De Algemene Rekenkamer verwacht dat het C2000-project niet op 1 januari 2004 klaar is. Ook is het niet duidelijk wat de totale kosten zijn. Daarnaast waren de voortgangrapportages aan de TweedeKamer vaak te rooskleurig.
Dit staat in het rapportCommunicatienetwerk C2000 en Geïntegreerd Meldkamersysteem (GMS), dat de Algemene Rekenkamer vandaag op verzoek van de Tweede Kamer heeft gepubliceerd.
Met de projecten C2000 en Geïntegreerd Meldkamer Systeem moet de communicatie tussen brandweer, ambulancediensten, politie, en de Koninklijke Marechaussee worden versterkt. Doel is dat de hulpdiensten elkaar bij rampen beter kunnen bereiken en de hulpverlening aan burgers sneller en effectiever kunnen uitvoeren.
Het C2000-systeem bestaat onder andere uit een landelijk dekkend digitaal radionetwerk en randapparatuur. Sinds 2002 zijn de projecten GMS en C2000 samen met het project Colokatie geïntegreerd tot één project, genaamd Verbindingen en Meldkamerdomein. Colokatie betreft het fysiek bij elkaar brengen van alle hulpverleningsdiensten binnen één regio in één meldkamer, aldus de rekenkamer.
De overheidswaakhond concludeert dat de omvang van het C2000-project vanaf het begin is onderschat. De opzet van de project-organisatie en de projectbeheersing hebben in de beginfase van het project onvoldoende aandacht gekregen, zowel bij de opdrachtgever (het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties) als opdrachtnemer (het ict-agentschap ITO).
Zo zijn er geen duidelijke afspraken gemaakt over de gezamenlijke doelstelling, het te bereiken resultaat en de financiering en was er binnen het weinig klantgerichte ITO onvoldoende expertise in huis. Volgens de rekenkamer was de oorspronkelijke projectbegroting van 1996 kwalitatief onvoldoende onderbouwd en waren niet alle kosten in de ramingen opgenomen.
Het belang van goede communicatie met de eindgebruikers – de hulpdiensten – en het creëren van draagvlak is meermalen onderkend, maar er is onvoldoende uitvoering aan gegeven. Vanaf 2000 is de project-organisatie op een aantal punten verbeterd.
De Algemene Rekenkamer concludeert verder dat het beoogde C2000-systeem in opzet grotendeels voldoet aan de functionele eisen zoals die in 1996 zijn gesteld, maar merkt op dat het systeem nog onvoldoende in een operationele omgeving is getest. Daarnaast leven bij de gebruikers van het systeem nog zorgen over de gegarandeerde radiodekking van 95%, ook in bijzondere locaties, zoals tunnels en voetbalstadions, en de tijdige levering van de software.
Uit de ramingen van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties blijkt dat de kosten van C2000 circa zevenhonderd miljoen en de kosten van GMS ongeveer vijftig miljoen euro bedragen (prijspeil 2004). De totale investeringskosten van C2000 zijn echter omvangrijker dan uit de projectraming blijkt. In de eerste raming van 1996 ontbrak essentiële informatie. Er liggen nog niet geraamde kosten in het verschiet zoals de dekking in bijzondere locaties en de regionale implementatie. Volgens voorlopige schattingen gaat het om minimaal tachtig miljoen euro.
Het C2000-project is door de Tweede Kamer aangemerkt als een groot project, stelt de Algemene Rekenkamer. Zij concludeert dat de informatievoorziening over C2000 voor tweederde van de toetspunten uit de procedure-regeling Grote Projecten niet aan de eisen voldoet. Hierdoor heeft de Tweede Kamer geen deugdelijk beeld kunnen krijgen van de financiële, inhoudelijke en planningstechnische aspecten van C2000. De toonzetting van de voortgangsrapportages aan de Tweede Kamer was te rooskleurig.
Het ministerie van BZK onderschrijft de conclusies en aanbevelingen, met uitzondering van de conclusies over de projectbegroting. De Algemene Rekenkamer is van mening dat juist in het geval van een complexe bestuurlijke context, een integrale projectbegroting moet worden gevoerd. Op die manier kan aan de Tweede Kamer en aan de gebruikers een sluitend inzicht worden geboden in de totaal geraamde kosten van het project.
Minister Renmkes heeft inmiddels een nieuwe projectdirectie benoemd: C2000 valt voortaan rechtstreeks onder de directeur-generaal Openbare Orde en Veiligheid. De huidige projectdirectie van het ITO zal hier functioneel onderdeel van utmaken.
Wat een gezeur. In de praktijk blijkt dat de kosten van projecten van deze omvang, vooraf heel erg lastig te beramen zijn.
jammer dat alleen het kostenaspect wordt belicht en niet de voordelen zoals 1 netwerk voor alle diensten.