Meterstanden (deel 1)

Niemand isoleert zijn huis, airco’s koelen elke ruimte tot het vriespunt, gok- en conferentiecentra worden bij voorkeur in hete woestijnen aangelegd, de Hummer is er een populaire auto. Maar Amerikanen beseffen inmiddels ook dat – zoals Den Uyl bij de oliecrisis in 1973 al enigszins voorbarig aankondigde – “het nooit meer wordt zoals het was”. De tijden van goedkope energie lijken voorgoed voorbij.

Bij de hardwarefabrikanten is het kwartje gevallen. Sinds een kleine twee jaar is energieverbruik een ‘selling point’. Dat komt overigens mede door de koelingsproblemen in de moderne datacentra. Uiterst platte servers worden daar in zulke dichtheden op elkaar gestapeld dat geavanceerde klimaatbeheersing nodig is om de systemen niet te laten vastlopen van de hitte.

Het goede nieuws is niettemin dat energieverbruik eindelijk een onderscheidende factor wordt. Zo presenteerde Sun zich vorig jaar ineens als milieukampioen met zijn energiezuinige Sparc T1-processoren. En ook de chipsfabrikanten AMD en Intel profileren zich inmiddels met van energiebesparende technologie voorziene processoren. Meerkernen-processoren en virtualisatie dragen bij aan verdere efficiëntiewinst. Dat we onmiskenbaar met een nieuwe trend van doen hebben, blijkt uit het promotiemateriaal van de voormalige gigahertzkampioen Intel. Bij de recente introductie van de tweekernen-processor werd voor het eerst de ‘prestatie per Watt’ als onderscheidend kenmerk opgevoerd.

Dat is nieuw. Voorheen draaide alles om gigahertz en snelheidsmetingen. De verborgen wet van ‘more’ leverde ons aldus telkens een nieuwe generatie computers die twee maal zoveel stroom gebruikte dan de vorige.

Er is dus iets aan het veranderen. Efficiënt energiegebruik is op de agenda gekomen van de hardwarefabrikanten; milieubewustzijn gaat hier prachtig samen met zorgen om de hoge stroomrekening. Maar vervolgens stuiten we op een vreemd fenomeen. De fabrikanten ervaren dat een aanzienlijk deel van hun afnemers nog nauwelijks interesse heeft voor het onderwerp. Bij de traditionele systeembeheerder draait alles nog altijd om betrouwbaarheid, schaalbaarheid en prestaties. Hoeveel energie dat kost is nauwelijks een onderwerp. Daar worden ze niet op afgerekend. Zelfs niet letterlijk: de energierekening is vaak geen onderdeel van het ict-budget. In feite hebben veel bedrijven geen flauw idee van de energiekosten van hun computers en de koeling ervan. Het is geen onderwerp. Dat zou het maar beter wel kunnen worden gezien de ontwikkelingen op de energiemarkt.