Fred van der Molen beschouwt en becommentarieert het ict nieuws van de afgelopen week. Met deze keer: En wat doen overheden aan het umts-debacle? Waar moet de MVP zich melden? Nog meer slecht nieuws voor de umts-markt? Wat is scam nu weer?
En wat doen overheden aan het umts-debacle?
… helemaal niets. Een kleine opsteker voor de veelgeplaagde telecomindustrie: vorige week ging in Oostenrijk het eerste umts-netwerk de lucht in. De Oostenrijker kan nu in elf steden gebruik maken van umts-diensten. Tenminste … als er telefoons zouden zijn. Dat is niet het geval. Pas volgend jaar komen leveranciers als Nokia met toestellen op de markt.
Maar toch, na een eindeloze reeks slecht-nieuwsberichten rond umts eindelijk een teken van hoop. Oostenrijk behoort niet tot die landen waar krankzinnige bedragen zijn neergelegd voor een umts-vergunning. De veiling van die vergunningen is achteraf bezien een moment van collectieve waanzin geweest, de grootste blunder van het naoorlogse Europese industriebeleid. Overheden hebben zonder scrupules 125 miljard euro bij elkaar gegraaid, slecht geleide telecombedrijven waren zo gek dat te betalen en onverstandige bankiers hebben het allemaal mogelijk gemaakt. Het is uitgesloten dat de telecombedrijven in Engeland, Duitsland, Zweden en Nederland de umts-uitgaven binnen de licentieduur kunnen terugverdienen. De hele Europese telecom-industrie is door die veilingen aan de bedelstaf gebracht.
Je zou verwachten dat de betrokken overheden de telecomindustrie een handreiking doet, maar dat valt tot op heden bitter tegen. Stiekem verlenen Franse en Duitse overheden nu wel staatssteun aan nationale wankelende telecombedrijven, maar van een groots gebaar is geen sprake. Dat overheden geld gaan teruggeven, zoals de topman van het bijna failliete Finse Sonera onlangs suggereerde, is uitgesloten. Het geld is trouwens al lang op. Duitsland kan bijvoorbeeld ondanks het umts-cadeautje van 50,5 miljard euro niet aan de Europese begrotingsregels voldoen. De enige tegemoetkoming is tot nu toe dat aanbieders gezamenlijk netwerken mogen ontwikkelen. Dat is wel erg mager. Op zijn minst kunnen ze toch de vergunningstermijn van de licentie verdubbelen. De umts-veilingen hebben de unieke voorhoedepositie die Europa had op het gebied van mobiele telefonie in gevaar gebracht. Daar mag Brussel zich wel eens rekenschap van geven.
Waar moet de MVP zich melden?
… in rotten van drie bij Generaal Steve Ballmer. Microsoft begint hem echt te knijpen voor Linux. Je merkt het aan kleine dingen. Zo baarde Microsofts topman Steve Ballmer opzien met het plan om een bataljon ‘most valued professionals’ in te zetten tegen het grote kwaad.
Deze mvp’s zijn ’techies’ die in nieuwsgroepen andere gebruikers helpen bij het oplossen van problemen met Microsoft-software. Wie dat vaak en opvallend goed doet, maakt kans op de eretitel ‘most valued professional’. Microsoft kent die titel sinds een kleine tien jaar toe aan mensen die opvallen door hun grote kennis van zaken. Het is een slapende gemeenschap van zo’n twaalfhonderd nerds. Maar het is een gemeenschap, een ‘community’ en dat is precies waar Microsoft behoefte aan heeft in de strijd tegen Linux. Ballmer c.s. hebben namelijk ontdekt dat het vooral de hechte en gepassioneerde gebruikersgemeenschap is die Linux zo’n moeilijk te kloppen tegenstander maakt. Des te vervelender is het dat de hele computersector inmiddels Linux heeft omarmd, behalve inderdaad … Microsoft.
Het mvp-initiatief is onderdeel van een strategie om ook een hechte en bloeiende Microsoft-gemeenschap te bewerkstelligen. Daar zou Microsoft wel eens ver in kunnen gaan. We kunnen verwachten dat er de komende maanden nog meer broncode openbaar wordt gemaakt of beschikbaar wordt gesteld aan overheden, universiteiten en de toegewijde macht van professionele ontwikkelaars en ‘mvp’ers’.
U vraagt zich natuurlijk af welke halve zool zijn diensten gratis beschikbaar stelt aan het rijkste bedrijf op aarde, maar dat werkt binnen een gemeenschap toch anders: je doet het immers voor elkaar. Alleen, is de mvp’er al vergeten dat Microsoft nog maar twee jaar geleden die lastige en kritische mvp’ers liever kwijt dan rijk was? Pas na een storm van protesten trok Microsoft het plan terug om het instituut ‘mvp’ af te danken.
Nog meer slecht nieuws voor de umts-markt?
… ik vrees van wel. In de VS hebben ‘providers’ de eerste ’turbo-wifi’ draadloze netwerken in gebruik genomen. De aanduiding ’turbo’ is van mij; het gaat om opgepepte wifi-zendstations met een dekking van bijna twintig kilometer in plaats van de gebruikelijke 100 meter. Let wel: het gaat hier niet om de al langer bestaande wifi-richtantennes, maar om krachtige zenders die wel 250 gebruikers gelijktijdig een breedbandverbinding kunnen leveren. Providers krijgen er daarmee een mogelijkheid bij om internet aan te bieden. In de VS zetten de eerste pionierende providers het in om breedband in landelijke gebieden (zonder kabel en adsl) aan te bieden, maar waarom zou deze technologie niet kunnen uitgroeien tot een volwaardig breedbandinitiatief? Het moment is bijna daar dat draagbare computers standaard worden uitgerust met een wlan-chip. Ongetwijfeld komen er nog vele beperkingen en technische tekortkomingen rond deze nieuwe techniek aan het licht, maar dit initiatief bewijst maar weer eens dat niemand tien jaar vooruit kan kijken. Dat maakt de grote uitgaven voor umts-licenties voor een periode van tien jaar achteraf des te dwazer.
Wat is scam nu weer?
… gewoon zwendel. Nog op de Infosecurity beurs geweest deze week in Utrecht? Ook nog deskundigen gesproken? Wie een beetje serieus genomen wil worden in de beveiligingssector, moet niet alleen technisch maar ook taalkundig voortdurend de vinger aan de pols houden. Voor je het weet kun je het Engels koeterwaals uit de cybersector niet meer volgen. In de wereld van de ‘cybercrime’ gaat het namelijk al lang niet meer alleen over virussen, wormen, spammers en hackers. Oh nee, daar lacht de echte ‘security officer’ om. Kinderspul. Een betere indruk maak je als je je zorgen deelt over ‘defacing’, ‘cramming’, ‘e-mail bombing’, dDos-attacks en opgetuigde Trojan Horses. Maar de echte deskundige concentreert zich liever op ‘freaking’, ‘smurfing’ of ‘sniffing’.
De laatste weken is een aantal gebruikers van de betaaldienst Pay Pal slachtoffer geworden van een mailtje waarin gebruikers werd gevraagd in verband met een storing opnieuw in te loggen en naam en wachtwoord op te geven. De bijgevoegde link verwees naar een nepsite waar dankbaar de braaf ingetikte wachtwoorden werden verzameld. Een typisch geval van ‘scam’, gewoon zwendel dus. Zo is het meestal met internetcriminaliteit: oude trucs in een nieuwe verpakking.
Fred van der Molen
