De biometriemarkt staat nog in de kinderschoenen. Er zijn veel nieuwe aanbieders, zij het veelal nog van deelsystemen, maar wat zij aanbieden is weinig doorzichtig en in elk geval nauwelijks gestandaardiseerd. Er wordt veel nieuw ontwikkeld, ook ten behoeve van nieuwe toepassingen, maar vooralsnog vindt veel onderzoek plaats naar ‘basis principes’ en is er zeker geen sprake van ‘bewezen technologie’.
Dit stelt Geert Mathijssen van Benefit Inkoopadviesgroep, één van de sprekers op een door Infocare georganiseerd biometriecongres. Hij ontleent zijn diagnose vooral aan de irisscanmarkt. Zijn bedrijf is nauw betrokken geweest bij de voorbereiding van het ‘Privium’-programma voor vaste klanten van Schiphol. Daarin wordt irisbiometrie aangewend voor ‘automatische grenspassage’. Volgens Mathijsen is biometrie booming business. Die markt groeit van 500 miljoen dollar nu naar 2,2 miljard in 2005. Waar nu nog sprake is van 90 procent overheidstoepassingen, zal dat in 2005 nog maar 40 procent zijn. Biometrie in de private sector zit duidelijk in de lift.
Risico’s
Van tijd tot tijd duiken verontrustende berichten op. Wellicht hangt dat samen met het nog prille stadium waarin biometrie zich bevindt. Zo leggen pleitbezorgers van irisscans geregeld uit dat aan irisopnamen geen laserstralen te pas komen en dat er niets uit valt af te leiden omtrent de gezondheidstoestand. Op het congres echter haalde TNO-onderzoeker Ruud van Munster een arts aan, die op een onlangs in Londen gehouden biometriecongres gewaarschuwd had voor oogbeschadiging bij gebruikers van bepaalde medicijnen.
Een risico van andere aard is dat de markt voor irissystemen beheerst wordt door één leverancier (Iridian), wat gebruikers nogal afhankelijk maakt. Het afgelopen half jaar liep bij de Rotterdamse Vreemdelingendienst een proef met irisbiometrie.
Menselijke factor
Van Munster, een van de oprichters van het Nederlands Biometrie Forum (NBF), onderstreepte de betekenis van de menselijke factor bij het welslagen van biometrietoepassingen. Wie er geen belang bij heeft dat het systeem zijn identiteit verifieert, zoals ‘lookalike’-fraudeurs die niet als dubbelganger ontmaskerd willen worden, zal het systeem willen saboteren door op een ‘false rejection’ aan te sturen en de computer de schuld te geven. Een bij de biometriescanner geposteerde functionaris weet echter niet of sprake is van een terechte dan wel een onterechte afwijzing.
Een TNO-rapport wijst dan ook op de noodzaak van adequate terugvalprocedures, waarbij de identiteit met traditionele middelen kan worden geverifieerd. Van Munster maakte nog melding van zeer uiteenlopende ‘false rejection rates’ bij apparatuur voor de herkenning van vingerhuidpatronen, een techniek die geldt als zeer ver ontwikkeld.
