkelijker aan een baan te kunnen komen,..
Ik ben 36 jaar en 15 jaar in de ICT werkzaam als techneut. Ik ervaar hetzelfde als velen al reeds hebben aangegeven : “Moet ik verder gaan in de techniek, me meer gaan oriteren op projectmanagement van ict-projecten of ict-manager worden of volledig iets anders gaan doen”? Dat laatste speelt ook veelvuldig door mijn hoofd. Na 15 jaar ICT, veel veranderingen ondergaan te hebben bij diverse bedrijven, begint de rek er wel uit te gaan. Ik ben diverse keren afgewezen, onder het mom van “te veel certificeringen”, “te hoog salaris”, “te veel ervaring”. Wat ik tussen de regels heb kunnen opmaken, nadat ik per mail contact zocht bij de diverse bedrijven waar ik ben afgewezen, is dat je eigenlijk te oud bent. Ik sluit me volledig aan bij degenen die aangeven dat het paradoxaal is dat de overheid graag wil dat mensen langer doorwerken terwijl ze het ontslagrecht willen versoepelen en de grote bedrijven massaal ict outsourcen naar lage loonlanden zoals India, Polen en Malta. Ik ben op zoek naar een andere uitdaging. Ik hou mij de afgelopen 6 jaar bezig met Identity Management en Meta Directories, maar de spoeling is dun, vooral als je niet meer in de consultancy werkzaam wil zijn……
Heb zelf ervaren dat ik al van verlaten mts in de ict werkzaam ben geweest in de meest uiteenlopende functies. Echter dit opgebouwd tot 20 jaar ict door zelfstudie c.q. ervaring opdoen door het werk. Tevens als hobby altijd met ict bezig geweest. Helaas geen papieren. In de tijd dat ik op de mts zat moesten we de leraar nog uitleggen wat een pc is.
Ben toen ik 39 was in de ww gekomen en heb daarna geen enkele baan kunnen vinden in de ict. Zelf niet de simpelste baantjes, zoals balie werk in technische dienst. Kreeg altijd nul op het rekest.
Heb dit 8 maanden vol gehouden en ben toen gaan werken bij een call center, dit wel tot grote tevredenheid.
Maak me ook geen illusie meer, nu ik 41 jaar ben, dat ik ooit nog in een ict baan terecht kom.
Ben 56 jaar en 30 jaar werkzaam geweest in ICT. Ben HELEMAAL nog niet afgebrand en vol energie voor nogeens 20 jaar.
Op je 65ste stoppen, bah…
Maar zoek al lange tijd werk, maar waar zijn de werkgevers(WG’s)?
WG’s willen alleen goedkope jonkies, met pieploontjes. Ondertussen klagen ze over de slechte opleiding van jonge mensen.
Een idee: zet oudere en jonge mensen bijelkaar om ervaring over te dragen. Jongeren hebben veel theorie en jouderen veel werkervaring.
Daar leren ze allebei iets van.
HALLO waar zijn die WG’s, DURF eens een uitdaging aan!!
In de kassa van UWV en CWI zit voldoende geld voor dit plan.
HALLO regering DURF dat ook eens.
Gewoon doordouwen !!!
Ik ben zelf 59 en nog steeds werkzaam in de ICT. Stam nog uit de tijd van de ponskaart. Ik ben het eens met de schrijvers om aan jezelf te blijven werken en stappen te nemen zodat je interessant blijft voor werkgevers. # jaar terug zat ik helaas ook in de WW maar dan moet je doorzetten zodat je uiteindleijk toch wat vindt. In die tijd heb ik zo’n 300 keer gesolliciteerd en uiteindelijk als projectmanager weer aan de bak gekomen. Nu staat mijn cv weer op internet en word ik, ondanks mijn leeftijd, bijna wekelijks benaderd. Heb zelfs al twee aanbiedingen gehad. Daarbij geldt overigens wel dat de meeste ICT-bedrijven qua salariing hoofdzakelijk kijken naar de functie en niet naar de leeftijd, zodat in een aantal gevallen het salaris dusdanig laag is dat je er niet op ingaat. Ook vindt men het vreemd dat je geen jaarcontract wil, maar direct in vaste dienst (wel een proeftijd uiteraard).
Dus als je wilt en doorzet kan je hoogswaarschijnlijk wel een nieuwe ICT-baan vinden.
Waar ik werk kunnen wij veel mensen gebruiken, maar kunnen ze niet vinden. Dus als je documentautomatisering interessant vindt en dat soort pakketten wilt implementeren hoor ik het wel.
Als werkgever (WG) wil ik namens Pecoma Business Technology graag op Peter reageren. Pecoma Business Technology bestaat uit een volwassen en betrokken team van integere professionals dat bouwt op ervaring en groeit van vernieuwing. Wij zijn altijd op zoek naar ervaren ict’ers die bij ons projecten kunnen begeleiden en analyses bij onze ambitieuze klanten kunnen uitvoeren.
