Een van de grootste rampen die de it-branche ooit is overkomen heet Microsoft Word. Naar alle kwaliteitsstandaarden gemeten had het al lang geleden op de schroothoop gemoeten, maar Microsoft heeft het slim (en dat is het in alles, behalve in productontwerp) verpakt met de andere Office-producten, zodat het de de facto standaard is geworden. Nu is het natuurlijk niet de enige inferieure de facto standaard, maar wel een behoorlijk onplezierige.
Het probleem met Word is dat het een rotzooitje is. Het is jaren geleden door Microsoft gekocht en sindsdien zijn er elk jaar dingen aan toegevoegd. De reguliere versies hebben allemaal een zekere mate van incompatibiliteit met de voorgaande om de bestaande gebruikers te dwingen tot opwaardering over te gaan. Dat is de sleutelstrategie van Microsoft om zijn buitensporige winsten te maken. Ongelukkig genoeg zijn slechts weinige van die toevoegingen van veel waarde, en zo wordt het product steeds complexer en noodzakelijkerwijs gebruiksonvriendelijker.
Wat is er dan mis met Word als de meeste gebruikers er toch om vragen? Het antwoord is dat hen een product wordt opgedrongen; ze vragen niet wat ze eigenlijk wensen. Slechts weinig gebruikers zullen desgevraagd met een lijst van hun echte tekstverwerkingsbehoeften komen. Als ze dat wel deden, zou Word slechts weinig van die behoeften blijken te dekken.
De meeste gebruikers moeten rapporten of brieven tikken van slechts enkele pagina’s lang. Sommigen van ons produceren rapporten van zo’n twintig pagina’s, maar die zijn toch betrekkelijk simpel en op zich compleet. Van tijd tot tijd voeg ik zelf een paar foto’s toe aan een brief voor mijn familie. Wat we nodig hebben is een simpele, eenvoudig te gebruiken tekstverwerker; een gui-versie van de oude tekstverwerkers als Trendtext of Wordstar. Word is veel te complex en als zodanig contraproductief. De enige normale gebruikers die ik tegenkom die Word niet verwensen zijn opleiders; die houden van Word omdat het voor een prima omzet zorgt.
De zakelijke wereld produceert naast deze normale, individuele, op zichzelf staande items een overvloed aan documenten. Sommige kennen slechts één auteur en hebben een korte levensduur. De meeste hebben echter een lang leven en worden gecreëerd door een veelvoud aan auteurs. Zelfs een document van één auteur kan gedurende zijn bestaan gewijzigd worden door een andere gebruiker. Een ander veel voorkomend vereiste is dat uit een flink aantal kleinere documenten één document wordt gemaakt, dat als finaal document in een gemeenschappelijk ‘format’ wordt weergegeven.
Dit soort documenten zijn een sleutelelement van het reilen en zeilen van een bedrijf, zowel vanuit wettelijk oogpunt als vanuit oogpunt van efficiëntie. Deze documenten bevatten, net als een hoop brieven en e-mails, belangrijke informatie, die in sommige gevallen zelfs even relevant voor de besluitvorming is als de wat conventionelere gegevens in de zakelijke systemen. Het zou dus vanzelf moeten spreken dat deze bron van informatie toegankelijk is voor zoeksystemen op een hoger niveau. Toch worden de meeste van deze documenten van eminente betekenis voor de onderneming gemaakt met het gevreesde Word, eenvoudig omdat de auteurs geen flauw benul hebben van wat voor problemen ze aldus creëren. Hoe dan ook zullen gebruikers dat accepteren wat beschikbaar is; hoe afschuwelijk Word ook is, het is beter dan pen en papier of een schrijfmachine.
Een veel simpelere en goedkopere vervanger van Word zou een eind maken aan de meeste problemen van gebruikers. Het antwoord voor documenten ligt echter in een scheiding van inhoud en vorm, waarvoor xml bijzonder geschikt zou zijn. Op het ogenblik is xml in gebruik om boodschappen te formatteren tussen bedrijfstoepassingen, maar het is ook ideaal voor het bouwen van bedrijfsbrede documentservers. Xml-databases zijn in feite al beschikbaar als xml-tekstverwerkers, maar er is ‘echte’ ondersteuning voor nodig alvorens we het horrorverhaal van Word tot een goed einde zullen zien komen.< BR>
Martin Healey, pionier ontwikkeling van op Intel gebaseerde computers en c/s-architectuur. Directeur van een aantal it-bedrijven en professor aan de Universiteit van Wales.
Goed artikel,
Ik wil de lijst met verwensingen nog uitbreiden. In de column wordt geschreven dat Word te complex is voor de end-users doeleinden. Ik ben grafisch vormgever en zou op zich erg blij zijn met een veelvoud aan opties (en dus complexiteit), las dit goed uitgedacht zou zijn en goed zou werken.
