Maurice Limmen (30) is vakbondsbestuurder bij de CNV Dienstenbond. Vanuit Hoofddorp onderhandelt hij met werkgevers als HP/Compaq, Logica CMG, Getronics, Bull en MCI-Worldcom. Daarnaast vertegenwoordigt hij de CNV-leden bij de bedrijven in de ick-cao. Het pionierskarakter van de ict-sector trekt hem aan, niet de automatisering zelf. "Heb je een probleem met computers, dan heeft het geen enkele zin mij te bellen."
|
"Bij de bedrijven waar we actief zijn is 5 tot 10 procent van de werknemers vakbondslid. Dat aantal groeit gestaag en dat komt echt niet doordat het economisch wat minder gaat. De bonden zijn gewoon nodig: zouden ze niet bestaan, dan werden ze vandaag nog opgericht."
"Het argument dat ict’ers hun eigen boontjes wel doppen, is dat individualistisch? Is dat de tijdgeest? Of is het iets wat vooral werkgevers zeggen? Ik denk dat de automatiseerders zich gek hebben laten maken. Zij dachten dat het ook voor hen alleen maar beter kon gaan. Langzaam maar zeker beginnen ze zich af te vragen of dat nou wel zo verstandig was, het koppelen van hun beloning aan het bedrijfsresultaat. Het gaat nu rap minder. Al onze ict-leden willen gewoon een goede loonsverhoging. Behoud van koopkracht is belangrijker dan arbeidsvoorwaardenkeuzemenu’s."
Stapje harder
"Ik ben katholiek opgevoed in Heiloo, Noord-Holland, maar ik ga niet wekelijks naar de kerk. In het gebied tussen Heiloo en Limmen beleeft men een ingetogen vorm van katholicisme in een confessioneel gemengde omgeving."
"Na mijn studie rechten in Amsterdam werkte ik eerst een aantal jaren als jurist, onder meer bij DAS Rechtsbijstand. Ging het in die tijd om de bijstand van werknemers, dan liep ik altijd een stapje harder. Onderhandelen over een afkoopsom, dat vind ik mooi."
"Je moet zoeken naar een baan waarin je plezier hebt en voldoening krijgt, maar waarin ook je talenten tot uitdrukking komen. Na goed om me heen te hebben gekeken, concludeerde ik dat de functie van vakbondsbestuurder mij op het lijf geschreven is."
Mannen van de Bond De vakbonden beginnen de ict-sector te ontginnen. In een aantal interviews wil Computable uitzoeken wat vakbondsbestuurders interessant vinden aan een sector die gekenmerkt wordt door lage ledenaantallen en directies die de ‘rooien’ liever op afstand houden. Hebben de eigengereide automatiseerders behoefte aan deze vertegenwoordigers? Alle afleveringen: |
"Een vakbondsman onderhandelt beter dan een individuele werknemer. Begin bij je baas maar eens over 5 in plaats van 2,5 procent meer loon. Zo makkelijk is dat echt niet, ook niet voor hoogopgeleide academici. De jonge ict-werknemers zien nu het verschil tussen eigenbelang en werkgeversbelang, en wat het nut is van bonden."
Ondernemingsraden
"Ik denk daarom ook niet dat ondernemingsraden onze rol overnemen. Ze zijn wel een onderdeel van het netwerk; veel or-leden zijn lid van een vakbond. Dat maakt de grenzen vaag en vergemakkelijkt de samenwerking. Maar hoe interessant is deze discussie eigenlijk? Het gaat er toch niet om w�e het doet, maar dát de werknemersbelangen goed behartigd worden?"
"Die vakbonds- en ondernemingsraadsleden zijn een soort superkaderleden. Deze mensen bepalen in de verenigingslijn van onze bond wat het belangrijkste is. Maatregelen tegen rsi bijvoorbeeld. Wist je dat één op de vier ict’ers met die beroepsziekte kampt? Bij 12 procent van de ict’ers die instromen in de wao is rsi de oorzaak. Dat komt ook door het percentage jonge arbeiders. Die moeten zich nog bewijzen. Ze worden slachtoffer van die idiote cultuur dat wie het laatst uit het kantoor vertrekt, stoer is."
"Ook is het essentieel onze leden duidelijk te maken wat de gevolgen zijn van de toepassing van de ontslagregels voor uitzendkrachten door CMG Noord-Nederland. Die zaak heeft uiteindelijk toch de ontslagbescherming verzwakt. Hoewel bijlage B voor de ict-sector is afgeschaft, is naar aanleiding daarvan wel een nieuwe hardheidsclausule in het Ontslagbesluit opgenomen. Straks kan iemand die jarenlang bij een bedrijf heeft gewerkt via het CWI makkelijker worden ontslagen zonder vergoeding of ontslagvergunning. Geen afkoopsom; het enige wat rest is een wat langere opzegtermijn."
"Dit betekent dat we ontslagregels moeten afspreken met bedrijven, en dat het belangrijk is dat cao’s een gedegen personeelsbeleid afdwingen. Werknemers moeten in actie komen als hun werkgever ophoudt met investeren in scholing. Dát is het fundamentele moment; niet later, als de baas van je af wil en je op de arbeidsmarkt niets meer waard bent. Een ict’er die vijftien jaar lang in dezelfde taal programmeert en niet vraagt om bijscholing zet zichzelf buitenspel. Protesteer je niet, dan is de schade later niet meer te beperken."
"Men denkt nog steeds dat er aan het eind wel wat geregeld wordt, dat er een sociaal vangnet is dat de slachtoffers opvangt en weer in volle vaart omhoog werpt. Maar zo is het niet. Het net is flinterdun."< BR>