In oktober van het vorige jaar publiceerde de Aberdeen Group, een vooraanstaand analistenbureau, haar Database Buying Guide. In dit interessante rapport schetsen het een beeld van de databasemarkt en geven aan wat zij belangrijke eigenschappen van databaseservers vinden.
Zoals te verwachten passeren alle bekende producten de revue, waaronder DB2, Microsoft SQL Server, Oracle en Progress. Wat opvalt zijn de ontbrekende namen, de open source databaseservers. Over producten als Mysql, Postgressql, Firebird en Maxdb wordt met geen woord gerept.
Terecht of onterecht, het geeft wederom aan dat velen deze datatabaseservers nog steeds niet serieus nemen. Uiteraard zijn ze niet geschikt voor extreem grote databases van Terabytes die door honderden gebruikers tegelijkertijd benaderd worden. Maar hoeveel organisaties hebben zulke grote databases? De bekende banken, verzekeringsmaatschappijen en oliemaatschappijen hebben dat wel. Of, anders geformuleerd, de Fortune 1000, heeft grote databases. Maar hoeveel Fortune 1000 bedrijven zijn er nu eigenlijk? Ongeveer 1000. Raad eens hoeveel er niet tot deze elite groep behoren? Inderdaad, miljoenen.
In mijn cursussen en evenementen vraag ik wel eens aan de deelnemers of zij weten hoe groot hun eigen databases zijn. Telkens hoor ik dat het meestal gaat om databases kleiner dan tweehonderd Gigabytes. En dat is niet veel. Om het in perspectief te plaatsen, recentelijk heb ik voor mijn laptop een externe harde schijf gekocht van tweehonderdenvijftig Gigabytes. Dus het merendeel van de databases op deze planeet zou nu op mijn laptop passen.
Wordt het niet tijd dat dit soort organisaties ook eens kijken naar open source databases. De mogelijkheden van deze producten moeten niet onderschat worden. Postgressql is een serieuze databaseserver met uitgebreide functionaliteit. Het heeft tenslotte dezelfde basis als CA’s Ingres. Dit product wordt nog steeds door vele klanten gebruikt en wordt meegeleverd met veel andere producten van CA.
Maxdb is de nieuwste open source databaseserver. Dit product heeft al een lange historie. Het is eigendom geweest van onder andere Software AG (toen heette het Entire SQL-DB) en SAP (SAP DB). En vorig jaar is Maxdb overgegaan naar de Mysql-organisatie. Maxdb is zeer zeker in staat om databases tot 200 Gigabytes af te handelen. Kijk maar naar de benchmarks die SAP op haar website publiceert.
Kaal is Mysql misschien wel de ‘kleinste’ van de groep. Echter, Mysql kan uitgebreid worden met andere technologieën, zoals die van Innodb en Nusphere, waardoor de performance en schaalbaarheid verbetert. Voor de niet-ingewijden, Nusphere is in feite databasetechnologie van Progress. Diezelfde Aberdeen Group classificeert die Progress databaseserver als de meest succesvolle ingebedde databaseserver. Een product dat zeer weinig vertroeteling van databasebeheerders nodig heeft. Het is een zogenaamde carefree of lights-out databaseserver.
Voor Mysql pleit tevens dat SAP er miljoenen dollars in heeft gestoken. Bovendien zal er technologie van Maxdb naar Mysql overgeheveld zal worden. Beide aspecten zullen Mysql versterken.
Firebird is als open source databaseserver ooit afgeleid van Interbase van Borland. Ook dit product behoort tot de carefree databaseservers en bevat veel interessante functionaliteit.
Open source databases zijn dan misschien niet geschikt voor het hele grote werk, maar denken dat ze alleen geschikt zijn voor het opslaan van de namen van al je goudvissen, is een te zware onderschatting. Tussen klein en groot ligt een enorme markt. Het wordt eens tijd dat organisaties ook deze producten gaan beschouwen als serieuze kandidaten. Maar één waarschuwing, als u een open source databaseserver gebruikt, zorg dan wel dat u een telefoonnummer hebt van een organisatie waarmee u een onderhoudscontract hebt afgesloten. Wie komt er langs als op maandagochtend de databaseserver niet wil starten?< BR>
Rick F. van der Lans is onafhankelijk adviseur, een internationaal bekend spreker en auteur van diverse boeken, tevens gespecialiseerd in softwareontwikkeling, datawarehousing en internet.