Ton Risseeuw kreeg de opdracht de deuren van een verlieslijdend bedrijf te sluiten. Hij negeerde zijn opdracht en kocht samen met anderen het bedrijf zelf, waarna hij het opbouwde tot Getronics. Ruim 23 jaar stond hij aan het roer van een onderneming die hij omvormde tot een van de bestlopende Nederlandse automatiseringsbedrijven.
Hoe bent u in de ict terecht gekomen?
"Ik was net terug uit Zuid-Amerika toen SHV (Steenkolen Handelsvereniging – red.) mij benaderde voor een uitdagende functie. Het was de tijd van Den Uyl, het Nederlandse bedrijfsleven zakte volledig in elkaar. SHV besloot alleen nog geld te stoppen in de kernactiviteit en daar pasten de handelsactiviteiten van dochteronderneming Groenpol niet bij. In 1976 kreeg ik de opdracht om daar de deuren te sluiten. Het was een onderneming die enorm verlies maakte, maar ik constateerde dat er een aantal activiteiten levensvatbaar waren. Men hield zich bijvoorbeeld bezig met perifere apparatuur in een asynchrone omgeving. Bovendien stelde ik vast dat er te verdienen viel aan het onderhoud van die apparatuur, en ook van apparatuur die door derden geleverd werd. Klanten vonden het, vanuit beveiligingsoogpunt, vervelend dat er mensen van verschillende bedrijven over de vloer kwamen voor onderhoud van systemen. Zo zijn we geleidelijk in het merkonafhankelijk onderhoud gestapt."
"Vervolgens kwam de stap naar communicatie tussen computers van verschillende merken en daarna het aanleggen en onderhouden van lokale netwerken. In 1983 heb ik het bedrijf via een leveraged buy-out uit de moederonderneming gekocht. Toen kon ik op mijn manier die zaak inrichten en de dingen doen waarvan ik geloofde dat ze zouden moeten gebeuren. Daar is Getronics uit ontstaan."
Wat is de grootste mislukking van de afgelopen 35 jaar?
"De grootste mislukking is dat er vaak in ict wordt geïnvesteerd omdat het mode is, in plaats dat men kijkt wat er met de technologie te doen valt. Dat leidt steeds weer tot teleurstellingen bij de gebruiker doordat veel meer wordt gepretendeerd dan in werkelijkheid mogelijk is. De belofte is meer dan de werkelijkheid. Met die mislukking zagen informatiseerders zich geconfronteerd.
Wat is uw grootste mislukking?
"Dat ik zo stom ben geweest een foute opvolger binnen te halen bij Getronics (Cees van Luijk – red.). Hij deed toen nota bene een overname die hij helemaal niet kon integreren. Mijn grootste fout is dus eigenlijk dat ik geen zeggenschap heb gehouden in het bedrijf. Ik verwijt mezelf dat de onderneming bijzonder slecht bestuurd wordt, dat ik verkeerde commissarissen heb benoemd, kortom, dat het hele bestuur dat ik achterliet niet opgewassen was tegen zijn taak. Dat is de grootste fout die ik heb gemaakt."
Helden
Wat is de grootste ontwikkeling van de afgelopen jaren?
"De pc. Vroeger waren het mainframe en de computerafdeling beslissend voor de ict. Nu is de computer bij de mensen gebracht en beslist de gebruiker. Daar komt het krachtveld te liggen, ook dankzij internet dat nu voor iedereen beschikbaar is."
Wat is uw grootste bijdrage aan de ict?
"Ik denk de opbouw van een bedrijf waar nu nog heel veel goede stukken in zitten en waar veel mensen met plezier hebben gewerkt; dat zeggen ze tenminste tegen mij, maar dan zijn ze natuurlijk altijd wat aardiger. Bovendien heb ik de klant mondig gemaakt. Ik heb er altijd naar gestreefd om bij gebruikers de boodschap te prediken dat ze intensief naar hun ict kijken en eisen dat ze krijgen wat ze willen hebben."
Tegen wie kijkt u op in de ict-wereld?
"Andy Groves, een van de oprichters van Intel en nu hoogleraar van Stanford, is nog steeds een man van betekenis. Ik vind hem een man met een enorme visie, evenals Bill Gates. Van Steve Ballmer vind ik het heel knap dat hij in de schaduw van Bill Gates het bedrijf toch steeds de goede kant op weet te sturen. Hij heeft volgens mij ook gevoel voor wat er maatschappelijk speelt en hoe Microsoft met zijn macht moet omgaan.
Ik heb ook veel respect voor Gerard Sanderink (topman van Centric – red.). Deze man doet wat hij zegt en zegt wat hij doet. Hij ontwikkelt zich stap voor stap verder en laat geen spoor van lijken na. Een bijzonder bekwame man; daar zijn er maar weinig van in de ict."
Een nieuwe gebruiker
Is de industrie volwassen?
"Ik denk dat de ict nog steeds geen volwassen bedrijfstak is. Een bedrijfstak is pas volwassen als de zaken zich normaal ontwikkelen; als er normale beloningen zijn en het aantal mensen daalt dat merkwaardige streken uithaalt en meer bezig is met zakken vullen dan met het zorgen voor de onderneming. De ict is pas volwassen als zij een normale bedrijfstak begint te worden, met gewone mensen met gewone normen en waarden die niet alleen als modeverschijnsel worden aangehangen, maar ook in de praktijk gebracht worden. Dat is bij deze bedrijfstak nog niet het geval. Ik denk wel dat we er met vallen en opstaan komen, maar we zijn nog niet zo ver."
Hoe gebruikt u ict zelf in het dagelijks leven?
"Toen ik wegging bij Getronics, heb ik een mooie notebook en drie docking-stations gekocht; voor thuis, voor mijn vakantiehuis en mijn kantoor. Dus nu reis ik rond met dat kleine, platte notebookje en kan ik niet meer zonder. Toen ik nog dagelijks aan het werk was had ik geen pc. In 1982 heb er ik trots eentje op mijn bureau gezet, maar twee jaar later heb ik die weer verwijderd. Ik vond dat ik meer tijd kwijt was met pc dan zonder. Mijn secretaresse heeft lange tijd mijn e-mail verzorgd, pas later ben ik er zelf mee begonnen. Ik wist er alles van, maar kon het zelf niet gebruiken."
Wat wordt de belangrijkste ontwikkeling van de komende jaren?
"De belangrijkste ontwikkeling is een zeer veeleisende klant die goed nadenkt over alles wat hij afneemt op ict-gebied. De vraag wordt niet meer technologisch gedreven, maar vooral vanuit normale bedrijfseconomische beginselen. Veel mensen denken dat dit al gaande is, maar na deze recessie zal de gebruiker zich heel anders gaan gedragen. Dat is de grote verandering waardoor de bedrijfstak pas echt volwassen kan worden."< BR>
