In de Formule 1 kennen ze het fenomeen genaamd silly season. Formule 1, u weet wel, die sport waarbij ze zo hard mogelijk proberen te rijden in lichtelijk opgevoerde cabrio’s met extreem weinig kofferruimte en die veelvuldig op slordige wijze tegen een stapel oude banden geparkeerd worden. Ergens in de tweede helft van hun seizoen breekt altijd het silly season aan. Coureurs worden dan alvast gekocht en verkocht voor het komende seizoen. De lucht hangt dan vol met speculaties, geruchten en wensen.
Ook in de it-sector is het silly season weer aangebroken. Vele bedrijven zijn een tijdlang niet op oorlogspad geweest omdat ze financieel moesten bijkomen van de beursdip. Nu is echter het overnamespel weer begonnen. De portemonnees zijn weer gevuld, dus er moet geïnvesteerd worden. Dit jaar kocht bijvoorbeeld IBM al Rational, Peoplesoft lijfde JD Edwards in, Hyperion nam Brio Software over en Novell eigende zich Ximian toe. En tijdens het schrijven van deze column komt het bericht binnen dat Informatica het bedrijf Striva gekocht heeft. Ja, het silly season is weer begonnen.
Maar worden klanten hier nu wijzer van? Uiteraard zullen de kopers zeggen van wel. Met mooie beloftes en verhalen zullen ze proberen de klanten te overtuigen dat de overname juist voor hen een uitkomst is.
Klopt dat eigenlijk wel? Indien het over te nemen bedrijf er al financieel slecht voor staat, dan kan de overname voor de klanten positief uitwerken. Het vergroot de kans dat de ontwikkeling van hun geliefde product voortgezet zal worden.
Maar hoe zit het als het product en de leverancier die opgeslokt worden wel goed opereren? Als we kijken naar overnames van de laatste jaren, dan is een bepaald patroon zichtbaar.
Als het gekochte product de portfolio van de overnemende leverancier aanvult en als ze direct door de nieuwe eigenaar als dragend product in de markt gezet wordt, dan is de kans groot dat de overname voor de bestaande klanten positief uitpakt. Denk bijvoorbeeld aan Bea Systems dat ooit Web Logic kocht. Een vergelijkbaar product hadden ze nog niet. Vanaf de eerste dag zijn ze dit product sterk gaan promoten, met als resultaat dat het uitgegroeid is tot hun vlaggenschip. Dan is er weinig risico voor de klanten.
Een ander, meer recent voorbeeld is IBM dat Rational kocht. Voor IBM een aanvulling op het bestaande productenaanbod. Rational was zelf al bezig met de omzetting naar Eclipse, dus waren er ook voor IBM weinig problemen om Rational met de bestaande Websphere productlijn te combineren.
Er zijn echter ook niet zulke positieve voorbeelden. Diverse databaseservers zijn door concurrenten opgekocht en vervolgens een stille dood gestorven. Voor veel ontwikkeltools geldt hetzelfde. Het opkopen van concurrerende producten voorspelt niet veel goeds.
Wat valt er dan te zeggen over enkele recente overnames. Business Objects koopt Chrystal. De oerproducten van beide leveranciers waren ooit aartsrivalen. Dus de conclusie mag getrokken worden dat Business Objects met Chrystal niet veel aanvullende technologie gekocht heeft. Peoplesoft koopt concurrent JD Edwards: de vraag is of deze producten niet teveel overlap hebben? En dan spreken we nog niet eens van Oracle’s intentie om Peoplesoft op te slokken.
In ieder geval, het silly season is weer begonnen. Hopelijk zijn veel klanten hiermee gebaat. Sommige zullen toch bedrogen uitkomen, ondanks de mooie woorden en beloftes van de leveranciers. Zij zullen serieus over hun toekomststrategie moeten gaan nadenken.< BR>
Rick F. van der Lans is onafhankelijk adviseur, een internationaal bekend spreker en auteur van diverse boeken, tevens gespecialiseerd in softwareontwikkeling, datawarehousing en internet.