Back-up op tape of op disk? Dit blijft een ‘hot topic’ in de storage-wereld. Discussies op technische aspecten zijn interessant en ik vind ze tot op zekere hoogte zinvol, maar zakelijke argumenten geven toch de doorslag. En als je de balans opmaakt, slaat deze steeds meer door in het voordeel van disk.
Een disk-gebaseerde omgeving draait continu en maakt automatische back-ups van gegevens. Data is hierdoor niet alleen actueel, maar er is ook altijd toegang tot de informatie. Daarnaast wordt het classificeren van data steeds belangrijker, iets wat met digitale opslag steeds eenvoudiger wordt. En niet te vergeten: diskdrives zijn een stuk goedkoper geworden. Het voornaamste probleem met tape is het tijdrovende karakter. Zowel het herstellen van data als het maken van een goede back-up duren erg lang. Verder zijn tapes erg kwetsbaar, het waarborgen van de kwaliteit van opgeslagen data is een serieus probleem.
Vanwege veranderende eisen die een organisatie stelt aan haar storage-omgevingen en vanwege gunstige prijsontwikkelingen, zie ik steeds meer bedrijven overstappen op disk. Storageleveranciers worden onder druk gezet om ervoor te zorgen dat opslagsystemen betrouwbaar, veilig en beveiligd zijn. De tape kan niet meer voldoen in deze vraag en wordt ingehaald door de grote concurrent: de digitale oplossing. Als de huidige ontwikkelingen doorzetten, is volgens mij de rol van tape over ongeveer twintig jaar uitgespeeld.
Theo van Teylingen
Country Director NetApp Nederland
Een opinie die niet zonder bias geplaatst wordt. Van een werknemer van een bedrijf dat leeft van het leveren van online storage (NetApp) is ook niet anders als mening te verwachten lijkt mij. Niet geheel onpartijdig. De capaciteit en performance van tape media verdubbeld nog steeds elke 2-3 jaar (zie ook: LTO roadmaps en andere tape leveranciers). Ook hier zijn ontwikkelingen gaande waarvan gebruik gemaakt wordt van WORM technologie in tapes om data compliant op te kunnen slaan voor de komende 10-20 jaren. Daarbij moet ook rekening gehouden worden met het feit dat de prijs/GB van dergelijke opslag bij aanschaf duurder lijkt dan disk opslag, maar dit soort archief data wordt vervolgens veel langer opgeslagen dan de afschrijvings periode van disks (3-4 jaren). Dan is de prijs/GB/jaar een stuk lager voor tape dan voor disk.
Leg een disk een paar jaar in de kast en de kans dat hij opstart is zeer beperkt.
Disks zijn totaal geen oplossing voor veel tape-toepassingen.
Waar naar mijn mening ook aan voorbij wordt gegaan is dat een back-up hoofdzakelijk als disaster recovery gebruikt wordt en er dus een offsite disk of tape set beschikbaar moet zijn.
Rondlopen met tapes is voorlopig nog altijd makkelijker dan rondlopen met 500 GB harddisken.
Daar komt nog bij dat een back-up set van een hoeveelheid data van 2 TB op LTO3 slechts vijf tapes in beslag neemt (zonder compressie) en vier 500 GB hd’s. De prijs van vijf LTO3 tapes is ongeveer 5 x 55 euro = 275 euro en van 4 500 GB SATA hd’s is ongeveer 4 x 135 euro = 675 euro.
Nu wil je een offsite archief van 2 TB data welke vier jaar bewaard moeten blijven gaan opzetten met twaalf maandsets.
Dan heb je alleen voor je archief al 12×5=60 maandtapes of 12×4=48 maanddisks nodig + 4×5=20 jaartapes of 4×4=16 jaardisks nodig. Oftewel in totaal 80 tapes of 64 disks. In waarde 4400 euro bij gebruik van tapes en 8640 euro bij gebruik van disks. Oftewel er ligt 4400 euro of 8640 euro niets te doen in een kluis, ga dat maar eens aan een boekhouder uitleggen.
Wij zijn van mening dat langdurige en betrouwbare dataopslag alleen mogelijk is met optische schijven (Blu-ray en/of DVD-R), welke een bewaartermijn hebben van 30 tot 50 jaar. Daarnaast zijn zij converteerbaar.
Uiteraard is onze mening niet geheel objectief aangezien wij producent zijn van de DISC optical library systemen maar gezien onze ervaring van de afgelopen 15 jaar hebben vele klanten hier profijt van. Met name de combinatie van harddisk systemen voor de opslag van tijdelijke dynamische data en optische opslag voor de statische data geeft voordelen in prijs en betrouwbaarheid. http://www.disc-nederland.nl
Een aantal argumenten maken zin, een aantal anderen niet.
– Disaster Recovery. Hiervoor is het nodig dat data op een andere lokatie bewaard wordt. Met tapes is dit natuurlijk aanzienlijk goedkoper mogelijk. De beste oplossing is op basis van disk technologie, minstens 30.000 euro en bestaat uit twee disk storage systemen die met iSCSI gesynchroniseerd worden.
Performante oplossingen zijn echter nog altijd Fibre gebaseerd en dat kost nogmaals x-keer zoveel.
– Snelheid. Ja, tapesdrive zijn de laatste tijd zeer veel sneller geworden, zo snel dat de back-up tijd met LTO3 en disks niet zoveel van elkaar verschilt. De echte tijdswinst is echter met restores. Daar zijn de disks (doordat zit een direct acces medium is) veel sneller dan tapes.
– Opslagcapaciteit. het rekenregeltje dat 400 GB op een tape past is technisch gezien waar, maar vaak worden tapes niet volledig benut. Verschillende back-ups van verschillende applicaties gaan op verschillende tapes. Feit blijft dat de opslagcapaciteit van tape nog steeds aanzienlijk goedkoper is.
– Kwetsbaarheid. Tapes blijven zeer kwetsbaar ten opzichte van disks. Natuurlijk ook omdat tapes ‘bewogen’ worden en disks meestal keurig in de server blijven.
– Garantie van datakwaliteit. Gebruik een tape een jaar lang en het risico dat data die eropstaat beschadigd raakt, is groot. Disks hebben hier een voordeel doordat deze online zijn en de status continue bewaakt wordt.
Op dit moment is een combinatie van tape en disk een heel zinvolle combinatie. Bijvoorbeeld met volgende mogelijkheden:
– Back-ups op disk maken. Archivering op tape maken. Voordeel: veel snellere restore tijden. Het feit dat restores meestal recente data betreffen zorgt dat deze aanpak goed werkt.
– Snapshots op separate LUN’s maken op disk, en daarvan back-ups maken. Zorgt ervoor dat ook buiten de ‘normale back-up uren’ back-ups gemaakt kunnen worden op tape, met slechts een minimale impact op het productieve system.
Verder nog als opmerking. Dhr. van Teylingen heeft gesproken over een termijn van 20 jaar, en dan zou hij best gelijk kunnen hebben. Zover voorruit kijken is echter per definitie ‘koffiedik kijken’, zeker in de it.