Veel ervaren ict’ers overwegen uit de sector te stappen en voor een ’tweede carrière’ te kiezen. Werkgevers beseffen vaak niet dat ouder personeel zich op een andere manier wil binden en ontwikkelen.
Stel, je werkt al vijftien jaar naar volle tevredenheid in de ict. Net als bij vele andere veertigers komt er een moment waarop je jezelf afvraagt hoe het nu verder moet. Blijf je werken in de informatietechnologie of kies je voor een tweede carrière? "Mensen op de helft van hun carrière zitten vaak met zingevingvraagstukken. Ze zijn op zoek naar een nieuwe balans tussen werk en privé. Wat vinden ze nu echt leuk en belangrijk en welk werk past het beste bij hun krachten en drijfveren?", legt Heleen Hamann van HR-bureau GITP uit. Deze trend ziet ze niet alleen in de ict-sector.
Wat in de ict volgens Hamann meer speelt dan elders, is dat veel professionals tien tot vijftien jaar geleden aan de slag gingen zonder een echte ict-opleiding gevolgd te hebben. "Ze zijn in de hype gestapt van snelle jongens, dikke auto's en het grote geld." Veel van hen zitten, net als andere veertigers, nu op een kruispunt in hun leven: switchen of blijven? Die keuze wordt mede bepaald door de huidige krapte op de Nederlandse arbeidsmarkt. "Door de krapte is er een bepaalde zekerheid van een baan. Hierdoor zullen ook veertigers de komende jaren steeds makkelijker durven switchen. Het is dus belangrijk ook deze groep te binden aan de organisatie."
In de ogen van Hamann beseffen werkgevers vaak niet dat ict'ers in een andere levensfase zich ook op een andere manier willen binden aan werk. Veel bedrijven maken daardoor in het binden van medewerkers te weinig onderscheid tussen medewerkers van twintig jaar en die van veertig. Organisaties zouden meer tijd moeten investeren om te achterhalen wat er bij oudere ict'ers leeft. "Het denkproces vindt vaak thuis plaats, op de bank. Door te praten met je werknemers of tijdens werktijd een coach beschikbaar te stellen, kun je hen faciliteren in de oriëntatie op hun tweede loopbaanhelft. Zo voorkom je dat je voor een voldongen feit komt te staan als mensen weggaan of zich ziek melden."
Als werkloze ict-er van 45 ervaar ik het niet als een keus. De sector vind mij niet interessant meer. Duur, oud en traag is de gedachtengang, vermoed ik.
Ik zou graag een andere carrie willen, want werken in de ict heb ik nooit als leuk ervaren. Maar ik denk dat dat komt doordat ik computers en programmeren leuk vond toen ik er aan begon. En werk en hobby moet je nooit combineren.
Een andere carrie. Ik heb via een retegratiebureau een beroepskeuze test gedaan. En wat bleek, naast mijn computervaardigheden, kan ik helemaal niets.
Mijn rekenvaardigheid is te traag. Mijn leervaardigheid is te langzaam. Het integratiebureau heeft mij dan ook niet aan een 2e carrie kunnen helpen, ondanks mijn enthousiasme en wil om te gaan werken. Na 5 jaar heb je de muren wel gezien en op de tv komen alleen herhalingen.
ICT, niet leuk, maar als het moet dan aanvaard ik een baan, maar dat is geen optie, want de sector wil alleen jonge mensen.
Een 2e carrie, dat is een lang moeizaam traject. Een 2e vaardigheid aanleren op je 45ste. Ik heb al geprobeerd cd’s in te pakken. De ploegbaas vertelde mij dat ik daar geen aanleg voor had, en ik mocht op de 2e dag reeds naar huis. Kasten assembleren was m’n volgende poging, ik bleek de schroefjes niet snel genoeg met de boormachine in te draaien. Het uitzendbureau heeft mij daarna niet meer benaderd.
Tja, Nederland denk ik dan, een sociaal land, waar het is iedereen voor zichzelf en God voor ons allen.
Rand
Er wordt wel een erg somber beeld geschetst van de sector door Rand. Ook ik ben 45 jaar en ook ik zie een verandering in de wijze waarop mijn organisatie zich ontwikkeld. Deels komt dat door vers bloed (met name een andere beleving) en de neiging alles dood te managen.
Maar binnen de sector is er toch echt wel ruimte voor andere specialisaties. Lijnfuncties, commercie functies, functies in mentoring en coaching. Mogelijkheden waarbij leeftijd en met name ervaring een pris. Maar je moet je wel door ontwikkelen.
Verder onderschrijf ik wel de strekking van het artikel. Ik kijk anders naar mijn werk, zou graag iets totaal anders willen gaan doen, maar merk dat ook bij vrienden en is dus niet iets wat sector specifiek is.
