Desktop- en persoonlijke systemen zullen altijd worden gedreven door modeverschijnselen onder invloed van advertenties. Het is echter niet in te denken dat mode invloed zou kunnen uitoefenen op bedrijfskernsystemen. Toch is dat wel zo.
Hoeveel bedrijven zijn nu aan het stoeien met Linux, ondanks dat hun Windows- en Unix-machines nog prima voldoen? Er zijn natuurlijk ook andere redenen dan als ‘modern’ gezien te worden, denk aan prijs, prestaties en uitgebreide mogelijkheden, maar het is duidelijk dat IBM het modeaspect belangrijk vindt. Het bedrijf maakt zich zorgen (en terecht) dat de iSeries niet meer mee kan komen en dat de verkopen zullen dalen. De conclusie is dat de iSeries een ouderwets, onaantrekkelijk imago heeft, en de serie is dus hernoemd in i5.
Persoonlijk denk ik niet dat dit ook maar enige verandering teweeg zal brengen. De ‘vijf’ betekent dat de nieuwe modellen gebaseerd zijn op de IBM Power5-processoren. Dit is een belangrijkste stap vooruit, maar alleen een echte iSeries-gebruiker zal het belang ervan inzien. Het echte onderwerp van de marketing van IBM voor de nieuwe machine zou moeten zijn dat het met grote voorsprong de beste en meest geavanceerde bedrijfsserver op de markt is!
Het is me nooit duidelijk geworden waarom de iSeries niet de hele serverwereld is gaan domineren. Gebaseerd op de oude System/38-architectuur, opnieuw uitgebracht als de AS/400, heeft de iSeries model gestaan voor alle andere servers die wel pogen te emuleren, maar die geen van alle hetzelfde niveau bereiken. Als de it-managers alle voorkeuren voor bekende systemen terzijde zouden leggen en op een blanco vel papier een specificatie opstelden voor hun ideale server, dan zouden ze de iSeries ontwerpen.
De belangrijkste architect van de iSeries is Frank Soltis, een vriendelijke, toegankelijke man, die in tegenstelling tot de – hier niet nader genoemde – afgoden van de it-industrie altijd de nadruk heeft gelegd op de functionaliteit van de iSeries en niet op zijn persoonlijk imago. Ik wou dat er meer van dat soort waren.
En wat is het dan dat de iSeries heeft en andere systemen niet? Het beste antwoord dat ik kan geven is door een analoge vergelijking te maken tussen een auto en een motorblok. De iSeries is een compleet bedrijfssysteem met integrale gegevensverwerking, communicatie, beheer, et cetera. Andere systemen proberen dit model te kopiëren, maar doen dit door middleware toe te voegen, en geen geïntegreerde functies. Een mainframe z/OS-gebruiker voegt bijvoorbeeld Cics, DB/2, Omegamon, et cetera toe; een Windows-gebruiker installeert SQL/Server, IIS, et cetera en Unix-gebruikers kiezen voor Oracle, enzovoort. Al deze functionaliteit is geïntegreerd in de iSeries machines: het besturingssysteem, OS/400, en nu i5/OS, is een superset van wat anderen een besturingssysteem noemen.
Wat is dan het zwakke punt van de oudere AS/400? Ik denk dat hetzelfde probleem hier aan ten grondslag ligt als bij Apple; het systeem wordt gezien als een totale overgave aan IBM, en dat klopt nog ook. Zelfs de toegevoegde functionaliteit is eigendom van IBM, denk aan DB/2, Lotus Notes, Websphere, maar geen Oracle, enzovoort. Het is interessant dat hier nooit klachten over komen van gebruikers van de iSeries, maar potentiële gebruikers worden er wel door afgeschrikt, ondanks het lange bestaan van het systeem met slechts weinig gerapporteerde problemen!
Zoals het hoort is de nieuwe i5 niet gewoon een nieuwe naam voor de AS/400 of de iSeries; het is ene enorme stap vooruit voor alle gebruikers van IBM-midrangesystemen die ook aandacht verdient van Windows- en Unixgebruikers. In de volgende aflevering meer daar over.< BR>
Martin Healey, pionier ontwikkeling van op Intel gebaseerde computers en c/s-architectuur. Directeur van een aantal it-bedrijven en professor aan de Universiteit van Wales.