Ondernemingen moeten een doordachte strategie ontwikkelen op het gebied van sourcing. Dat is nog niet zo eenvoudig, concludeert Forrester-analist Richard Peynot na ruim een jaar van onderzoek.
"De meeste bedrijven nemen besluiten over outsourcing op ad hoc-basis per project of geval. Zelden gebeurt dit vanuit een bedrijfsvisie." Om daadwerkelijk profijt te hebben van de uitbesteding moet dit op strategische wijze gebeuren, bepleit Peynot. Hij ontwikkelde daarvoor een zestal modellen. "Iedere situatie past bij een bepaald model." Deze modellen werden in zijn rapport uit maart uiteengezet, op dit moment legt hij de laatste hand aan een stappenplan. "De belangrijke factoren die meespelen bij een sourcing-besluit zijn complex. Het is vrijwel onmogelijk om al deze factoren in ogenschouw te nemen in het besluittraject. Ik ben erachter gekomen dat niet elke factor even zwaar weegt, dus ik werk nu aan een stappenplan die deze factoren stap voor stap benaderd."
De modellen omvatten vrijwel alle substantiele uitbestedingssituaties: global outsourcing, gecombineerde infrastructuur en verticale applicaties, en horizontale outsourcing. Niet alle modellen zijn van toepassing op een specifieke situatie. "Bedrijven hebben een systematische aanpak nodig om hun positie te bepalen, een van de modellen te kiezen en vervolgens een gestructureerd uitbestedingsplan te bouwen en uit te voeren." Naar verwachting heeft Peynot deze systematische aanpak eind juni gereed. Dan zal Computable daarover meer berichten.
Enterprise it-uitbestedingsmodellen
Forrester onderscheidt zes modellen voor de uitbesteding van enterprise it. Hieronder volgt een summiere opsomming. Een uitgebreide uitleg is verkrijgbaar bij Forrester Research.
Model 1: Global outsourcing
Dit is het meest brede uitbestedingsmodel, waarbij de klant zijn gehele it-afdeling uitbesteedt aan de dienstverlener.
Model 2: Uitbesteding van infrastructuur
Bij dit model kiezen klanten ervoor om niet de gehele it-divisie bij de dienstverlener onder te brengen, maar alleen hun it-infrastructuur.
Model 3: Verticale uitbesteding
Hierbij wordt een verticaal deel van de technologie die verantwoordelijk is voor één bepaalde activiteit bij de klant ondergebracht bij de dienstverlener.
Model 4: Best-of-breed selective outsourcing
Dit model domineert momenteel de markt. Veel bedrijven verwachten betere resultaten wanneer ze de beste dienstverlener selecteren voor iedere specifieke categorie waarin ze willen uitbesteden.
Model 5: Gecombineerde infrastructuur en verticale applicaties
In dit model selecteert de klant een enkele dienstverlener voor het overnemen van het beheer van de infrastructuur, en verschillende specialistische aanbieders voor het beheer van applicaties, waarbij sommige programma's in intern beheer blijven.
Model 6: Horizontale uitbesteding
Klanten selecteren een enkele dienstverlener voor het beheer van applicaties (ontwikkeling, beheer en operationeel) en een andere voor het beheer van de infrastructuur.
[bron: Forrester 2007]
Het is mooi, al die theorie maar waar alle modellen aan voorbij gaan, is dat er gedegen kennis van de processen nodig is om ict functioneel/passend te maken/houden binnen je organisatie. Simpele afgeronde, kortlopende, op zichtzelf staande, opdrachten kun je overal laten uitvoeren. Het vertalen van je bedrijfsbehoeften en de onvermijdelijke adhoc voorvallen en projecten zijn nooit goed in contracten te vangen. Daarvoor moet je het bedrijf ademen. Markten zijn grillig en daar moet ict op inspelen, reden dat ict-afdelingen (onterecht) onder vuur liggen binnen organisaties. Of het nou het driedubbele flickflack model is of een ander, dat lost outsourcen niet op. Het bewaken van de contractafspraken is ook een onmogelijke opgaaf. Een outsourcer heeft natuurlijk ook iets andere bedrijfsbelangen dan jouw bedrijfsbelangen. Time will tell.