Als werkloze ict-er van 38 heb ik er geen vertrouwen meer in om langer in de ICT sector te blijven. Een keuze is het eigenlijk niet, het is van niet meer kunnen, opgebrand…ik ben vanaf mijn 14de jaar met computers bezig geweest en heb een loopbaan in de ICT van 12 jaar. Het is een feit dat 95 procent van de ict-jobs evengoed en mogelijk beter worden uitgevoerd door jongeren, maar wat dan met de ouderen.
Een tweede carrie zie ik wel zitten en ik ben ervan overtuigd dat er ook wel een is weggelegd voor mij. Maar hoe maak je een CV voor een job die je wel denkt aan te kunnen maar in jaren niet hebt uitgeoefend, laat staan de nodige diploma’s voor hebt. Wij ouderen zijn gegeroeid naar management functie’s maar onze diploma’s zijn nog steeds dezelfde, maw. mijn cv zegt dat ik een management functie moet uitvoeren, mijn diploma zegt dat ik terug naar de bodem moet en daar gebruiken ze jonge mensen.
Met alle respect voor werkgevers, maar zij hebben nog veel werk om te beseffen dat veertigers voor veel jobs zijn weggelegd en zouden beter minder rekening houden met een diploma dat 20 jaar oud is.
Op mijn 36ste heb ik besloten om een kind te nemen, maar ook om werk en gezin te kunnen combineren. In de IT lukt dat dus niet. Flexibiliteit? vooral door de werknemer, of zijn er bedrijven die het anders zien, graag jullie reactie.
Ik ben (al weer zo’n zeven jaar geleden) op mijn 45ste begonnen als ICT’er. En de groei is er nog lang niet uit… De mythe dat ‘ze’ geen oudere ICT’ers willen is althans wat mij betreft dus niet waar. Ik krijg ook de gelegenheid om alsnog mijn opleiding (op academisch niveau) op te vijzelen, en ik zie mij ook wel tot mijn pensioen in de sector blijven werken (en dat pensioen zou zo maar eens verder doorgeschoven kunnen worden ook 😉 Zolang er uitdagingen blijven, blijf ik me wel amuseren met dit vak…
Rand, ik begrijp wat je bedoelt. Ik ben dan nog jong (net de 40 gepasseerd) en ben nog werkzaam in de ICT, maar heb ook een periode gehad dat ik niet aan de bak kon komen. Ik merk dat de jongeren meer ‘geliefd’ zijn dan wij met ervaring. Meer zo van ‘als ze niets kunnen, ze zijn tenmenste goedkoop, op den duur leren ze het wel’.
Tja, in Nederland moet je niet zijn voor een tweede carrie, want daar ben ik ook al lang naar uit aan het kijken.
Zal wel het buitenland moeten worden.
Ik ben inmiddels 48. Negen jaar geleden ben ik van een baan als zwakstroomelektricien met een computerhobby ingestapt in de ICT-hype als junior OpenVMS-beheerder. Iets wat ik tot 4 jaar geleden met veel plezier heb gedaan. Het werk werd minder en dus ben ik overgestapt naar hardware onderhoud, met name DEC/Compaq/HP ALPHA/VAX apparatuur. Dit laatste heb ik net achter me gelaten, ik ben net aangenomen als Project Manager en nu op weg om binnen 2 jaar mijn PMP masters te halen. Ziedaar een carriere die pas begint bij 40… Ik geniet nog elke dag van het werk binnen de ICT. Het werken in een industrie die voorop gaat in de techno-evolutie en die op alle fronten volop in beweging is, geeft mij zeer veel voldoening. Ik denk dat je als veertiger met ICT ervaring op dit moment juist binnen de ICT ander werk kunt vinden waarin je waardevol kunt zijn en verder kunt groeien. Ikzelf ben daar een voorbeeld van!
Ik ben 48 jaar, nu werkloos na 27 jaar werken in de ICT branche, voornamelijk als zelfstandig ondernemer.
Ik ben het grootendeels eens met de meneer van de eerste reactie.
Het lijkt er tegenwoordig op dat 27 jaar ervaring, opgedaan bij tal van grote bedrijven en overheidsinstellingen, niet voldoende is om heden ten dage een vast dienstverband te kunnen vinden.
Uit ervaring weet ik nu dat beoordeling van cv’s plaats vindt door onervaren (lees: minder dan 7 jaar ict ervaring) persooneels/ict medewerkers.
Dit zijn juist de onervaren mensen die ervoor zorgen dat projecten in de hele ict-branche keer op keer mislukken. Maar wat kun je immers van deze groep verwachten. Het is juist deze groep mensen die, al dan niet gelokt door reclame, zich hebben laten verleiden door naar de garage te gaan om een lease auto te bemachtigen en de rest van het pakket waaronder laptop/mobieltje/cursus etc. eventueel aangevuld met een snoepreisje voor twee personen.
