Het team van Frank Soltis voegde aan de kern van OS/400 partities toe om gastbesturingssystemen te draaien en creëerde zo de iSeries. Een Intel-gebaseerde add-in kon Windows draaien en dus ook de veelgebruikte Windows Server-software.
Het belangrijkste gastbesturingssysteem was een versie van Linux, waarmee Linux-serverprogramma’s gebruikt konden worden, onder voorwaarde dat deze gecompileerd konden worden als Power-objectcode (de meeste Linux- en alle Windows-programma’s worden geleverd als Intel-objectcode). Gui client-functies werden op conventionele wijze uitgevoerd op Intel-pc’s die via Ethernet waren aangesloten.
Door deze architectuur was de iSeries nog steeds een AS/400 met uitgebreide voorzieningen die voor AS/400-gebruikers interessant waren. Het was geen Windows- of Unix-machine, en oefende daarom weinig aantrekkingskracht uit op niet-AS/400-gebruikers.
Wat is er nu veranderd met de nieuwe i5? De nieuwe processor is krachtiger, er is een rackmonteerbare versie, een plug-in Intel-subsysteem, et cetera, allemaal dingen die te verwachten zijn van een machine met een dergelijke achtergrond. Het grote verschil zit hem in de introductie van een afzonderlijke hardwarebeheerconsole (hardware management console, HMC), die trouwens transparant op Linux draait. In de vorige versies waren de hardwaremanagementfuncties onderdeel van het besturingssysteem, nu wordt het beheer onafhankelijk gevoerd, zonder noodzaak van een primaire partitie. De HMC is een hypervisor-laag software en microcode die een neutrale set van virtuele hardware en basisfuncties voor een besturingssysteem aanbiedt. Met name het partitioneren van alle systeembronnen gebeurt via de HMC met de hypervisor. Partitionering is een van de sterke punten van de meeste IBM-systemen, dynamische toewijzing en deling van eenheden als de processor vormen de sleutel tot de strategie van IBM voor ‘on-demand’-computing. Normaal gesproken is dit gericht op het dynamisch delen van bronnen tussen meerdere instanties van het primaire besturingssysteem, maar de i5 heeft geen primair besturingssysteem: alle bronnen worden gedeeld tussen alle partities, ongeacht welk product de partitie gebruikt.
Uiteraard is i5/OS, de nieuwste versie van het oude OS/400, nog steeds het meest voor de hand liggende besturingssysteem, en net als vroeger kunnen er meerdere instanties van worden aangeroepen in verschillende partities. Linux is waarschijnlijk het volgende belangrijke besturingssysteem, omdat de gebruikers van de huidige iSeries hierin zeer geïnteresseerd zijn, het is echter ook van strategisch belang voor IBM. Normaal gesproken wordt in een Linux-server gebruikgemaakt van een Intel-processor, maar als de optionele pc-hardwareuitbreiding niet wordt gebruikt, zal de native Linux-server alleen met toepassingen werken die zijn gecompileerd voor de Power-processor (meestal geen probleem voor servercode, omdat die altijd wordt geschreven met de standaardtools voor Linux). De Unix-variant van IBM, AIX, is eveneens kandidaat, maar de echt interessante optie is de mogelijkheid van een native Power-versie van 64-bits Windows (Longhorn). De toekomst is nog niet helemaal duidelijk, maar het lijkt er sterk op dat IBM met deze versie van de hypervisor de convergentie van de oudere iSeries- en pSeries-producten in een enkel systeem binnen bereik heeft gebracht.
Concluderend is de nieuwe i5 de ideale server voor alle midrange-toepassingen, of het nu gaat om een AS/400-gebruiker of om iemand die op zoek is naar een algemeen platform. Als er slechts één specifieke toepassing wordt gebruikt, zoals een Webserver, is een Intel-machine met Linux en Apache de goedkoopste oplossing, maar voor diegenen die een vereenvoudiging willen aanbrengen in een ingewikkelde serverconfiguratie voor gegevensverwerking (i5/OS), engineering (Unix), Web (Linux) en wellicht ook 64-bits Windows in de toekomst, is dit het ideale systeem. De hamvraag is of IBM er in slaagt deze boodschap over te brengen en het ouderwetse imago van de AS/400 kan afschudden? De toekomst zal het uitwijzen.< BR>
Martin Healey, pionier ontwikkeling van op Intel gebaseerde computers en c/s-architectuur. Directeur van een aantal it-bedrijven en professor aan de Universiteit van Wales.