Onze samenleving verbeeldschermt. Waar we ook komen duiken beeldschermen op om ons ergens over te informeren. Dit heet op z'n Engels narrowcasting. Hoe gaat de overheid eigenlijk om met die nieuwe ontwikkeling?
Recent is een project gestart om in taxi’s narrowcasting toe te passen. Dit project is gestart met 250 taxi’s waar het beeldscherm achter in de hoofdsteun zit. Men heeft berekend dat ieder persoon gemiddeld zo’n 18 minuten in een taxi zit. Voldoende tijd dus om u te informeren. Het aardige is dat dit medium veel interactiever is dan de traditionele vorm. Zo kun je het aanbod afstemmen op de route die wordt gereden. Kom je bijvoorbeeld langs een bepaalde winkel of bedrijf, dan loopt daar een filmpje van. Dit noemt men ook wel celbroadcasting.
In Amerika rijden er zelfs al taxi’s rond met beeldschermen op de auto! De boodschap verandert door de plek waar de taxi rijdt. Dit geeft precies de doorontwikkeling en innovatie van deze moderne vorm van beeldschermcommunicatie. Er is veel meer mogelijkheid tot interactie. Zo worden er beeldschermen geactiveerd wanneer men binnen een bepaalde afstand van het scherm komt.
Maar er zijn ook al toepassingen in spiegels bij openbare gelegenheden. Ziet u zichzelf al bij de kapper zitten en naar reclamefilmpjes kijken?
Directe communicatie
Diegene die narrowcasting met interesse volgt is het vast ook wel opgevallen dat de beeldschermen ook zijn opgedoken bij apotheken, warenhuizen en stations. Veelal bestaat de content op de schermen uit commerciële boodschappen, de ene keer met en de andere keer zonder geluid. Daarnaast zie je dat de boodschappen aanvullend zijn aan het eigen product.
Eén van de eerste en bekendste bedrijven die narrowcasting succesvol toepast is de fastfoodketen McDonald’s die in het grootste deel van haar vestigingen een aantal beeldschermen heeft gehangen. Tijdens het verorberen van hun maaltijd worden er continu commerciële boodschappen op de klanten afgestuurd. McDonald’s heeft een deel van haar tv-reclamebudget ingezet om een eigen mediakanaal te starten.
Kortom; in diverse branches is het bedrijfsleven op dit moment erg actief met het toepassen of experimenteren met narrowcasting.
Overheid en narrowcasting
Rond 1995 brak het internet in Nederland grofweg zo’n beetje door. Het duurde echter tot eind 2002 voordat alle gemeenten een eigen website hadden. Het lijkt erop dat de ontwikkelingen rond narrowcasting zo ook zullen gaan. Het bedrijfsleven is al druk aan het experimenteren en de overheid wacht af en houdt alles bij het oude. Neem bijvoorbeeld de gedrukte media. Veel gemeenten kopen wekelijks een pagina in het lokale huis-aan-huisblad die vervolgens ’s-avonds weer in de kattenbak ligt. Ziet u de huidige tienergeneratie straks nog een papieren krant lezen?
Mijn stelling is dat gemeenten de helft van het inkoopbudget voor kranten eens een jaar zouden moeten inzetten om te experimenteren met narrowcasting. Ik denk namelijk dat het grootste deel van dit budget inmiddels weggegooid budget is.
U kunt zich afvragen in hoeverre een gemeentehuis dat volledig wars is van iedere digitale media-uiting niet wordt gezien als veredeld museum. Wil de lokale overheid, lees gemeente, serieus genomen worden dan zullen overheidspanden waar veel mensen komen voorzien moeten worden met beeldschermen waar overheidsinformatie op wordt getoond. Het is een gemiste kans om de burgers die in het stadhuis wachten op een bepaalde gemeentelijke dienst niet te informeren over specifieke overheidsinformatie.
Oorzaken en kansen
Interessante stelling denkt u misschien. Maar waarom past de overheid narrowcasting dan nu nog niet toe? Op basis van de internetervaringen bij de overheid zijn de antwoorden:
– gebrek aan kennis (toepassing en techniek);
– last van verkokering (Burgerzaken, ICT en Communicatie);
– geen budget gereserveerd (jaarplancyclus);
– gebrek aan landelijke ondersteuning / coördinatie;
– geen samenwerking (met gemeentes en waterschappen);
– gebrek aan (bewerkte) content.