Dit vermeld ik expres, omdat ik 27 jaar geleden niet door een hype in de ict ben gaan werken. Ik ben met een normaal salaris voor een 20-jarige begonnen en ik ging gewoon met de bus naar mijn werk.
Ik hoop dat u de boodschap hebt begrepen en voortaan het idee laat varen dat alle ict’ers op de manier zoals u vermeld hebt in uw artikel, ooit hun ict-loopbaan zijn begonen.
Ik ben slechts 37 jaar en terwijl ik na mijn ontslag in de ICT een omscholing heb gedaan in een nieuw vak, namelijk in de arbeidsbemiddeling, lukt het mij niet eens om terug te keren in de ICT op het gebied van werving en selectie. De reden is dat ik op mijn 37 ste jaar te oud ben om een startersfunctie te krijgen, omdat ik nog geen ervaring heb in het vak dat mijn nieuwe carrie zou zijn. Zelfs binnen mijn oude bedrijfsonderdeel waar ik de cultuur ken en de werkzaamheden, waar ik senior was van de afdeling, daar ben ik niet goed genoeg om sollicitanten op een eerste intakegesprek uit te nodigen en cv’s te beoordelen blijkbaar. Overige arbeidsbemiddelingsinstanties zoals uitzendbureaus en re-integratiebureaus en werving- & selectie bureaus maken het mij net zo moeilijk. Bij een uitzendbureau werd mij een salaris van 1600 euro bruto geboden op 38 urige werkweek, een ander bood 1850 euro, het zelfde salaris dat een meisje van 22 krijgt die net haar HBO-opleiding verlaat en bij het uitzendbureau gaat werken. Ik heb namelijk geen ervaring in arbeidsbemiddeling. En dat was nog bij hoge uitzondering, omdat de meesten niet eens reageerden of mij afwezen wegens geen relevante ervaring. Re-integratiebureaus willen mij heel graag gratis stage laten lopen, ondanks mijn 3 maanden stage die ik al achter de rug heb, maar willen daar geen baangarantie aankoppelen. En ook dat is een uitzondering, omdat het mij al enorm veel moeite kostte om een stage te vinden. Wie zit er op een stagiaire te wachten van eind dertig jaar? Zo’n tweede carrie is een leuk idee, maar het is jammer dat je je leeftijd niet terug kunt draaien of ervaring of specialiteit even snel in kan halen. Je krijgt bijna geen kans omdat je te oud bent om opnieuw te starten. En als het niet lukt hoef je niet te rekenen op de hulp van het UWV. Die laten je gewoon stikken als het niet lukt zodra je WW-uitkering afloopt. Voor iedereen die een omzwaai overweegt na een ontslag raad ik aan om zich zeer goed te orieren op de werkelijke kans op werk in je nieuwe vakgebied. De vraag kan nog zo groot zijn, maar niet alle criteria waarop wordt geselecteerd staat in die vacatures vermeld. Nergens staat dat werving- en selectiebureaus problemen hebben met starters boven de 25 jaar, terwijl ze in de vacature trainees vragen die intern worden opgeleid en het salaris er soms nog best interessant genoeg uitziet om de gok te wagen. Een baan als starter op een recruitmentafdeling bij een groot technisch detacheringsbureau voor 2200 euro wilde ik accepteren, maar vond men gezien mijn leeftijd en werkervaring een te lichte functie voor mij en daarom wilde men mij die baan niet aanbieden ondanks mijn geschiktheid en bereidheid voor dat salaris te werken. Je vraagt je soms af waarom werkgevers zo moeilijk doen. Waarschijnlijk dat ze een schoolverlater dan geen 2200 maar 2100 aanbieden voor die baan en deze daarom net iets interessanter is. …. vul het zelf maar in !
Na 7 jaar heb ik zelf ontslag genomen omdat het me niet meer boeide. Ik dacht toen al bij mezelf “dit is meer voor de jeugd”. Iedereen verklaarde me voor gek. Een 52-jarige die straks geen baan kan krijgen.
Ik was ervan overtuigd dat ik een baan kon vinden. En zowaar, ik zit nu in een trainingstraject bij de IB-groep. Naar volle tevredenheid.
Nou wij zoeken al meer als een jaar naar ICT’ers. En ik heb mensen van 20 maar ook van 50+ in de groep. Ik zoek mezelf te pletter naar mensen die voor ons willen werken.
Het is wel technische software en geen internet web-sites of dergelijk. Ik zou graag ik contact komen met die groep mensen die meer voor de lange termijn aan een werkgever gekoppeld willen zijn dan alleen voor een vet salaris gaan. Wij betalen goed denk ik, maar doen niet mee aan de rages van autos etc.
We zitten in Brabant (Dongen) vlak bij ASML en Philips. Dat lijkt nogal eens een extra probleem.