Het Nederlandse Clustervision levert de kern voor het Britse nationale computergrid. De installatie van de systemen is in november en december begonnen, maar tot nu toe stil gehouden.
|
In totaal zijn dit 348 Pentium Xeon-processoren op 3,06 GHz, 750 GB geheugen, 40 TB aan opslag in een san-omgeving (storage area network) met glasvezelverbindingen, en 170 Myrinet-netwerkpoorten. Dit rekengeweld, verdeeld over vier clusters op evenzoveel locaties, vormt het hart van het Britse grid. Overigens heeft de universiteit van Manchester midden vorig jaar reeds een cluster met zeventig Opteron-processoren aangeschaft bij Clustervision. Die machine is bestemd voor de faculteit Scheikunde.
Ook Opteron
"Wij waren de eerste in Groot-Brittannië met een Opteron-cluster", vertelt directeur Matthijs van Leeuwen van Clustervision. "Verder waren we de eerste in Europa met een Infiniband-cluster." Die verbindingstechnologie maakt snelle communicatie tussen de processoren in een cluster mogelijk, wat het prestatieniveau kan verhogen.
De bulk van het geplande Britse grid staat bij een reeks instanties. Op de lijst staan onder meer Intel- en risc-systemen in Belfast, Cambridge, Cardiff, Edinborough, Glasgow, Londen en South Hampton. De computers op die locaties kunnen beschikbaar zijn voor het nationale grid. De vier door Clustervision geplaatste installaties zijn geheel verbonden aan het grid.
E-wetenschap
Het Britse grid voor e-science maakt gebruik van Globus-software. Dat pakket hulpmiddelen, beschikbaar als open broncode, is ontwikkeld om een universele basislaag voor grid-infrastructuren te bieden. Dit project valt onder de UK Grid Engineering Task Force, die in oktober 2001 is opgezet om het ontwerp, de bouw, het testen en het demonstreren van een nationaal grid voor wetenschappelijke toepassingen te begeleiden.
Dit gebeurt in verschillende fases, die elk een bepaald niveau aan functionaliteit bieden. De eerste fase omvatte het registreren van de diverse ict-‘grondstoffen’ die het grid moeten vormen. Dit zijn veelal rekencentra bij universiteiten. De tweede fase betreft het installeren van een of meer grid-applicaties en het aanbieden van grid-diensten. Dit is begin vorig jaar opgeleverd. De derde fase omvat het uitbreiden van de gemeenschap rondom dit wetenschapsgrid en het verbeteren van het beheer ervan.< BR>