Bij Scriptum verscheen onlangs weer een praktisch boek over kennisbeheer en -overdracht. Auteur is Nancy Dixon, die al ettelijke boeken over dit onderwerp heeft geschreven. Ze weet duidelijk waar Abraham de mosterd haalt.
Toen ik het boek in handen kreeg, was mijn eerste reactie er één van verveling. Daar had je weer zo’n auteur die ‘haar’ onderwerp graag zoveel mogelijk wilde uitmelken in de hoop evenveel miljoenen binnen te halen als destijds Champy en zijn vele collega’s.
Maar een snelle diagonale lezing gaf me hoop. Dixon leek het probleem van kennisbeheer te benaderen vanuit een originele hoek. Ik heb het boek dan ook in één ruk uitgelezen. Hoewel het geen ontspanningslectuur is, leest het vlot genoeg om erdoor geboeid te worden. Dat boeiende zit hem vooral in de vele praktijkverhalen die Dixon erin heeft verweven. Omdat ze Amerikaanse is, zijn de bedrijven die ze aanhaalt wel steeds dicht bij huis gekozen, maar dat neemt niet weg dat ze situaties schetst die overal ter wereld kunnen voorkomen.
Dixon begint haar boek al meteen met het onder tafel vegen van vastgeroeste opvattingen. Zo vindt ze helemaal niet dat technologie het persoonlijke contact kan vervangen. Integendeel, de auteur doet haar best om de lezer uit te leggen dat informele persoonlijke contacten veel belangrijker zijn dan die welke mensen leggen met behulp van bijvoorbeeld e-mail of werkgroepsoftware.
Verrassend is haar visie dat er teveel nadruk wordt gelegd op de bedrijfscultuur, als het gaat om het slagen van projecten voor kennisbeheer. Dixon weet deze zienswijze op overtuigende wijze te onderbouwen. Zij stelt bijvoorbeeld dat wij allemaal liever kennis delen als we daar zelf voldoening uit halen. Als je het gevoel hebt een collega te kunnen helpen, dan zul je dat met plezier doen. Cruciaal volgens Dixon is hier het woord ‘plezier’. Terecht stelt ze de vraag welk plezier je kunt beleven aan het doorgeven van kennis aan een domme computer die zelfs niet de beleefdheid heeft ‘dank u wel’ te zeggen. Vervolgens staaft de auteur haar bevindingen met voorbeelden uit de bedrijfswereld.
Nadat Dixon op deze manier bijna alle heilige huisjes over kennisbeheer omver heeft geschopt, gaat ze aan de slag met het opbouwen van een beter fundament voor succesvol kennisbeheer. Het grootste deel van het boek gaat over dit onderwerp. Dixon beschrijft de processen die ten grondslag liggen aan het genereren en vrijmaken van kennis, aan het delen ervan, en de criteria die van invloed zijn op het overdrachtsproces. Daarbij gaat ze grondig tewerk. Dat lijkt vanzelfsprekend, maar veel boeken over dit onderwerp bevatten overduidelijk onderdelen waar de auteur niet of slecht weet hoe de echte wereld in elkaar steekt.
Dixon lanceert trouwens niet alleen maar eigen ideeën. Haar werk is gefundeerd op wetenschappelijk onderzoek, en ze citeert regelmatig concepten en gedachtegoed van anderen. Dat komt het boek alleen maar ten goede. Bovendien past ze die ideeën ook weer op haar eigen manier toe, zodat de lezer in bijna elke paragraaf iets nieuws leert.
In alle hoofdstukken geeft Dixon voorbeelden uit de praktijk. Naar mijn smaak had ze de paar verzonnen verhalen beter achterwege gelaten. Ze doen mijns inziens altijd oubollig aan, en dragen weinig bij aan het geheel.
Genoemde praktijkvoorbeelden zijn naar het einde van het boek toe steeds bruikbaarder als direct ‘leermateriaal’. Uit Fords gebruik van ‘power packs’ zijn rechtstreeks ideeën te halen die van toepassing kunnen zijn in de eigen omgeving. De nadruk legt de auteur op (de beste manieren van) kennisoverdracht, en niet op kennisverwerving en het delen ervan langs artificiële weg.
Verderop zet Dixon de vijf soorten kennisoverdracht die ze besproken heeft naast elkaar en geeft ze aan hoe elke soort kan worden gebruikt voor verschillende doeleinden. Als oefening laat ze de lezer een beslissingsboom opstellen, die als fundament voor de eigen omgeving kan gebruikt worden.
Het boek besluit met een overzicht van de elementen die nodig zijn om een geïntegreerd systeem voor kennisoverdracht te bouwen.
Nancy M. Dixon
Algemene Kennis; kennisoverdracht in organisaties
Uitgeverij Scriptum
Prijs: _ 27,50
Erik Vlietinck