Het gebrek aan kennis is een relevante vaststelling. Behoudens wat kleine toepassingen en het experiment van de gemeente Amsterdam in de trams wordt het eigenlijk nog door geen enkele overheid toegepast. Daarnaast is er ook nog nooit gedegen onderzoek naar de effecten van narrowcasting (bij de overheid) gedaan.
Gemeenten staan bekend om hun verkokerde organisaties. Er zijn gemeenten die de volledige infrastructuur voor het toepassen van narrowcasting al voor 95% gereed hebben. Hiermee doel ik op: beeldschermen, netwerk en software. Door het gebrek aan samenwerking en coördinatie tussen de afdeling ICT, Communicatie en Burgerzaken komt de toepassing niet van de grond.
Geld vrijmaken
Overheden werken met een jaarplan waarop ze hun (jaarlijkse) budget op hebben gebaseerd. Heb je als ambtenaar in februari een goed idee, zul je daar eerst geld voor moeten vrijmaken, wat in het ergste geval een jaar kan duren voordat dit vrijkomt.
De achilleshiel van narrowcasting is de content. Het is bijzonder lastig om als kleine of middelgrote gemeente een grote diversiteit aan filmpjes te laten maken over alle overheidsthema’s en samen te vatten in zogenaamde playlisten. Landelijke ondersteuning is daarbij gewenst en dat is nog niet geregeld.
Het ministerie van Algemene Zaken, die verantwoordelijk is voor de inkoop van ruimte bij de landelijke tv-stations, moet de effecten van narrowcasting nog onderzoeken.
Gemeentes zijn straks zo’n beetje de laatste overheden zijn die een fysieke balie of loket hebben en daar burgers ontvangen. Ondanks dat de overheid probeert om de dienstverlening zoveel mogelijk via internet te laten verlopen heeft onderzoek inmiddels aangetoond dat minimaal 10% van de burgers nooit van internet gebruik zullen maken. Deze doelgroep zal dus gebruik blijven maken van een fysiek loket.
Provincies, waterschappen maar ook andere overheden zullen hun ruimte dus in moeten kopen bij het gemeentelijke narrowcasting kanaal. Enige coördinatie zal ook hier ook wenselijk zijn.
De uitdaging
Samengevat komt het erop neer: blijven lokale overheden nog jarenlang in traditionele media investeren zonder dat ze precies weten wat de effecten zijn? Of voelen zij zich uitgedaagd om mee te doen in de narrowcasting ontwikkelingen en gaan ze binnenkort experimenteren? Nu is wel het moment om minimaal budget hiervoor te begroten. De redenen hiervoor zijn:
– Het ministerie van AZ beraadt zich over een onderzoek naar de effecten van narrowcasting door de lokale overheid. Media 2007 zullen die wel bekend zijn;
– verouderde omroepwet, kabelkrant kan wel stoppen, kansen voor internetmedia;
– Nederland wordt steeds breedbandiger;
– samenwerking met (gesubsidieerde) lokale omroepen.
Robert van Vliet
voorzitter stichting Gemeentehuis.tv
Gemeentehuis.tv
Om de narrowcasting ontwikkeling aan te jagen bij de overheid is deze zomer de stichting Gemeentehuis.tv opgericht. Stichting Gemeentehuis.tv tracht haar doel onder meer te verwezenlijken door:
– het uitwisselen van informatie tussen de deelnemende overheden onderling over het gebruik van narrowcasting, onder andere door het organiseren van bijeenkomsten, lezingen, werkbezoeken, studiereizen, congressen en de uitgifte van eigen media;
– het initiëren van samenwerkingsprojecten tussen overheidsorganisaties;
– het stimuleren van gezamenlijk onderzoek;
– een serieuze gesprekspartner richting centrale overheid en (content)leveranciers zijn;
– het beheer van het landelijke NC-overheidskanaal voor alle gemeentehuizen.