Bij Pecoma Business Technology werken momenteel zo’n 360 mensen van verschillende pluimage: achtergrond, cultuur, opleiding en leeftijd. Juist die verscheidenheid maakt ons bijzonder: stuk voor stuk karakters met eigenzinnige trekjes. Wij investeren continu in kennis en kunde. Samen bepalen we wat je doelen zijn en we geven je alle ruimte om te groeien. We houden regelmatig de vinger aan de pols of alles nog naar wens gaat en volgens plan loopt. Door deze aanpak blijven onze mensen gemiddeld lang trouw aan Pecoma en kunnen wij hun ambities helpen realiseren.
Verder kennen wij een teamstructuur op basis van competenties. Mensen met ongeveer dezelfde achtergrond, kennis en ervaring die weten dat je pas kunt groeien als je weet te delen. Daarom zijn er regelmatig bijeenkomsten om inzichten en ervaringen uit te wisselen. Door elkaar te coachen groeien we samen.
Wij willen graag in gesprek komen met de ervaren ICTer. Wil jij je ervaring met ons delen en samen verder groeien, neem dan contact met ons op via samengroeien@pecoma.nl of bel 020-4609555.
Ben zelf haast alweer 57. Jeetje, de tijd gaat snel als je lol hebt. Het lijkt wel of de 50-55+ mensen een andere instelling hebben. Ik lees hier althans verhalen van de baby boom generatie die nog steeds plezier hebben. Zelf 13 jaar als Koopvaardij-Officier gevaren – dat geeft je al een bepaalde mentalitiet en teamwork geest, je moet met z’n allen van A->B – , nu al weer 22 jaar in de IT. Zit sinds mijn 52st bij een Security Software Vendor, internationaal. Verantwoordelijk voor grote partners. Van huis uit werken, veel reizen. Weken van minimaal 60 uur zijn normaal. In feite 365 dagen beschikbaar zijn ook. Ach, als je wil werken is er altijd werk. En wil je hoger of meer, dan is het een kwestie van je schouders eronder zetten. Ik ga nog wel even door bij dit bedrijf, bevalt me goed, Amerikaanse mentaliteit. Gewoon werken en naar prestatie beloond worden.
Word nog regelmatig door headhunters benaderd.
In mei 2003 werd ik werkeloos. Ik was toen 46. Ik had me na 1986 laten omscholen in de informatica (HBO), omdat ik door de HOS-regeling (onderwijsregeling in april 1985) niet meer als docent aan de bak kwam. Ik heb vanaf begin 1987 gewerkt als systeemanalist, informatieanalist, beleidsmedewerker I en A (12 jaar)en daarna, na een reorganisatie als systeem-/netwerkbeheerder. Ik mag me zelf best een allrounder noemen, maar ik zit nog steeds als ict’er werkeloos thuis. Ik ben geen specialist in een bepaald iets, maar heb beleid gemaakt, informatie-, bedrijfs- en gegevensanalyse gedaan, management en bestuur geadviseerd, geprogrammeerd, Novell Netware – Windows2000 -, HP-UX beheer gedaan. Oracle dba activiteiten ondersteund, macro’s ontworpen, gebruikerscursussen georganiseerd en zelf gegeven, etc. Hoe langer je er uit bent, hoe moeilijker het wordt. In het begin solliciteerde ik me wezenloos, en kreeg nauwelijks reacties, zelfs niet toen ik bij het solliciteren begeleid werd. En als er al een reactie kwam, waren of mijn salariseisen te hoog of ik paste vanwege mijn leeftijd niet de jonge organisatie. Als ik nu solliciteer is het vaak al meteen een afwijzing. Ik ben het met enkele andere reacties wel eens, dat men blijkbaar niet zit te wachten op oudere ict’ers. Ik wordt dit jaar 50, maar werken in de ICT zoals ik het in het verleden heb meegemaakt, ambieer ik ook niet echt meer. Ik zou terug naar de basis moeten waar veel jonge mensen zitten en dat schijnt niet te werken. Ik heb blijkbaar te veel ervaring als beleidsmaker, stuur wellicht te veel, denk te veel na, ben misschien ook hier en daar te kritisch.
Aan een tweede carrie zit ik wel te denken. Via Agens werd ik een geheel andere kant ingestuurd, nl. die van fotograaf, ontwerper, decorbouwer-/-ontwerper, industrieel vormgever, landinrichting. Maar zonder de nodige ervaring, diplioma’s, etc. kom je ook nergens.
Voor productiewerk via uitzendbureau’s wordt ik ook al te oud bevonden, want ik was te langzaam, had te snel last van mijn rug, was te kritisch omtrent arbeidsomstandigheden en werd door een uitzendbureau al niet meer bemiddeld.
Maar hoop heb ik toch nog wel … ja wat moet je anders