In 1990 begon Ad van de Lisdonk in zijn eentje het bedrijf Lead Software. Zes jaar later kwam zakenpartner Hans Wijntjes erbij. Op dit moment zijn er negen mensen in dienst van het softwarebedrijf dat is gevestigd in een koetshuis op landgoed De Breul in Zeist.
| [ klein maar fijn ] De beeldvorming van de Nederlandse ict-bedrijfstak wordt vaak gedomineerd door grote dienstverlenende bedrijven. In dat geweld dreigen kleinere bedrijven onderbelicht te blijven. Ten onrechte. Computable stelt ze stuk voor stuk aan u voor: van piepjong tot middelbare leeftijd en met nooit meer dan zo�n zeventig medewerkers. En altijd: Klein maar Fijn. Alle afleveringen: |
"Ik ben in 1990 op mijn studentenkamertje begonnen. Ik studeerde rechten, maar wilde graag technische mensen aansturen. Daarom ben ik juridische informatica gaan studeren. Het klassieke verhaal, verslaafd, dag en nacht achter die machine.""Op een gegeven moment zei een vriendin van me: ‘Bij ons bedrijf zijn we op zoek naar hetgeen jij nu zit te maken, en het lukt niet. Wil je eens komen praten met mijn baas?’. Dat heb ik gedaan en ik heb het systeem voor ze gebouwd. Vervolgens ging de telefoon, iemand had gehoord wat ik had gemaakt en vroeg of ik ook wat voor hen wilde maken. Dat is veertien jaar geleden en we doen eigenlijk nog steeds niet aan acquisitie."
Zakenpartner
"In 1996 zat ik voor een klus voor de Volksbank in het Duitse Remscheid-Solingen. Daar kwam ik Hans Wijntjes tegen. We zaten in ’the middle of nowhere’, in een hotel in Wermelskirchen, waar drie dorpen verderop één bioscoop was waar één film in het Duits nagesynchroniseerd werd. We raakten aan de praat en dat was zo leuk dat we besloten samen verder te gaan. Het klikt nog steeds; ik ga over de algemene leiding en de klantcontacten en Hans is technisch verantwoordelijk.
Inmiddels zijn we met negen mensen die allemaal in staat zijn om in hun eentje een volledig project te draaien. Dat betekent dat ze eigenlijk overal inzetbaar zijn, en in deze moeilijke tijden heeft dat natuurlijk zijn voordelen."
"Wij verhuren onszelf maximaal vier dagen per week. Eén dag doen we met z’n allen aan kennisoverdracht. Dat is wel een zware prijs, want je offert 20 procent van je arbeidstijd op om slimmer te worden. Wij denken dat het op de lange termijn de enige manier is om goed te blijven."
"We hebben drie standaardproducten ontwikkeld: Clickit, voor de opleidingenbranche, het Human Resource Framework, dat hr-managers ondersteunt en een urenregistratiesysteem via internet, nu nog bekend onder de woordgrap url, uren registratie lead. We verzorgen ook trainingen. Clickit heeft een leercurve van 0, maar vereist wel goede beheersing van Word. Het is mogelijk extra functionaliteit aan het programma toe te voegen door middel van ‘sql-queries’; ook daar geven wij trainingen in.
Koetshuis
"We hebben nog een tijdje in een gebouwtje in de tuin gewerkt, maar op een gegeven moment zoek je meer ruimte, en kwamen we dit pand tegen; het koetshuis van De Breul. De Breul is van oudsher een katholiek jongensinternaat. Het ligt in een Zocher-park. Jan David Zocher was een Utrechtse landschapsarchitect die op een natuurlijke wijze ontwierp. Je ziet hier dat het park geleidelijk overgaat in natuurlijk bos. Dat geeft een hele rustige omgeving", vindt Van de Lisdonk.
Een groot bedrijf streeft hij niet na. "We hebben wel ambities om te groeien, maar we worden nooit groot. Ik wil maximaal twintig mensen in dienst hebben, omdat ik de hoge kwaliteit die we de klanten bieden, ook in de personele sfeer wil hebben. Ik wil van iedereen weten hoe hij heet, hoe zijn vrouw heet, wanneer hij jarig is, of er een kindje op komst is. Ik wil op het juiste moment met het juiste cadeautje kunnen komen. Het moet kloppen. Ik wil niet dat mensen om zich heen gaan kijken of het ergens anders leuker werken is; dat bestaat niet. Het is hier het leukst."< BR>
