Dissidente aandeelhouders hebben vaak gelijk als zij hun ongenoegen uiten over het beleid van zittend management. Soms willen ze echter alleen maar snel geld verdienen. Hoe zit het bij Borland? Moet het concern zich, zoals aandeelhouder Robert Coates wil, volledig richten op de strijd met IBM-dochter Rational in de alm-softwaremarkt (application lifecycle management) of kan het beter vasthouden aan een breed maar beter geïntegreerd productportfolio?
Hoe moet het verder met Borland? Hoewel oprichter Philippe Khan van het bedrijf een van dé iconen van de software-industrie wist te maken, laat de geschiedenis van het concern een opeenstapeling van crises zien. Zo werd de acquisitie van het roemruchte Ashton-Tate bijna het einde van het bedrijf, en de Corba-technologie die het met de overname van Visigenic binnenhaalde leek veelbelovend, ware het niet dat men hierdoor in belangrijke mate de internet-boom miste.
Coherente strategie
Vervolgens kwamen in 2002 twee opmerkelijke acquisities: Togethersoft en Starbase. Dat leek het begin van een kansrijke ontwikkeling. Borland wist hiermee de reeks van ontwikkel- en middleware-tools te verbreden naar een productportfolio waarmee de gehele levenscyclus van een applicatie (het ontwikkelen, in gebruik nemen en optimaliseren) kan worden afgedekt. Het concern leek zich daarmee op te maken voor de strijd met dé grootmacht van de alm-markt, het toen net door IBM overgenomen Rational Software. Men pakte het bovendien slim aan door een van Suns Java-mensen, George Paolini, los te weken. Bovendien haalde Borland een aantal ervaren middle managers van Rational binnen die het niet eens waren met de overname door IBM.
Zo goed als deze acties in eerste instantie uitpakten, zo slecht slaagde men erin de cruciale mensen van Togethersoft en Starbase vast te houden. Al snel waren die teams vertrokken, zodat eigenlijk niemand meer veel kennis van de overgenomen producten had. De gevolgen kennen we inmiddels. Hoewel Borland op papier tot een redelijke alm-strategie kwam, software delivery optimization (sdo) geheten, is van een succes tot nu toe nauwelijks sprake. Pas sinds de recente overname van adviesbureau Teraquest Metrics lijkt er weer wat positief nieuws te melden.
Aandeelhouder en voormalig commissaris Coates trok al in 2003 aan de bel en heeft daar onlangs nog een schepje bovenop gedaan. Nadat topman Dale Fuller als gevolg van slechte financiële cijfers moest verdwijnen, lanceerde hij het plan om Borland op te splitsen. De divisie voor middleware (Corba) en de afdeling die zich bezighoudt met ide (integrated development environments) dienen te worden afgestoten, zodat het concern zich kan richten op een nieuwe kernactiviteit: application lifecycle management.
Geen goed plan
In eerste instantie lijkt het een goed plan: Corba is immers voorbij en sinds IBM de markt voor ide’s op zijn kop zette door een flink deel van zijn Websphere Studio Application Developer (WSAD) via de Eclypse Foundation aan de open source-wereld te doneren, valt aan deze tools geen droog brood meer te verdienen.
Een slim plan dus? Nee, waarschijnlijk niet. Coates lijkt enkele belangrijke ontwikkelingen over het hoofd te zien. Wie namelijk even een stap terug zet, ziet dat er heel wat meer in de markt gebeurt dan de twee trends die Coates aan het denken hebben gezet. Het eerste dat opvalt, is dat er vrijwel geen zelfstandige aanbieders van alm-tools meer over zijn. Na Rational en Togethersoft werden al snel nog twee bedrijven (Popkin en Focal Point) door Telelogic overgenomen, een bedrijf dat in hoog tempo zijn portfolio van modelleerhulpmiddelen uitbreidt. Is er eigenlijk wel ruimte voor een niche-aanbieder van alm-hulpmiddelen?
Wat doet IBM als grote concurrent momenteel eigenlijk? Heeft het zich na de overname vol verve gericht op het moderniseren van Rationals tools? Nee, niet direct. Eerder gebeurde precies wat Borland ook met software delivery optimization (sdo) voor ogen staat. De inspanningen van IBM zijn vooral richting het invoegen van Rationals tools in een bredere reeks van hulpmiddelen voor het ontwikkelen, integreren en optimaliseren van applicaties gegaan. Met andere woorden, een beweging die haaks staat op wat Coates nu voorstelt.
Meer focus
Is het dan allemaal onzin wat Coates voorstelt? Nou nee. Centraal staat waarschijnlijk een fraaie kreet van Gartner: ‘ability to execute’. De sdo-strategie was veelbelovend, ware het niet dat er daarna te weinig is gebeurd. Borland had veel meer werk moeten maken van het integreren van zijn brede reeks tools. Rational zal tot nu toe dan ook niet erg onder de indruk zijn geweest van Borland.
Ook Coates’ waarneming dat de verkopers van Borland een weinig samenhangende reeks producten moesten verkopen, is zo vreemd nog niet. Zolang Borland wat positionering, integratie én merkbeleid betreft zijn brede reeks van hulpmiddelen niet tot één goed geïntegreerde portfolio heeft samengesmeed, zullen weinig mensen binnen en buiten het bedrijf echt begrijpen welke tools het bedrijf nu precies in huis heeft.
Daarom kon de aanpak van Coates toch nog wel eens effectief blijken: een shocktherapie die het management van Borland wakker schudt. Dan kunnen we hooguit twisten of de Corba-activiteiten nog zinvol zijn. Maar juist daar past waarschijnlijk de financiële blik van de aandeelhouder: ook al is het strategisch niet zo belangrijk meer, zolang het geld oplevert, helpt het de salarissen betalen. Bijvoorbeeld die van de ontwikkelaars en de marketingmensen die de integratie van alle tools tot een eensluidende alm-strategie moeten uitdenken en technisch moeten waarmaken.
Als dat het resultaat van de huidige crisis is, kon wel eens een goed geïntegreerde aanbieder van alm-producten ontstaan. Op het hoofdkantoor van Rational worden de ontwikkelingen bij Borland dan ook ongetwijfeld met argusogen gevolgd.