Ik ben nu al drie dagen bezig om in Word een afbeelding pagina vullend op de achtergrond te krijgen, zodat ik deze als briefpapier aan een klant kan toesturen. Geen wonder dat ontwerpers altijd Adobe PDF bestanden aanleveren en geen Word want het is Shear Impossible, totaal onmogelijk. Op mijn Mac lukt het overigens wel, maar wanneer deze dan weer in Windows wordt geopend is de achtergond verkleind en 4x te zien. Als ik het in Windows maak, dan blijkt het zelfs niet te kunnen. Ik heb momenteel meer zin om hier ene klaagzang over te publiceren op dit forum, dan weer opnieuw verder te gaan met Word, want ik heb het even totaal gehad ermee. Ik ben ?berhaupt overgestapt op Mac omdat ik van al Microsofts’ produkten inmiddels buikgriep kreeg.
Voor de ge?nteresseerden:
Er zijn allereerst zo’n 4 opties om het doen (over complexiteit gesproken).
1) Je kunt een afbeelding inladen en deze instellen dat deze achter de tekst moet verschijnen. Probleem is dan dat je continu de afbeelding selecteert wanneer je met de muis ergens de cursor wilt plaatsen. Niet echt professioneel om naar een klant te sturen. De afbeelding moet enkel een niet-selecteerbare achtergrond zijn, niets te veel gevraagd toch?
2) De optie “Watermerk”. Tja, wat kan ik zeggen. Je kunt de afbeelding schermvullend op de achtergrond krijgen (je moet dan wel zelf al hebben uitgezocht dat de Word achtergond 595 x 842 pixels op 72 DPI hoor tte zijn, anders lukt het je niet – er is bijvoorbeeld geen optie “maak passend aan pagina”, kortom je moet al een hele Wizard zijn om de afbeelding paginavullend te krijgen). Maar goed, paginavullend is gelukt via de optie Watermerk met de schaal van de afbeelding op 100%. Dan is er een optie in Watermerk die heet “Wassen”, in Engelse versie Wash-out (in het Nederlands heb je toch geen idee waar ze het over hebben als je de optie “wassen” ziet staan???). Daarmee maakt Word de afbeelding standaard semi-transparant, zodat eventuele felle kleuren wegzakken in de achtergrond en je alle teksten die jer over heen gaat typen toch goed kunt lezen. Maar wanneer je die optie op UIT zet, grijpt Word, dom als de software is, toch en in en maakt de afbeelding alsnog voor een flink deel transparant. Waarom is er dan geen optie ECHT UIT, of gewoon de transparantie in kunnen stellen???? Kortom, als ontwerper heb je daar niets aan.
3) Je kunt de afbeelding ook inladen als achtergrond via de optie achtergrondkleur. Daar kun je een afbeelding selecteren. Hier is echter de optie “schaal” weggelaten, waardoor je geen 100% kunt instellen voor deze optie en wat doet Word, dom als het programma is gemaakt, die stelt de afbeelding bij deze optie standaard in op ongeveer 75 %.
4) Je kunt ook in dezelfde optie achtergrondkleur de afbeelding inladen via de optie Bitmappatroon (bij bitmpatroon kun je trouwens alle soorten afbeeldingen inladen hoor, ook jpeg, gif, png etc, waarom het bitmappatroon heet??). Hiermee wordt de afbeelding w?l op 100% grootte in de achtergrond geladen (zonder dat je hier verder iets aan kun instellen) en ook zonder tranparantie, kortom -> missie succesvol? Helaas, de ene keer wel succesvol, de andere keer niet. Soms is je achtergrond scherp, de andere keer maakt hij alle randjes vaag of worden kleuren veranderd. Kortom, een niet goed functionerende optie, bugs.
Nou ja, wat kan ik er nog over zeggen. Er is in de hele wijde wereld geen programma zo slecht als Word. Niet alleen te complex, maar binnen die complexiteit ook nog eens on-af. Onvoorstelbaar.
Hoe veel tijd ben je niet kwijt in word met het instellen van de opsommingtekens, als je daarin meerdere opsommingsymbooltjes voor wilt gebruiken, of nummeringen die constant een eigen lijken te leiden en uit zichzelf opnieuw beginnen te tellen of ineens weer in andere opsommingtekens veranderen. Het programma is te slecht voor woorden. En waar ik nog het meeste van baal, is dat er geen speler op de markt is die het aandurft de concurrentie aan te gaan tegen de onder-ontwikkelde standaard. Open Office zal ongetwijfeld goed functioneren, maar het ziet er grafisch uit als Word 1995, helaas.
Ik wacht en hopelijk komt het ooit zover dat een ander bedrijf Word uit de markt weet te drijven, maar ik ben er bang voor.
En daarom is het zo jammer dat OpenOffice veel te veel op MS-software lijkt. Overigens is het probleem met de achtergrond ook in OO een ramp.