Een ‘early adaptor’ noemt hij zich, en ‘een stevige gebruiker’. Marketing & sales-directeur Hans van Delft van de DHL-divisie, die tot voor kort door het leven ging als Van Gend & Loos, schaamt zich er op geen enkele wijze voor: hij is bezeten van elektronische gadgets, het nieuwste van het nieuwste op het gebied van ict-speeltjes. Een term waar hij zelf een hekel aan heeft trouwens. Toegegeven, hij heeft er aardigheid in, meer dan dat zelfs, maar alles wat hij in gebruik heeft, dient wel degelijk (ook) een functioneel, zakelijk doel.
Zelfs de ‘leuke applicaties voor onderweg’ in de donkergetinte dienst-Volvo met witlederen bekleding zijn (ook) nuttig. Van Delft – "zoals anderen ’s avonds in bed een roman lezen, pak ik graag nog even wat handleidingen" – demonstreert ze met graagte. De handen glijden over de afstandsbediening en voilà, daar flitst reeds een actiefilm over het lcd-scherm. Wat beelddragers betreft is er keuze uit video, cd-rom en dvd. Ook alle Nederlandse televisiezenders zijn probleemloos te ontvangen. "Alleen in de file, hoor – wat dacht je dan", stelt de marketing & sales-directeur ons met een brede glimlach gerust.
Voert de rit over onbekend terrein, dan is het beeldscherm vanzelfsprekend gereserveerd voor een state-of-the-art navigatiesysteem. Niet zo’n tuttig stewardessen-stemmetje wijst Van Delft in zo’n geval de weg, maar een driedimensionaal aangegeven route op een kaart van de directe omgeving; een kwestie van global positioning. Supernauwkeurig en je kunt onderweg gewoon een muziekje opzetten. Ja, wat dachten we? Daar is de bijzondere directie-voiture eveneens meer dan uitstekend voor geëquipeerd. Even later davert Mariah Carey op concertzaal-volume over de achterbank.
Behelpen
Nog iets te wensen? De blik blijft rusten op een tamelijk orthodox ogend mobieltje naast het lcd-scherm. "Zit in de planning. Daar wil ik gewoon dit apparaat kunnen inpluggen." Uit de binnenzak komt een even tevoren, in de directiekamer van het onopvallende DHL-hoofdkantoor in Driebergen reeds uitvoerig gedemonstreerde, frisblauw gekleurde pocket-pc/telefoon/elektronische agenda/camera, voorzien van gprs, bluetooth-technologie, handschriftherkenning en tal van andere gimmicks. Zo’n beetje het ultieme ict-padvinderszakmes – alles zit erop en eraan. Een vergelijking die Van Delft maar zozo vindt. "Een belangrijk verschil is dat alles werkt, dat in elk geval", merkt hij fijntjes op. "Maar eerlijk is eerlijk: je moet dit w�llen, er de functionaliteit van inzien. Anders heb je er natuurlijk meer last dan gemak van. Voor mij is het een ideaal hulpmiddel; ik ben voortdurend online, krijg van mijn secretaresse een selectie van inkomende mails, en heb alle informatie die ik nodig heb direct bij de hand."
We stappen uit. Bereidwillig ontgrendelt Van Delft de kofferbak. Het moet behelpen zijn met de weekendboodschappen, dat kan niet anders, want links en rechts eist de opgestapelde hardware zijn onontkoombare tol aan ruimte. Maar het moet gezegd: alles is strak en zorgvuldig ingebouwd, en bovendien gemakkelijk toegankelijk om nog eens een extra snufje te installeren.
Of hij deze infotainment-automobiel in het centrum van Amsterdam durft te parkeren? Een veelbetekenend klopje op de achterruit, met ingebouwde antenne, vormt het antwoord. "Gepantserd glas, heb ik er kortgeleden toch maar in laten zetten. Geen doorkomen aan."< BR CLEAR=LEFT>