IBM heeft met Websphere al een mooie setje tools voor webapplicaties ontwikkeld, dat ze door zullen ontwikkelen om integratie met traditionele systemen (legacy) te vergemakkelijken.
Sun en Microsoft, en niet te vergeten Oracle en Bea zijn tot iets vergelijkbaars in staat. En dus is IBM druk bezig met technologie om verwerking op afroep te realiseren, af te rekenen op basis van verbruik. IBM noemt dat het e-Liza-project. Volgens plan moet deze technologie toegepast worden op alle IBM-platforms. Maar op mainframes in een veel vooruitstrevender vorm met het revolutionaire intelligent resource director (ird), dat de workload manager gebruikt van z/OS alsmede parallel sysplex clustering om dynamische partitionering te implementeren, dat het mogelijk maakt resources in- en uit te schakelen zonder draaiende applicaties te sluiten.
Project e-Liza heeft vier voorname doelstellingen: zelf-optimaliserend, zelf-genezend, zelf-configurerend en zelf-beschermend. De nadruk ligt op ‘zelf’, opdat deze volgende generatie systemen eenvoudig en goedkoop beheerd kan worden. Duidelijk is dat het vele jaren zal duren om e-Liza volledig te ontwikkelen en implementeren. Maar er liggen al belangrijke stukjes uit de puzzel op zijn plaats. Niet op alle platforms even veel, omdat alleen mainframes bijvoorbeeld ird aan boord hebben.
Zelf-optimaliserende systemen kunnen automatisch en naadloos processors, geheugen, I/O capaciteit toewijzen aan of afnemen van actieve, beschermde partities. Dat moet in relatief kleine stapjes geschieden; eerder het delen van de capaciteit van één processor, dan denken in termen van hele processors tegelijk. Dat is belangrijk om service level agreements te kunnen eerbiedigen, omdat een piek in de vraag van één gebruiker niet tegen hoge kosten opgevangen moet worden door een andere gebruiker. Op dit moment is dat alleen doenbaar op een mainframe en het is interessant om te zien hoe HP en Sun alsook de andere systemen bij IBM daarop gaan reageren.
Zelf-genezend wordt al jarenlang toegepast in fouttolerante systemen en in complexe communicatienetwerken. De primaire functie is om fouten te ontdekken in enig deel van het systeem; de secundaire functie is om daar iets aan te doen. Met name op het laatste terrein is er heel veel ruimte voor verbetering! Sommige fouten zijn tijdelijk en te verhelpen door (met roll-back) de handeling te herhalen. Dubbel-uitgevoerde apparatuur is bruikbaar om permanente fouten te verhelpen, maar dat vereist ook rapportage van fouten. En binnen de e-Liza architectuur vereist dat voorts de mogelijkheid om componenten te verwijderen en te vervangen zonder de normale werking te verstoren. ‘Hot swapping’ van I/O, processors en geheugenkaarten was het fort van Tandem en Stratus bij de vroegere fouttolerante systeem, maar moet nu de norm worden. Fouten voorspellen en voorzien voordat ze catastrofaal worden, al bekend in de wereld van de netwerken, zal ook toegepast worden in e-Liza. IBM heeft tussen twee haakjes zeer geavanceerde technieken in huis voor het implementeren van geheugen dat fouten corrigeert.
Zelf-configurerende technologie stelt de beheerder in staat hard- en software toe te voegen aan een systeem, of juist daaruit te verwijderen, zonder dat hij het systeem hoeft te stoppen en te starten. Dat kan pas als er verbeteringen komen in hardware en besturingssystemen, in het bijzonder het beheer van directories. Er zal een sterke wisselwerking bestaan tussen zelf-configuratie en zelf-optimalisering.
Zelf-bescherming is al lang een probleem voor ict-systemen, en alleen maar breder geworden met de komst van internet. Verwerking op afroep vergroot de behoefte aan het beheersen van ongeoorloofde toegang. Dat zou wel eens de grootste invloed kunnen uitoefenen in de vroege fases, en ook zeker de acceptatie van nutsverwerking enige tijd vertragen. Internet heeft gezorgd voor nadruk op detectie van dit soort ‘insluiping’ via het netwerk. Maar dat moet veel geavanceerder worden om binnen het hele systeem te kunnen functioneren.< BR>
Martin Healey, pionier ontwikkeling van op Intel gebaseerde computers en c/s-architectuur. Directeur van een aantal it-bedrijven en professor aan de Universiteit van Wales.