Kunnen banken hun it-motor nog langer reviseren, of moeten er radicale maatregelen worden getroffen? Bob Giffords, directeur Emea van Financial Insights (onderdeel IDC) denkt dat dit het moment is voor banken in Europa om rigoureuze keuzes te maken. Met als grote voorbeeld: Oost-Europa!
Welke ontwikkelingen rechtvaardigen een rigoureuze herinrichting van banksystemen?
“Ifrs, Basel II, smartcards, outsourcing, offshoring, de nieuwe Oost-Europese landen die aan de Europese Unie zijn toegevoegd, de ontwikkeling van een centrale Europese betalingsomgeving. Al die ontwikkelingen brengen veranderingen met zich mee. Een bank moet zich afvragen of hij het zich kan veroorloven om de radicale beslissingen uit te stellen voor misschien nog één of twee jaar.”
Wat is rigoureus?
“Dat wat banken in Oost-Europa doen. Die kopen heel moderne software. Natuurlijk hebben zij een enorm voordeel. Ze hadden daar nog geen legacy-systemen. Het resultaat is wel dat die Oost-Europese banken vanuit technologieoogpunt veel beter zijn uitgerust dan de Westerse banken. Al hun moderne systemen zijn real-time. Er wordt dus real-time verwerkt. Daarom is er ’s nachts ook bijna geen verwerking meer. De systemen zijn allemaal geïntegreerd vanuit het oogpunt van verschillende verkoopkanalen. Als een klant een transactie doet bij de geldautomaat, dan wordt die direct doorgegeven aan het callcenter en aan de database voor gebruik in andere kanalen. Een voorbeeld is BPH in Polen. Dit heeft een zeer geavanceerd banksysteem, gebaseerd op een SQL-database, allemaal real-time. Het beschikt niet over de legacy-systemen die de dataverzameling moeten doen. Zijn systemen zijn efficiënter en simpeler dan de legacy-systemen die banken in het Westen hebben.”
De Poolse bank BPH is overgenomen door de Oostenrijkse bank Bank Austria Creditanstalt. Net als vele andere Oost-Europese banken is BPH daarmee onderdeel geworden van een West-Europees concern. Je zou denken dat de westerse banken veel kunnen leren van wat er in het oosten gebeurt.
“De Westerse banken gebruiken dergelijke landen nu ook als een soort laboratorium, om ervan te leren. Omgekeerd geven de acquisities de Oost-Europese banken een enorme toegang tot technologische kennis, die ze niet hadden gehad als ze nog steeds lokaal zouden opereren. Daarvoor hebben ze de juiste mensen niet in huis. Bovendien hebben zij meer geld te besteden en meer onderhandelingskracht richting softwarefabrikanten, doordat ze onderdeel zijn geworden van een grote groep.”
Roi
Op welk gebied kunnen West-Europese banken nog wat leren van Oost-Europese banken?
“Om maar één voorbeeld te noemen: e-services. Westerse banken hebben er veel problemen mee; problemen die gegenereerd worden door hun systemen. Als je niet gehinderd wordt door de complexiteit van bestaande systemen die door de jaren heen zijn opgebouwd, dan kun je veel sneller manoeuvreren. De Kroatische Zagrebacka Bank heeft bijvoorbeeld een nieuwe elektronisch bankieren-service gelanceerd, op zo’n vooruitstrevende manier dat zij binnen een paar maanden tijd een enorme hoeveelheid nieuwe ‘corporate accounts’ erbij kreeg en een groot deel van de bestaande ‘corporate accounts’ konden overzetten naar het nieuwe systeem. De insteek was om zoveel mogelijk via internet te doen. Daartoe heeft de bank veel geïnvesteerd in beveiliging en besloot zij om smartcards te gebruiken. Een groot gedeelte van de transacties verloopt nu via het internet.”
Vindt u dat de West-Europese banken goed omgaan met investeringen in nieuwe technologieën?
Iedereen is zich bewust van de beperkte ‘return on investment’ die in het verleden werd verkregen op een investering in it. Een voorbeeld is e-handel, waarin veel in is geïnvesteerd zonder dat het werd terugverdiend. Ook bij ‘customer relationship management’ was dat het geval. Daarom zoeken veel chief technology officers van banken naar een roi van maximaal 12 maanden, in plaats van te kijken naar de langere termijn. De kosten van een investering zijn één ding; belangrijker is te onderzoeken wat het kost als je niet investeert problemen die ontstaan als banken zich die vraag niet stellen, zijn zeer groot op dit moment. Specifiek omdat er momenteel radicale veranderingen moeten worden doorgevoerd vanwege eisen die worden opgelegd door regelgevende instanties.”
Wat gebeurt er als banken niet radicaal investeren in nieuwe it-systemen?
“Elke bank moet zijn eigen beslissingen nemen. De situatie verschilt per organisatie, er valt dus niet één antwoord te geven. Als je in een markt zit waar je de investering niet terugverdient, dan hoef je het niet noodzakelijkerwijs nu zo rigoureus aan te pakken. Banken moeten zich alleen wel afvragen wat het ze gaat kosten als zij alle nieuwe ontwikkelingen willen proberen te ondersteunen op hun oude systemen. Wellicht dat een radicale herstructurering gemakkelijker en goedkoper is vergeleken met het afstemmen van de oude systemen.”
Eigenlijk raadt u banken dus aan om rigoureus hun oude systemen over boord te zetten en flink te investeren in moderne software, zoals men in Oost-Europa doet.
“Er zijn verschillende banken die hun deuren hebben moeten sluiten omdat zij zich hebben laten gek maken door techneuten, terwijl je juist erg voorzichtig moet zijn met dat soort investeringen. Om die reden ben ik zelf ook erg voorzichtig met het geven van adviezen. Een rigoureuze benadering kost enorm veel geld; dat moet je wel kunnen terugverdienen. Het is alleen de vraag hoeveel langer je een radicale investering in de it-omgeving nog kunt uitstellen.”
Verwacht u dat de Europese banken eerdaags een keer zullen stoppen met hun lapwerk?
“Ik heb wat onderzoek gedaan binnen Europese bankwereld en ik ben tot de conclusie gekomen dat er serieus wordt nagedacht over het radicaal herstructureren van de systemen.”< BR>
